Eerst borrelt het in je maag, dan verzamelt zich speeksel in je mond, uiteindelijk voel je je ziek en weet je: je moet overgeven. Misselijkheid en braken zijn ook geen vreemde begrippen voor onze honden. Wanneer een hond braakt, is het gemakkelijk voor de eigenaar om in paniek te raken. Maar is dat altijd nodig? Braken kan vele oorzaken hebben, die met behulp van verschillende tests kunnen worden opgespoord en behandeld. Hier leest u wat u kunt doen als uw hond braakt, wat de oorzaken zijn en wat het braaksel zegt over de vitaliteit van uw hond.
Het sorteren van al die informatie is lastig, en daarom hebben we deze lijst met mogelijke oorzaken van hondenbraken samengesteld, samen met de stappen die u moet ondernemen om uw hond te helpen.
In een notendop: Hoe kan ik een eenmalige braakneiging behandelen?
Als uw hond slechts één keer braakt, is in de meeste gevallen geen medische behandeling nodig. Vaak is een eetpauze van 12 tot 24 uur voldoende om het gevoel van misselijkheid te verlichten en de maag tot rust te brengen. Natuurlijk moet uw hond altijd toegang hebben tot vers water. Als uw hond geen bloed spuugt en geen andere symptomen vertoont die kunnen wijzen op een ernstige onderliggende ziekte, hoeft u zich meestal geen zorgen te maken.
Acuut versus chronisch braken bij honden
Braken wordt onderverdeeld in acuut en chronisch braken. Het eerste gebeurt spontaan en plotseling. Ondanks het acute optreden kunnen kokhalzen en misselijkheid als waarschuwingssignalen worden gezien. Meestal zal uw hond slechts één keer braken en zullen zijn symptomen niet langer dan een week duren. Chronisch braken duurt langer dan 3 weken zonder enige verbetering.
Voor beide soorten braken geldt: als de algemene toestand van uw hond verslechtert, moet u beslist uw dierenarts raadplegen. Verdere onderzoeken zijn afhankelijk van de toestand van uw hond en de duur van het braken.
Braken vs. Oprispingen
Voordat we ingaan op de oorzaken van overgeven, moeten we onderscheid maken tussen braken en regurgiteren. Als honden braken, spuwen ze met kracht de inhoud van hun maag en dunne darm naar buiten, waardoor voedsel, vocht en afval op uw tapijt terechtkomen. Voorafgaand aan deze onaangename vertoning, vertonen ze meestal tekenen van misselijkheid, zoals overmatig kwijlen, kokhalzen en samentrekkingen van de buik – net als wij.
Oprispingen is anders. In plaats van de maaginhoud met geweld uit te stoten, is regurgitatie een passieve beweging die onverteerd voedsel en vocht uitdrijft. In tegenstelling tot braken zijn de tekenen van regurgitatie ademhalingsmoeilijkheden en hoesten. Een manier om te zien of uw hond heeft opgebraakt in plaats van braakt, is te kijken naar wat de hond heeft overgegeven. Uitgebraakte stoffen zijn onverteerd en kunnen de cilindrische vorm van de slokdarm behouden.
Wanneer is overgeven normaal?
Hondeneigenaren die al lang honden hebben, weten dat braken niet ongewoon is. Soms worden gezonde honden zonder duidelijke reden ziek en gaan dan verder met hun dag alsof er niets is gebeurd. Uw hond kan te snel hebben gegeten, iets onaangenaams hebben ingeslikt, of gewoon te veel gras hebben gegeten. Dit soort braken is meestal niets om je zorgen over te maken. Hoe weet u wanneer braken een reden tot bezorgdheid is?
Uw hond is waarschijnlijk in orde als hij één keer braakt zonder andere symptomen, aldus dierenartsen. Als het braken van uw hond beschreven kan worden als een van de volgende symptomen, dan is het tijd om u zorgen te gaan maken:
- Voortdurend overgeven
- Chronisch overgeven
- Veel braken in één keer
- Overgeven met andere symptomen, zoals koorts, gewichtsverlies, lusteloosheid, bloedarmoede, etc.
- Bloed overgeven
- Overgeven zonder dat er iets uitkomt
- Bloederige diarree
- Vermoeden van inname van vreemd voorwerp
- Aanvallen
Het kan nooit kwaad om het zekere voor het onzekere te nemen als het om de gezondheid van honden gaat. De beste manier om erachter te komen of het braken van uw hond normaal is of niet, is uw dierenarts te bellen.
Wat veroorzaakt acuut overgeven bij honden?
Acuut overgeven, dat gedefinieerd kan worden als plotselinge of hevige braakneigingen, is een ernstig symptoom van een groot aantal ziekten, aandoeningen en complicaties.
- Inname van irriterende stoffen (bijv. afval, chocolade)
- Gif of giftige stoffen
- Pancreatitis
- Nierfalen
- Leverfalen
- Verandering van dieet
- Intestinale parasieten
- Virale infectie
- Reactie medicatie
- Bloat
- Bacteriële infectie
- Hitteberoerte
Het is aan de eigenaar om de dierenarts te helpen de oorzaak te achterhalen. Als uw hond bijvoorbeeld braakt nadat hij buiten in de hete zon heeft gelegen of in een hete auto heeft gezeten, dan is een hitteberoerte een eerste verdachte. Als uw vuilnisbak sporen vertoont van hondenverkenning, dan zijn afval, gifstoffen of een vreemd voorwerp waarschijnlijker.
U kent het gedrag van uw hond het beste, en daarom is het aan u om uw dierenarts in te lichten over alles wat kan hebben bijgedragen aan de toestand van uw hond, zoals toegang tot menselijke medicijnen, gifstoffen, een verandering in het dieet, en andere mogelijke oorzaken.
Als uw hond aan het braken is met diarree of braakt en een slechte eetlust heeft, bel dan uw dierenarts.
Chronisch overgeven bij de hond
Chronisch, frequent of langdurig overgeven is ook een reden tot bezorgdheid, vooral als het gepaard gaat met de volgende symptomen:
- Bloed
- Buikpijn
- Depressie
- Uitdroging
- Zwakte
- Koorts
- Slechte eetlust
- Gewichtsverlies
- Andere ongewone symptomen
Net als bij acuut overgeven, zijn er een aantal aandoeningen die frequent of chronisch overgeven kunnen veroorzaken:
- Darmobstructie
- Kanker
- Parvovirus
- Colitis
- Constipatie
- Leveraandoening
- Nier- of leverfalen
- Systemische ziekte
- Intestinale ontsteking
- Pancreatitis
- Baarmoederontsteking
De meeste van deze aandoeningen zijn goed te behandelen, vooral als ze zo snel mogelijk worden aangepakt. De meeste problemen die door chronisch of frequent braken worden veroorzaakt, gaan niet vanzelf over en vereisen de tussenkomst van een dierenarts.
Overgeven bij puppy’s
Overgeven door een hond is potentieel ernstig, maar puppy’s moeten altijd als een potentieel noodgeval worden behandeld. Na zes weken verliezen puppy’s de immuniteit die ze van hun moeder hebben gekregen. Aangezien jonge puppy’s nog maar net zijn ingeënt, lopen ze een verhoogd risico op ernstige ziekten zoals parvo of parasieten. Als uw puppy braakt, wacht dan niet af of het vanzelf overgaat – bel uw dierenarts.
Diagnose van overgeven bij honden
Om de oorzaak van het overgeven van een hond vast te stellen, zijn meestal meerdere stappen nodig. Uw dierenarts zal u vragen stellen over de toegang van uw hond tot afval, vergif en giftige stoffen, over eventuele recente veranderingen in de voeding, en of uw hond andere symptomen vertoont.
Daarna zal hij of zij een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Als uw dierenarts dat nodig acht, zal hij aanvullend onderzoek doen, zoals bloedonderzoek, echografie, röntgenonderzoek, endoscopisch onderzoek, biopsie en urineonderzoek.
Behandeling van overgeven bij honden
Zodra uw dierenarts de oorzaak van het overgeven van uw hond heeft vastgesteld, zal zij een behandelplan op maat opstellen op basis van de oorzaak en de toestand van uw hond. Braken zelf kan leiden tot problemen zoals uitdroging, elektrolyten onevenwichtigheden, en op zuur gebaseerde aandoeningen. Uw dierenarts zal deze problemen aanpakken door de symptomen te behandelen en in sommige gevallen anti-misselijkheidmedicijnen voor te schrijven.
Hond geeft over – wanneer moet ik naar de dierenarts?
Het feit dat uw hond af en toe braakt is niet altijd een alarmsignaal en kan onschuldige oorzaken hebben.
Voorbeeld: Honden eten af en toe gras. Dit kan soms een braakneiging uitlokken. Aangezien er over het algemeen geen nadelige gevolgen te verwachten zijn, kan het af en toe eten van gras worden getolereerd. Gretig drinken kan er ook toe leiden dat uw kat een deel van het ingenomen water weer uitbraakt.
Als uw hond echter vaker braakt, pijn vertoont, tekenen van vergiftiging of shock vertoont, bloed of geel slijm (gal) braakt, moet u onmiddellijk naar de dierenarts gaan. Vooral slapheid, apathie, vermoeidheid, buikpijn en desoriëntatie kunnen tekenen zijn van een ernstige ziekte bij uw viervoeter.
Lees ook beste vlooienmiddelen voor honden kopen waarvan de hond niet gaat braken.
Uw hond braakt alleen maar, maar niet?
Uw hond lijkt buikpijn te hebben, maar hij braakt niet? Dit kan een indicatie zijn van een maagtorsie. Bij een volledige maagtorsie spreekt men niet meer van braken, maar alleen van onproductief kokhalzen. Snelle actie is vereist, want maagtorsie kan in het ergste geval fataal zijn voor een hond. Breng uw hond onmiddellijk naar uw dierenarts of een dierenkliniek.
Beter één keer te vaak naar de dierenarts dan één keer te weinig
Als uw hond meer dan eens braakt, als zijn braken langer duurt of als hij andere symptomen vertoont die wijzen op een ziekte, moet u uw dierenarts bezoeken. Vooral als uw hond zonder succes meerdere keren moet overgeven, vreemde voorwerpen of bloed uitbraakt, is dat een rood alarm.
Mijn hond braakt: diagnose bij de dierenarts
In veel gevallen is braken slechts het symptoom waarvan de oorzaak moet worden vastgesteld. Daarom kunnen de soorten onderzoeken worden gevarieerd voordat duidelijk is waarom uw hond braakt. Allereerst zal de dierenarts vragen naar recente gebeurtenissen, d.w.z. de laatste voeding, het tijdstip van braken, het soort braken, mogelijke inname van vreemde voorwerpen of giftige stoffen, enz.
Dit verhoor kan worden gevolgd door bloed-, faeces-, echo- of röntgenonderzoek.
Een precieze beschrijving van het braaksel kan helpen!
Allereerst, als uw hond braakt en u zich zorgen maakt over zijn gezondheid, neem dan contact op met uw dierenarts! Probeer niet zelf conclusies te trekken over mogelijke ziekten. Maar het is nuttig om het braaksel nader te bekijken. Een precieze indicatie van hoe het braaksel eruit ziet kan de dierenarts helpen de oorzaak te vinden. Bedenk van tevoren welke oorzaken u al kunt uitsluiten. Wat heeft je hond gegeten? Kan moeilijk verteerbaar of bedorven voedsel, botten, gras of vergiftigd aas een mogelijke reden zijn voor zijn braken?
Haal diep adem: als uw hond slechts één keer water braakt, betekent dit niet noodzakelijk dat hij ziek is. Misschien heeft hij gewoon te veel gedronken. Toch moet u uw hond goed in de gaten houden, want er kan een ernstige oorzaak achter zitten. Maagdarmziekten gaan vaak gepaard met andere symptomen zoals vermoeidheid, buikpijn, diarree of apathie. Je moet al je waarnemingen delen met je dierenarts.
De meest voorkomende oorzaken van braken bij honden
Wil je weten waarom je viervoeter overgeeft? Braken bij honden kan vele oorzaken hebben. Braken wordt geregeld door reflexen in het braakcentrum van het centrale zenuwstelsel van uw hond. Er zijn verschillende receptoren in zijn lichaam en organen die prikkels ontvangen en doorgeven aan het braakcentrum. De prikkels worden daar verwerkt en kunnen er uiteindelijk toe leiden dat uw hond gaat braken. Misselijkheid en braken kunnen allerlei oorzaken hebben, bv.
bijv:
- Vergiftiging
- voedsel inslikken (maagzwelling)
- te lange tussenpozen tussen de maaltijden van uw hond
- orgaan- of stofwisselingsziekten (bv. lever- of nierziekte, pancreatitis, diabetes, enz.)
- Emoties (angst, stress, afkeer – bv. door onaangename geuren)
- Bacteriële, virale of parasitaire infecties
- ontstekingen (bv. enteritis, oesofagitis of gastritis)
- Voedingsintoleranties
- Inname van vreemde voorwerpen
- Bijwerkingen van medicijnen
- Tumoren in het centrale zenuwstelsel
Honden overgeven : hoe de situatie te verhelpen
Als uw hond acuut braakt, maar niet aan een ernstige ziekte lijdt, moet hij ongeveer 12 – max. 24 uur vasten. Zorg ervoor dat uw hond altijd toegang heeft tot vers water. Kruidenthee kan ook worden gebruikt om het vochtverlies te compenseren. Daarna kan een zelfgekookt rantsoen worden gebruikt als spaarzaam dieet. De gekookte maaltijd moet vetarm en licht verteerbaar zijn (bv. gekookte rijst, kip en wortelen). Het spaarzame voedsel wordt slechts enkele dagen gevoerd. Langdurige voeding wordt afgeraden vanwege het gebrek aan mineralen en vitaminen. Afhankelijk van de diagnose van de dierenarts kan aanvullende medicatie of een operatie nodig zijn. Honden die lijden aan chronisch braken zonder andere symptomen worden gewoonlijk behandeld met door de dierenarts voorgeschreven medicatie en een verandering van dieet. Als uw hond braakt als gevolg van voedselintolerantie, moet u overschakelen op een voeding die voor hem geschikt is.
Houtskooltabletten filteren gifstoffen uit het lichaam
Geactiveerde houtskooltabletten filteren bacteriën en gifstoffen uit het lichaam van uw hond, zodat ze beter worden uitgescheiden. Ze dienen als eerste hulp bij vergiftiging, omdat de toediening van actieve kool verdere opname van het gif voorkomt. Geactiveerde houtskooltabletten helpen uw viervoeter wanneer hij braakt of diarree heeft, maar mogen niet “zomaar” worden gegeven. De onterechte toediening van actieve kool kan er ook toe leiden dat het lichaam van uw hond de mineralen in zijn voedsel niet volledig kan opnemen. Daarom moet u het gebruik van actieve kool altijd vooraf met uw dierenarts bespreken.
Conclusie: Als uw hond braakt, moet u goed opletten.
Braken is niet ongewoon voor honden en is niet altijd een reden tot paniek. Vaak zijn er onschuldige redenen voor het braken van uw hond. Vooral jonge, actieve of opgewonden honden schrokken en drinken vaak erg haastig, wat kan leiden tot braken. Een anti-slijmkom kan een snelle remedie zijn. Als eigenaar moet u echter altijd alert blijven wanneer uw hond braakt. Vooral bij herhaaldelijk of chronisch braken moeten uw alarmbellen gaan rinkelen. Alleen een bezoek aan de dierenarts kan u precieze informatie geven over de oorzaak en de kans op genezing.
Inhoudsopgave