Heup dysplasie. Deze twee woorden maken hondeneigenaren van grote en reuzenrassen doodsbang, maar de waarheid is dat heupdysplasie kan voorkomen bij honden van elke grootte of ras. Deze pijnlijke aandoening kan de levenskwaliteit van een hond drastisch verminderen en is moeilijk voor eigenaars om naar te kijken. Het goede nieuws is dat verantwoord hondenbezit en voorlichting over mogelijke gezondheidsproblemen zoals heupdysplasie een grote bijdrage kunnen leveren aan het welzijn van uw hond.
Lees wat alle hondeneigenaren moeten weten over heupdysplasie, inclusief de symptomen, behandelingsopties en preventieve maatregelen die u kunt nemen om uw hond gezond, gelukkig en actief te houden.
Wat is heupdysplasie bij honden?
Heupdysplasie is een veel voorkomende aandoening van het skelet, vaak gezien bij honden van grote of reuzenrassen, hoewel het ook kan voorkomen bij kleinere rassen. Om te begrijpen hoe de aandoening werkt, moeten eigenaren eerst de basisanatomie van het heupgewricht begrijpen.
Het heupgewricht werkt als een bal en een kom. Bij honden met heupdysplasie passen de bal en de kom niet goed in elkaar of ontwikkelen ze zich niet goed, waardoor ze schuren en knarsen in plaats van soepel te glijden. Dit resulteert in een verslechtering na verloop van tijd en een uiteindelijk verlies van functie van het gewricht zelf.
Wat is de oorzaak van heupdysplasie bij honden?
Verschillende factoren leiden tot de ontwikkeling van heupdysplasie bij honden, te beginnen met genetica. Heupdysplasie is erfelijk en komt vooral voor bij grotere honden, zoals de Duitse Dog, Sint Bernard, Labrador Retriever, en Duitse Herdershond. Factoren zoals een te hoge groeisnelheid, soorten lichaamsbeweging, en een verkeerd gewicht en voeding kunnen deze genetische aanleg versterken.
Sommige puppy’s hebben speciale voedingsvereisten en hebben voeding nodig die speciaal is samengesteld voor puppy’s van grote rassen. Deze voeding helpt overmatige groei voorkomen, die kan leiden tot skeletaandoeningen zoals heupdysplasie, samen met elleboogdysplasie en andere gewrichtsaandoeningen. Door de groei van deze rassen te vertragen, kunnen hun gewrichten zich ontwikkelen zonder ze te veel te belasten, wat problemen in de toekomst helpt voorkomen.
Onjuiste voeding kan ook van invloed zijn op de kans dat een hond heupdysplasie ontwikkelt, net als te veel beweging – of te weinig. Zwaarlijvigheid belast de gewrichten van uw hond zwaar, wat een reeds bestaande aandoening zoals heupdysplasie kan verergeren of zelfs heupdysplasie kan veroorzaken. Bespreek met uw dierenarts wat het beste dieet voor uw hond is en hoeveel beweging uw hond elke dag nodig heeft om in een goede lichamelijke conditie te blijven.
Glucosamine voor honden
Hondenvoer voor grote rassen bevat vaak gewrichtssupplementen zoals glucosamine. Als uw dierenarts artritis bij uw hond vaststelt, zal glucosamine waarschijnlijk deel uitmaken van een uitgebreid behandelplan. Hij zal u waarschijnlijk een kauwtablet aanraden met een veterinaire dosis glucosamine en chondroïtine.
U kunt ook supplementen met deze ingrediënten kopen, zoals Glyde Mobility Chews, voor honden die wellicht in de toekomst artritis en heupdysplasie kunnen ontwikkelen. Gewrichtssupplementen worden vaak gebruikt als een vroege interventie en tijdens de progressie van artritis, omdat ze veilig zijn voor langdurig gebruik bij de meeste patiënten. Hoewel het onderzoek nog beperkt is, kunnen deze supplementen helpen de symptomen van heupdysplasie te verminderen.
Symptomen van heupdysplasie bij honden
Sommige honden beginnen tekenen van heupdysplasie te vertonen als ze nog maar vier maanden oud zijn. Anderen ontwikkelen het in combinatie met osteoartritis als ze ouder worden. In beide gevallen zijn er een aantal symptomen die eigenaars moeten kennen. Deze symptomen kunnen variëren naargelang de ernst van de ziekte, de mate van ontsteking, de mate van losheid in het gewricht, en hoe lang de hond al aan heupdysplasie lijdt.
- Verminderde activiteit
- Verminderd bewegingsbereik
- Moeite of tegenzin met opstaan, springen, rennen of traplopen
- Kreupelheid in de achterhand
- Wiegende, “bunny hopping” gang
- Piepen in het gewricht tijdens beweging
- Verlies van spiermassa in de dij
- Merkbare vergroting van de schouderspieren als compensatie voor de achterhand
- Pijn
- Stijfheid of manken
Diagnose van heupdysplasie bij honden
Bij de regelmatige controle van uw hond zal uw dierenarts een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Soms is dit onderzoek voldoende voor uw dierenarts om heupdysplasie te vermoeden. In andere gevallen is het aan de eigenaar om de dierenarts te laten weten dat de hond ongemak ondervindt.
Een van de eerste dingen die uw dierenarts kan doen, is de achterpoten van uw hond manipuleren om de losheid van het gewricht te testen en te controleren op knarsen, pijn of een verminderd bewegingsbereik. Het lichamelijk onderzoek van uw hond kan bloedonderzoek omvatten, omdat ontsteking als gevolg van gewrichtsaandoeningen kan worden aangegeven in het volledige bloedbeeld. Uw dierenarts heeft ook een geschiedenis nodig van de gezondheid en de symptomen van uw hond, eventuele incidenten of verwondingen die tot deze symptomen kunnen hebben bijgedragen, en alle informatie die u hebt over de afstamming van uw hond.
De definitieve diagnose wordt meestal gesteld met een röntgenfoto of röntgenfoto. Uw dierenarts zal röntgenfoto’s van de heupen van uw hond maken om de mate en ernst van de heupdysplasie vast te stellen, wat zal helpen bij het bepalen van de beste behandeling voor uw hond.
Behandeling van heupdysplasie bij honden
Er zijn heel wat behandelingsmogelijkheden voor heupdysplasie bij honden, gaande van aanpassingen aan de levensstijl tot chirurgie. Als de heupdysplasie bij uw hond niet ernstig is, of als uw hond om medische of financiële redenen niet in aanmerking komt voor een operatie, kan uw dierenarts een niet-chirurgische aanpak aanbevelen. Afhankelijk van het geval van uw hond, kan de dierenarts het volgende voorstellen:
- Gewichtsreductie om de heupen te ontlasten
- Beperking van lichaamsbeweging, vooral op harde oppervlakken
- Fysiotherapie
- Gewrichtssupplementen
- Anti-inflammatoire geneesmiddelen (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, corticosteroïden)
- Gewrichtsvloeistof modifiers
Als uw hond een goede kandidaat is voor een operatie, zijn er meer opties. Hoewel er heel wat verschillende chirurgische strategieën zijn, zijn de meest voorkomende operaties die dierenartsen gebruiken om heupdysplasie bij honden te behandelen
- Dubbele of drievoudige bekken osteotomie (DPO/TPO)
- Ostectomie van de femurkop (FHO)
- Totale heupvervanging (THR)
DPO/TPO
De DPO/TPO-operatie wordt meestal uitgevoerd bij jonge honden van minder dan 10 maanden oud. Bij deze operatie wordt de functie van het kogelgewricht verbeterd door selectief in het bekkenbeen te snijden en de segmenten te roteren.
FHO
FHO chirurgie kan worden uitgevoerd bij jonge en volwassen honden. Bij deze operatie wordt de femurkop, of “bal”, van het heupgewricht afgesneden. Hierdoor creëert het lichaam een “vals” gewricht dat het ongemak dat gepaard gaat met heupdysplasie vermindert. Hoewel FHO de normale heupfunctie niet herstelt, kan het een succesvolle pijnbestrijdingsstrategie zijn.
THR
De meest effectieve chirurgische behandeling voor heupdysplasie bij honden is een totale heupprothese. De chirurg vervangt het volledige gewricht met metalen en plastic implantaten. Hierdoor wordt de heupfunctie teruggebracht naar een normaler bereik en verdwijnt het meeste ongemak dat gepaard gaat met heupdysplasie.
Heupdysplasie bij honden voorkomen
Niet alle gevallen van heupdysplasie kunnen worden voorkomen. Er zijn echter enkele stappen die u kunt nemen om het risico van uw hond op het ontwikkelen van deze ziekte te verminderen. Het gezond houden van het skelet van uw hond moet beginnen wanneer uw hond jong is. Door uw puppy de juiste voeding te geven, krijgt hij een voorsprong op de ontwikkeling van gezonde botten en gewrichten en voorkomt hij de overmatige groei die tot de ziekte leidt.
Naarmate uw hond opgroeit, zal voldoende beweging en een gezonde voeding zwaarlijvigheid voorkomen, wat een belangrijke factor is bij heupdysplasie. Ook veroorzaakt zwaarlijvigheid veel andere gezondheidsproblemen bij honden, dus stop met het eten van tafelresten en vet voedsel.
Als toekomstige eigenaar van een nieuwe hond, doe je onderzoek naar het ras van je keuze. Zoek een verantwoordelijke fokker die de juiste gezondheidsonderzoeken uitvoert, zoals röntgenfoto’s voor heupdysplasie en meer.
De beste manier waarop fokkers erfelijke heupdysplasie kunnen voorkomen is door hun fokhonden te screenen op de ziekte. Orthopedic Foundation for Animals (OFA) gezondheidstesten kunnen fokkers helpen de conditie van de heupen van hun honden vast te stellen, zodat ze alleen honden fokken met heupgewrichten met een normale graad of hoger.
Prognose voor honden met heupdysplasie
Honden met heupdysplasie leiden vaak een lang en vol leven, vooral met behandeling. Als u denkt dat uw hond getroffen kan zijn, praat dan met uw dierenarts. Behandelingsopties en veranderingen in levensstijl kunt u aanbrengen om uw hond comfortabel te houden tot op hoge leeftijd.
Table of Contents