Droomt u ervan een kleine hond te adopteren, maar bent u bang dat hij te vaak zal blaffen en uw buren tot last zal zijn? Er is een hardnekkig gerucht dat kleine hondenrassen de neiging hebben hun kleinheid te compenseren door te veel te blaffen, maar gelukkig is dit overdreven. Er zijn veel kleine, rustige hondenrassen die bijna nooit blaffen. Natuurlijk is blaffen nog steeds een uitingsvorm voor alle honden en er zullen altijd momenten zijn waarop uw bontbal zijn stem zal verheffen om uw aandacht te trekken of u te waarschuwen voor gevaar.
Dat gezegd hebbende, de hondenrassen hieronder staan vooral bekend om hun algemene kalmte. Het is aan jou om een keuze te maken op basis van hun karakter!
Honden communiceren door te blaffen. Daarmee kunnen ze vreugde, angst en woede uitdrukken. Het is ook van oudsher belangrijk om geluid te maken, zo hebben ze eeuwenlang dienst gedaan om de eigenaar te waarschuwen of gevaarlijke dieren én mensen af te schrikken. In een rijtjeshuis met dunne wanden of op een appartement is het minder prettig om een blaffende hond in huis te hebben. Zijn er honden die van nature rustig zijn? Hier zijn twaalf hondenrassen die niet veel blaffen. Zo heeft u en overzicht van rustige honden voor in huis en welke honden blaffen het minst.
1. Afghaanse windhond
Hoewel het een energiek hondenras betreft, is de Afghaanse windhond geen herrieschopper. Het kan wel een tegendraads dier zijn wat betekent dat je als eigenaar niet over je heen moet laten lopen. Of beter gezegd rennen, wat Afghaanse windhonden houden ervan uitgelaten te worden en veel te rennen in de buitenlucht. Ze hebben behoorlijk wat aandacht en verzorging nodig dus je zult regelmatig tijd met ze moeten doorbrengen. Aan de oppervlakte kunnen ze afstandelijk overkomen, dit komt vooral uit hun rustige karakter en onafhankelijke instelling. Als ze je leren kennen en vertrouwen zijn ze juist heel uitbundig en enthousiast met een enorme loyaliteit voor alle gezinsleden.
2. Akita
Een waakhond die nauwelijks blaft, is dat met elkaar te rijmen? Jazeker, een alarmsysteem is immers ook niet betrouwbaar als deze steeds herrie maakt wanneer er niets aan de hand is. Akita is een hond die zich niet snel gek laat maken, en alleen aanslaat wanneer hier reden toe is. Het is een eenkennig hondenras, dit betekent dat ze zich enorm zullen hechten aan hooguit enkele personen en ‘buitenstaanders’ liever vermijden. Ze zijn niet agressief van aard, dus vreemden zullen ze niet aanvallen, ze zoeken alleen de aandacht niet zo op. Die loyaliteit is als een warme deken voor de hondenbezitter, maar laat je niet in de luren leggen. Akita’s hebben behoefte aan een baasje die grenzen durft te stellen, dan kunnen ze zichzelf het beste ontplooien.
3. Basenji
De voornaamste reden dat een Basenji niet veel blaft is omdat ze eigen niet kunnen blaffen. Ze maken wel degelijk geluid, maar dit zal doorgaans janken, gillen of ‘jodelen’ zijn. Echt blaffen doen ze niet, dit betekent overigens niet dat ze geheel stil door het leven gaan. Zoals wel vaker het geval is met kleinere hondenrassen kan de Basenji behoorlijk eigenwijs zijn, je zult echt tijd moeten investeren om ze een lesje te leren. Je moet ook bereid zijn om ze bij de les te houden, anders neemt dat koppige karakter weer de overhand. Daarom is het goed om ze vaak en lekker lang buiten te laten spelen, dan zullen ze wanneer ze eenmaal thuis zijn heerlijk tot rust komen.
4. Berner Sennenhond
Dit is een heel populair hondenras en zeker niet alleen omdat ze relatief weinig blaffen. De Berner Sennenhond is een goedaardige lobbes met een groot lichaam maar een klein hartje. Ze houden van mensen en dat is te merken! Als je bereid bent ze van jongs af aan goed te trainen dan zullen ze naarmate de jaren verstrijken goed luisteren en enorm trouw zijn. Ze houden van spelen en aandacht, en zullen alleen geluid maken als hier een reden voor is.
5. Cavalier King Charles Spaniel
Een relatief kleine hond met een koninklijke allure, dat is de Cavalier King Charles Spaniel. Toch is het geen paradepaardje die uit de hoogte en afstandelijk is, integendeel. Deze Spaniel is goedaardig, enthousiast en houdt enorm van knuffelen. Omdat ze hun leven lang eruitzien als een puppy zijn het zeer schattige honden om te zien. De flinke vacht betekent wel dat je ze regelmatig moet borstelen om klitten te voorkomen. Als ze vreemden treffen kunnen ze even blaffen om hun baasje te waarschuwen, verder blijven ze rustig. Ze komen graag buiten maar hebben niet uitzonderlijk veel beweging of training nodig om tevreden te zijn.
6. Chow Chow
De ‘beer’ met de blauwe tong, het is direct duidelijk welk hondenras we hiermee bedoelen. De Chow Chow ziet er weliswaar imposant uit, maar een blaffer is het zeer zeker niet. Hoewel ze soms als agressief te boek staan, komt dit deels omdat ze zeer beschermend van aard zijn en deels omdat ze behoorlijk veel training nodig hebben om zich te gedragen. Ze zijn namelijk behoorlijk eigenwijs en luisteren alleen naar een eigenaar die serieus en consequent is. Uiteraard zul je tijd en aandacht moeten besteden aan borstelen, want die prachtige vacht zul je schoon moeten houden. Je kunt dan wel heerlijk met ze knuffelen, want ze houden van aandacht.
7. Collie
In de televisieserie “Lassie” was het opvallend hoe goed deze Collie kon communiceren met mensen. Door te blaffen wisten de acteurs dat Timmy in de put was gevallen. In werkelijkheid is dit hondenras helemaal geen blaffer, maar laat alleen van zich horen als hier een reden toe is. Verder is het een elegante verschijning met een mooie vacht die je goed moet borstelen om in topconditie te houden. Dit geldt ook voor beweging, want Collies zijn echte renners. Je kunt ze vrij eenvoudig trainen, het zijn intelligente honden die niet uitgesproken koppig zijn. Als echte familievrienden zijn ze niet alleen lief en sociaal op de televisie, maar ook in het echt.
8. Greyhound
Hoewel we greyhounds of windhonden vooral kennen uit de sportwereld, zijn deze honden een stuk rustiger dan je op het eerste gezicht zou verwachten. Ze kunnen inderdaad enorm hard rennen, maar het zijn vooral sprinters in plaats van marathonlopers. Thuis in huis kunnen ze heerlijk relaxen, en voelen zich zelden gedwongen om te gaan blaffen. Het blijven atletische honden dus beweging hebben ze zeker nodig, maar ze staan echt niet de hele dag voor de deur met hun riem in de bek.
9. Newfoundlander
Deze honden worden geleverd inclusief warme winterjas. Die heeft een beetje onderhoud nodig, maar het valt in principe mee. Ruimte is wel een voordeel, het is geen hond om op een piepklein appartementje te houden. Het idee van een hond als trouwe viervoeter is de Newfoundlander hond op het lijf geschreven, er zijn weinig hondenrassen die zoveel loyaliteit en liefde tonen. Daarmee zijn het heel pure en eerlijke honden die niets te verbergen hebben en zelden onverwacht uit te hoek komen. Dit betekent ook dat ze niet vaak blaffen, alleen als hier echt een reden toe is.
10. Sint Bernhard
Het is niet nodig om een vaatje met een alcoholisch drankje om hun nek te hangen, tenzij je van plan bent wintersporters in de Alpen te gaan redden. Het imago van harde werker en slimme speurder is beslist niet uit de lucht gegrepen, de Sint Bernhard is inderdaad alles wat je ervan verwacht en meer. Let wel op dat ‘meer’ niet ‘teveel’ wordt, want zoals bij alle intelligente en zelfstandige hondenrassen het geval is, hebben ze wel training nodig om binnen de perken te blijven. Het komt dan goed uit dat ze enorm van aandacht houden en graag tijd doorbrengen in menselijk gezelschap. Blaffen doen ze alleen wanneer hier echt reden toe is, verder laten ze liever hun ogen (en wenkbrauwen) spreken.
11. Shiba Inu
In eerste instantie kan de Shiba Inu wat gereserveerd en afstandelijk overkomen. Wanneer je eenmaal het vertrouwen van deze hond hebt gewonnen zul je merken dat ze wel degelijk heel aanhankelijk en warm van karakter zijn. Het zijn gewoon geen druktemakers, wat zich onder andere uit in weinig blaffen. Om ze echt jouw maatje te laten zijn moet je een Shiba Inu wel flink trainen, anders gaan ze gewoon hun eigen weg omdat ze van nature onafhankelijk ingesteld zijn. Na de nodige training zijn ze echter zeer trouw en zoeken jouw gezelschap graag op.
12. Whippet
De Whippet lijkt in vele opzichten op een Greyhound die niet helemaal volgroeid is. Het karakter vertoond ook zeker overeenkomsten, inclusief het feit dat ze niet snel gaan blaffen. Ze zijn over het algemeen wel een tikje eigenwijzer dan windhonden en hebben daarmee meer intensieve training nodig en consequent optreden. Ze kunnen behoorlijk snel afgeleid raken, en verveeld raken. Als je ze scherp weet te houden zullen ze zich meer en meer aan huisgenoten binden. Tegenover vreemden kunnen ze wat afstandelijk overkomen maar ze zijn niet echt territoriaal van karakter.
13. De Franse Bulldog, de kleine stille clown
Met zijn kleine oren op zijn hoofd en zijn afgeplatte snuit, is de Franse Bulldog de perfecte gezelschapshond voor mensen die in flats wonen. Hij is extreem stil en blaft alleen als er een probleem is. Het enige geluid dat je hem vaak hoort maken is zijn gesnurk. De Franse Bulldog is inderdaad nogal slaperig en verkiest dutjes boven lange wandelingen. Hij is echter nog steeds een zeer alerte hond, die graag speelt maar nooit te moe wordt.
Zeer sociaal, de Franse Bulldog zoekt voortdurend het gezelschap van zijn meesters en zal opvallen door zijn komisch gedrag. Hoewel hij snel de clown van het huis wordt, is hij ook erg bezitterig en kan er niet tegen om lang alleen gelaten te worden. Hij zal dus beter af zijn bij een gezin met kinderen of bij bejaarden die hun huis zelden verlaten.
Wat de opvoeding betreft, is de Franse Bulldog vrij volgzaam. Hij is dus geschikt voor mensen die nog nooit een hond hebben gehad. Wat zijn gezondheid betreft, wordt hij vooral gekenmerkt door ademhalingsproblemen als gevolg van de vorm van zijn snuit, vooral bij warm weer. Het is daarom beter om tijdens een hittegolf niet te sporten. Hij kan je leven dan 11 of 12 jaar lang animeren.
14. De Engelse Bulldog, een hond met een groot hart
Een neef van de Franse Bulldog, de Engelse Bulldog heeft veel van dezelfde fysieke kenmerken als de Franse Bulldog, met inbegrip van een geknepen snuit en grote, gerimpelde wangen. Zij onderscheiden zich echter door
- zijn gewicht (hij weegt tussen 20 en 25 kilo tegen ongeveer 10 kilo voor de Franse Bulldog);
- zijn oren en hangende oogleden;
- zijn neiging om veel te kwijlen;
- zijn levensverwachting die iets korter is, tussen 8 en 10 jaar.
Net als zijn Franse neef, is de Bulldog een rustig klein hondenras dat niet veel van beweging houdt en zelfs de reputatie heeft lui te zijn. Als u uw vrije tijd graag op de bank doorbrengt met Netflix kijken, zijn ze de perfecte metgezel. Hun huiselijke aard houdt ook verband met hun geringe uithoudingsvermogen en grote gevoeligheid voor warmte en koude. Een wandeling van tien minuten om wat frisse lucht te krijgen is meer dan genoeg voor hem.
Onder zijn norse uiterlijk is de Engelse Bulldog een zeer trouwe, gehoorzame en uiterst aanhankelijke hond. Zeer intelligent en heel speels passen ze zich gemakkelijk aan aan alle soorten huizen en gezinnen. Hoewel ze gewaardeerd worden om hun volgzaamheid, moeten ze oppassen voor hun koppige en wraakzuchtige aard. Ze kunnen dagenlang mokken en je negeren als ze vinden dat ze om een ongerechtvaardigde reden gestraft zijn. Geduld, zachtmoedigheid en opvoeding zullen u helpen om deze hond met een groot hart te trainen.
15. De mopshond, een kleine hond aangepast aan het leven in een flat
Nog zo’n rustig klein hondenras dat je doet opkijken met zijn knijp gezichtje, de Mopshond is de perfecte metgezel voor kinderen. Intelligent en speels, ze zijn uiterst zachtaardig en zeer sociaal, zelfs met vreemden. Onnodig te zeggen, als je op zoek bent naar een waakhond, dit is niet het ras voor jou. De mopshond is een huishond en kan niet tegen extreme kou of warmte. Daarom moet u hem alleen uitlaten om zijn poten te strekken en hem zijn behoefte te laten doen.
Wat de training betreft, is de Mopshond nogal koppig en heeft hij een hekel aan machtsstrijd. U zult dus veel geduld moeten hebben om ze te trainen zonder van streek te raken. Zeer gehecht aan hun baasje, hebben deze hondjes ook altijd gezelschap nodig. Wees dus niet verbaasd als ze je overal volgen en een bolletje vacht op je schoot hebben zodra je gaat zitten!
De mopshond is een huismus, op zoek naar een rustig en rustgevend leven. In feite zijn ze een van onze Top 15 kleine honden geschikt voor flat wonen.
Door hun vreedzame aard kunnen ze tussen 12 en 15 jaar oud worden. U zult echter moeten oppassen voor zijn ogen, die bijzonder gevoelig zijn, en voor ademhalingsproblemen, die alle kleine honden met een afgeplatte snuit gemeen hebben. Afgezien van deze enkele gezondheidsproblemen, zal dit hondenras u onvergetelijke momenten van lieflijkheid en gelach bezorgen.
16. De Japanse Spaniël, een zacht klein knuffeltje
Deze kleine hond weegt slechts 4 kilo en blaft alleen als hij gevaar voelt. Hoewel hij nooit blaft, maakt de Japanse Spaniël, of Chin, graag een praatje met zijn eigenaar en staat hij bekend om zijn “gezang”. Dit hondenras laat zich ook vaker horen als het te eenzaam is. Als u een Japanse Spaniël wilt adopteren, zult u hem veel aandacht moeten geven om hem rustig te houden.
Japanse Spaniels zijn zeer gevoelig voor hun omgeving en hebben de neiging zich aan te passen aan de sfeer in huis. Als hij in een gezin met jonge kinderen zit, zal hij actiever zijn. Als hij daarentegen bij een bejaarde woont, zal hij rustiger zijn. Deze kleine hond is zowel ondeugend als charmant en houdt van wandelen en frisse lucht en zal meer genieten van een huis met een tuin.
In tegenstelling tot de vorige kalme honden, heeft de Japanse Spaniël een lange, zijdeachtige vacht. Hij moet dus meermaals per week worden geborsteld en tijdens de rui elke dag. Hoewel ze meer onderhoud vergen dan de andere genoemde rassen, zijn ze gezond en kunnen ze 12 tot 14 jaar oud worden. Hij zal je nog vele jaren gezelschap kunnen houden.
Of ze nu sportief of huiselijk zijn, elk van deze kalme kleine hondenrassen zal u met liefde vervullen zonder uw buren lastig te vallen door te blaffen om de minste reden. Dus, op welke zal je verliefd worden en bij je thuis komen?
17. Labrador Retriever
Labradors staan vaak bekend om hun neiging om zich vol te proppen met al het voedsel dat ze te pakken kunnen krijgen, maar ook omdat het over het algemeen goede gezinshonden zijn. Kalm, trouw en gehoorzaam, zijn ze een goede keuze voor mensen die een eerste hond willen met een gemiddeld tot hoog energieniveau.
Omdat dit hondenras van nature zeer aanhankelijk is, kan het eenzaamheid niet goed verdragen en kunnen er gedragsproblemen ontstaan als u altijd van huis weg bent. Dit is geen hond die nooit blaft, maar hij is minder blafferig in het algemeen.
Hij is ook een uitstekende zwemmer en zal in het water springen, of het nu een meer is of gewoon een beekje! Omdat het een retriever type jachthond is, houden ze er duidelijk van om te apporteren! Als u een jager bent, zal hij met plezier uw prooi terugbrengen, als u hem maar laat zien wat hij moet terugbrengen en hem de grondbeginselen van de jacht bijbrengt. Je wilt toch niet dat hij de kip van de buren terugbrengt!
18. De Shar-Pei
De Shar-Pei is een nogal ongewoon hondenras. Hun snuit wordt vaak gekarakteriseerd als een nijlpaard, om nog maar te zwijgen van hun gerimpelde huid, die gewoonlijk veel ogen trekt.
Dit Aziatische hondenras is tamelijk kalm en rustig. Zij kunnen echter selectief zijn in de omgang met zowel mensen als honden. Het is daarom minder aan te bevelen bij jonge kinderen.
Hoewel hij een goede waakhond kan zijn, wordt de Shar-Pei geclassificeerd als een hond die zeer weinig blaft. Daarom moet hij vanaf zijn jongste leeftijd worden opgevoed om hem goed gedrag aan te leren. Vooral, dat hij een hekel heeft aan de fysieke beperkingen, dus de bezoeken aan de dierenarts zijn, op zijn minst, niet erg aangenaam voor hem.
De Shar-pei is een hondenras dat nogal moeilijk op te voeden is doordat hij moeilijk te motiveren is en van de kant een beetje lui is. Hij past zich snel aan zijn gezin aan, of het nu in de stad is of op het platteland. Als u hem twee goede wandelingen per dag geeft, zal hij ruimschoots tevreden zijn en zal hij graag op uw sofa of bed slapen.
Een hond die niet blaft, de droom!
Natuurlijk zijn er andere hondenrassen die niet blaffen of in ieder geval heel weinig blaffen. Vooral omdat er veel factoren zijn die het blaffen van uw hond kunnen beïnvloeden (opvoeding, omgeving, genetica, enz.).
De beste manier om het ideale ras voor u te vinden is veel onderzoek te doen naar het gewenste temperament en om hondenfokkers te bezoeken die ethisch verantwoord zijn en dat ras fokken. Door de fokker te bezoeken en met hem te praten, zult u in staat zijn een weloverwogen beslissing te nemen.
Onthoud dat blaffen een symptoom is! Het straffen van uw blaffende hond zal het onderliggende probleem niet oplossen!
Conclusie
Dit waren twaalf hondenrassen die niet zoveel blaffen. Toch is het van belang om je te realiseren dat iedere hond geluid maakt om emoties te tonen. Ook hebben eigenlijk alle honden behoorlijk wat aandacht nodig. Als je een hond bezit en je vaak afwezig bent, dan is het verstandig om een keer aan de buren te vragen of de hond veel geluid maakt bij afwezigheid. Dat jij ze niet hoort betekent niet altijd dat ze stil zijn. Door ze goed te trainen kun je ze meer zelfverzekerdheid geven wat ze ook meer tot rust laat komen.
Table of Contents