Reddingshonden van A tot Z

door

In dit artikel tonen wij u reddingshonden van A tot Z. Wij geven u een overzicht van de meest populaire reddingshonden en vertellen u wat een echte reddingshond moet kunnen.
Reddingshond

Populaire reddingshonden

Geschiedenis van reddingshonden

Reddingshonden zoals we ze nu kennen bestaan nog niet zo lang. Hun geschiedenis begint echter aan het eind van de 17e eeuw. In die tijd ontdekten monniken van het hospitium aan de Grote Sint Bernardus de honden voor zichzelf. Zij creëerden de eerste St. Bernards. Oorspronkelijk gehouden als werk- en herdershonden, bewezen de honden hun waarde bij het navigeren van verdwaalde wandelaars in de besneeuwde Alpen. Met hun speciale zintuigen hielpen ze de verdwaalden de weg naar het hospitium te vinden. Tegenwoordig worden St. Bernards echter niet meer gebruikt als reddingshonden, omdat ze door hun fok ongeschikt zijn geworden.

In het begin van de 20e eeuw werd het potentieel van verschillende hondenrassen erkend. Tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog, begonnen reddingshonden eindelijk professioneel opgeleid te worden. Zij hebben onder meer hun nut bewezen bij het zoeken naar vermisten tussen het puin dat door de oorlog was achtergelaten.

Welke hond werd in het verleden gebruikt als reddingshond?
Aan het eind van de 17e eeuw, kwamen de eerste reddingshonden op: de St. Bernards. Ze hielpen verdwaalde wandelaars op hun weg door de besneeuwde Alpen. Tegenwoordig worden ze echter niet meer gebruikt als reddingshonden.

Gebieden van gebruik: Dit is waar reddingshonden nodig zijn

Reddingshonden zijn tegenwoordig echte professionals. Samen met hun begeleider vormen ze een eenheid om mensen uit allerlei situaties te redden. Bij veel missies zijn de honden niet alleen nuttig, maar noodzakelijk. Wanneer technische opsporingsmiddelen falen, is de fijne neus van de hond de laatste hoop. Dankzij hun 250 miljoen reukreceptoren en hun unieke ruimtelijke reukzin zijn de viervoeters uitzonderlijk goede snuffelaars.

Reddingshonden hebben twee manieren om hun neus te gebruiken. Aan de ene kant kunnen ze zoeken naar de geur van een specifiek persoon. Anderzijds kunnen reddingshonden ook zoeken naar algemene menselijke geuren. Zodra de viervoeter iets gevonden heeft, geeft hij dat vaak aan met een pootbeweging of door te blaffen. In het geval van verre vondsten of onduidelijk terrein, loopt de hond heen en weer tussen de geleider en het doel of blijft bij de vondst. Als alternatief kan de zogenaamde “Bringsel” worden gebruikt. Er wordt een voorwerp aan de halsband van de hond bevestigd, dat de hond oppakt als hij iets vindt. De hond brengt dan het voorwerp terug naar zijn geleider, ten teken van zijn succes.

Afhankelijk van de missie, bijvoorbeeld in bijzonder grote zoekgebieden, bij aardbeving, kunnen meerdere reddingshondenteams tegelijk worden ingezet. Dit wordt een reddingshonden squad of een reddingshonden peloton genoemd.

Welke honden zijn geschikt voor redding?
In principe kan elke hond getraind worden. In de loop der jaren hebben de Duitse Herder, de Australische Herder en sommige retrieverrassen bewezen bijzonder geschikt te zijn.

Zoeken in open gebied

Zoals de naam al zegt, wordt bij het zoeken in open gebied een groter, open gebied doorzocht. Reddingshonden kunnen bijvoorbeeld betrekkelijk veilig verdwaalde mensen opsporen in bosgebieden die moeilijk begaanbaar zijn. De viervoeter moet zowel mensen kunnen vinden die zich verplaatsen als mensen die op één plaats blijven.

Mantrailing

Voor mantrailing, d.w.z. het zoeken naar een specifiek persoon, hebben reddingshonden een bijzonder fijne neus nodig. Ze moeten de geur van een persoon volgen zonder die te verwarren met andere geuren. Hiervoor is echter een voorwerp nodig (bijvoorbeeld een T-shirt) dat de geur bevat van de persoon die zij zoeken. De goed getrainde reddingshonden kunnen dan de geur oppikken, zelfs in rijdende auto’s of gesloten gebouwen. Daarom zijn deze professionele snuffelaars enorm nuttig bij het zoeken naar vermiste personen, vooral in dichtbevolkte gebieden en steden.

Lawine zoeken

In die tijd vonden reddingshonden hun oorsprong in onbegaanbare sneeuwgebieden. Ook nu nog is men bij het zoeken naar lawines afhankelijk van de hulp van deze moedige viervoeters. Waar technische apparatuur faalt door de massa’s sneeuw, moet een reddingshond de begraven slachtoffers lokaliseren. Hun fijne neus kan zelfs onder meters sneeuw de vermiste personen vinden. In deze bijzonder moeilijke werkomstandigheden zijn reddingshonden ook vandaag nog onvervangbaar.

Puin zoeken

Een van de meest voorkomende toepassingsgebieden voor reddingshonden is het zoeken naar puin. In deze moeilijke situaties moet de hond het spoor van een persoon herkennen uit een massa afleidende geuren. Voor deze taak zijn kleinere, beweeglijkere viervoeters nodig, die met vaste tred door het te doorzoeken puin kunnen lopen. Bovendien is er bij dergelijke duistere missies altijd een verhoogd gevaar voor lijf en leden. Slechts een paar reddingshonden teams zijn gekwalificeerd voor deze buitengewone belasting.

Water redding

Bij water redding, moet de hond in het koele water komen. Daarom zijn rassen (b.v. Newfoundland) die niet terugdeinzen voor contact met water geschikt. Want als mensen hulpeloos in het water drijven, is de reddingshond vaak de beste optie. De behulpzame viervoeters zijn uitgerust met een speciaal harnas dat de slachtoffers kunnen vasthouden. Als de persoon bewusteloos is, kunnen de reddingshonden hem op eigen kracht aan land trekken.

Plaatsbepaling met helikopter & boot

Het gebruik van reddingshonden is ook uiterst nuttig in ontoegankelijke gebieden. De hond kan bijvoorbeeld worden aangelijnd in onbegaanbare berggebieden in het doelgebied. Daar kan hij beginnen met het zoeken naar de vermiste personen. Reddingshonden kunnen ook worden ingezet om mensen in het water te lokaliseren. Vermiste personen worden dan vanaf een boot opgespoord.

Het vinden van lichamen

Voor het zoeken naar lijken, zijn er eigenlijk speciale kadaver speurhonden. Maar afhankelijk van het soort operatie, kan zelfs een reddingshond niet vermijden dode mensen te vinden. Helaas kan dit zelden worden vermeden bij het lokaliseren van lichamen in water of het zoeken naar puin in oorlogs- en rampgebieden.
Reddingshonden staan bij het water

Kenmerken: Wat reddingshonden kunnen doen

Strikt genomen, kan elke hond een reddingshond worden. Natuurlijk, hij moet gezond zijn en in staat om te presteren. Bovendien is een voldoende belangstelling voor het oplossen van diverse taken aanbevolen. De veeleisende missie vereist dat deze honden ook aan bepaalde eisen voldoen. Reddingshonden moeten zelfverzekerd zijn, goed in balans, sterke zenuwen hebben en onbevreesd zijn. Agressieve honden horen hier ook niet thuis. Wat de fysieke kenmerken betreft, moeten zij ten minste middelgroot en licht zijn. Honden die te klein of te groot zijn, zijn vaak niet geschikt. Bovendien zijn een vaste voet en een veilige voortbeweging op verschillende terreinen vereist.

In de loop der jaren is gebleken dat bepaalde rassen bij uitstek geschikt zijn om aan deze eisen te voldoen. Typische reddingshonden zijn:

Wat moet een reddingshond kunnen?
Reddingshonden moeten gezond, fit en vrij van angst zijn. Een goede voortbeweging op verschillende terreinen en op verschillende ondergronden is eveneens aanbevolen. Het heeft tot taak vermiste personen op te sporen en te zoeken onder uiteenlopende bedrijfsomstandigheden.

Opleiding tot reddingshond

Als een hond aan de nodige karaktereisen voldoet, kan hij worden opgeleid tot reddingshond in een reddingshondenteam. Idealiter moet de hond tussen zes en twaalf maanden oud zijn en niet ouder dan twee jaar. De hond en de geleider moeten verschillende tests doorstaan. Dit vereist een uitstekende communicatie tussen mens en hond. Onvoorwaardelijke gehoorzaamheid is vereist.

De werkterreinen bestaan in eerste instantie uit off-road werkzaamheden en off-road mobiliteit. Dit betekent dat oefeningen met uitdagende obstakels (b.v. buizen en ladders) en op verschillende ondergronden (b.v. glad of bewegend) worden getraind. Voorts wordt het aangeven van een vondst door blaffen, pootstoten enz. beoefend, het zogenaamde aanwijswerk. Tenslotte moeten reddingshonden natuurlijk het eigenlijke zoekwerk onder de knie krijgen. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen zoeken in gebieden en zoeken naar puin. Het duurt anderhalf tot drie jaar voordat een hond deze vaardigheden onder de knie heeft. Het niveau wordt beetje bij beetje verhoogd. Met veel lof en zonder druk kan een echte reddingshond zich op een speelse manier ontwikkelen.

Maar het team is niet compleet zonder een reddingshondengeleider. De meester moet ook uitgebreide kennis en vaardigheden verwerven. Dit omvat onder meer tactiek, eerste hulp voor mens en dier, alsmede hondengedrag (kynologie).

Als beide kandidaten alle stappen onder de knie hebben, staat niets de eerste redding meer in de weg.

Hoe kan ik mijn hond trainen om een reddingshond te worden?
De opleiding tot reddingshond vindt plaats in daarvoor geschikte reddingshondenteams. Daar leert de viervoeter onder meer terreinwerk, signaleringswerk en zoekwerk.

Typische reddingshonden van A tot Z