Spanje, ooit het thuisland van de angstaanjagende Spaanse Armada en de al even angstaanjagende Inquisitie, is nu beter bekend als een top reisbestemming in West-Europa. Met hotspots als Barcelona en Ibiza trekken toeristen het hele jaar door naar Spanje om er de prachtige cultuur op te snuiven.
Spanje is echter niet alleen maar een land van dakterrasfeesten en heerlijke tapas. In feite heeft het land een aantal hondenrassen die uniek zijn voor de regio. Veel van die rassen stammen al meer dan 5000 jaar uit het Oude Egypte. In feite, zijn vele rassen waar je nog nooit van gehoord hebt!
Spaanse rassen zijn voor van alles gefokt, van schapendrijven tot gezelschap en zelfs hondengevechten (gelukkig is dat laatste nu illegaal). Sommige rassen zullen je bekend voorkomen, omdat ze hun erfenis delen met andere rassen over de hele wereld, terwijl een paar er echt uniek uitzien.
Alle honden uit Spanje
Hoewel Spaanse rassen net zo prachtig zijn als alle andere over de hele wereld, hebben ze de neiging om onder de radar te blijven in vergelijking met de veelgevraagde rassen. Maar, zoals je hieronder zult zien, zijn Spaanse rassen zeker de moeite waard om te leren kennen!
De meest populaire Spaanse hond ras is de Papillon. Maar ook de Grote Pyreneeën, Spaanse Waterhond, Presa Canario, Pyreneese Mastiff, Ibizaner Jachthond, Galgos Español, Catalaanse Schapendoes, Andalusische Jachthond, Spaanse Mastiff, Ratonero Bodeguero, Pachón Navarro, Spaanse Pointer, Baskische Herder en Spaanse Alano zijn populaire Spaanse honden.
Spaanse Alano
Hoogtepunten: Sociaal, Stevig, Loyaal
Dit Spaanse hondenras heeft een lange en veelbewogen geschiedenis. Hun naam komt van de Iraanse stam van Alani die rond de 5e eeuw na Christus in Spanje aankwamen. Hun voorouders werkten waarschijnlijk samen met de Alani als beschermhonden voor het vee en als jachthonden.
Echter, na meer dan een millennia en een handvol meer eeuwen, begon het Alano ras naam te maken in stierengevechten en de occasionele zwijnenjacht. Slechts een blik op de Spaanse Alano kan je vertellen waarom.
Het zijn trotse, logge honden met een groot hoofd dat altijd een strenge blik lijkt te dragen. Hoewel hun stierengevecht dagen zo goed als voorbij zijn en de Alano niet meer zo populair is als het ooit was, is het nog steeds een bewonderenswaardig ras.
- Wetenschappers kwamen tot de conclusie dat de Spaanse Alano wellicht dezelfde voorouders had als de Duitse Dog en de Dogue de Bordeaux.
- Deze honden hadden verschillende taken: hoeden van vee, hondengevechten, bewaken van eigendom, jagen op groot wild en vechten als militaire honden in oorlogen.
- Onderzoeker Carlos Contera vreesde dat deze honden uitgestorven waren, en spendeerde jaren aan het opsporen van nog bestaande honden om hun DNA te doen herleven en in kaart te brengen.
Temperament
In tegenstelling tot veel andere Spaanse rassen, is de Alano Español veel socialer, vooral met andere honden. Dit is waarschijnlijk te wijten aan hun geschiedenis van het werken als een jachthond samen met anderen in een roedel. Het is de roedel-hond mentaliteit.
Deze jachtachtergrond gaat echter ook gepaard met de noodzaak om ze van jongs af aan te laten wennen aan kleinere dieren. Als u andere kleinere huisdieren hebt, is dit van cruciaal belang. Hoewel ze vriendelijk zijn voor hun baasjes, is de jachtdrift nog steeds in hen ingebakken.
Ondanks hun grote omvang zijn ze zeer aanhankelijk en helemaal niet intimiderend (tenzij je de vorm hebt van iets waarop ze zouden willen jagen). Echter, net als heel wat andere jachthonden, kunnen ze op hun hoede zijn voor vreemden en blijven ze bij degenen die ze kennen.
Baskische Herdershond
Hoogtepunten: Extravert, Kalm, Aanhankelijk
De Baskische Herdershond is een Spaans landras hond die oorspronkelijk uit Baskenland in Spanje komt. Gedurende meerdere generaties dienden deze honden de lokale herders als bekwame beschermers en herders voor zowel vee als schapen.
Ondanks het feit dat ze al duizenden jaren bestaan, werd de Baskische Herdershond oorspronkelijk gegroepeerd met hun naaste neven: de Catalaanse Herdershond en de Pyreneese Herder. Het duurde tot 1996 voordat de Koninklijke Kynologische Vereniging in Spanje dit ras eindelijk erkende.
Baskische Herdershonden komen voor in twee variëteiten: gladharig en ruwharig. Van de kortharige variëteit wordt gezegd dat ze “puurder” zijn met een meer spontane persoonlijkheid. Aan de andere kant is de ruwharige meestal kleiner met een grove vacht.
- Wetenschappers hebben skeletresten van de Baskische herder gevonden in neolithische grotten die dateren van meer dan 12.000 jaar geleden.
- Op oude schilderijen en kunstwerken uit de zestiende eeuw zijn afbeeldingen te zien van de oude Baskische herdershonden.
- De Baskische herder is een van de weinige landrassen (natuurlijk gefokte) honden uit Spanje die vandaag de dag nog bestaan.
Temperament
De Baskische Herdershond, hoewel bekwaam in het hoeden, kan vandaag de dag een uitstekende moderne gezinshond zijn. Altijd vol energie en opgewekte levendigheid, houden ze van spelen en eisen ze veel liefde en aandacht van hun baasjes.
Dankzij hun waakhondeninstinct is de Baskische Herder een geweldige waakhond, en ook een goede beschermer. Ze kunnen een beetje beschermend zijn en hebben de neiging enigszins territoriaal te zijn, dus veel socialisatie is noodzakelijk voor deze honden.
Baskische Herders kunnen met iedereen in huis overweg. Deze honden werden tenslotte gefokt om de roedel te bewaken. Dus of u nu katten, andere honden of kinderen hebt, ze zullen een oogje in het zeil houden. En in veel gevallen zullen ze hun rug dekken.
Spaanse Pointer
Hoogtepunten: Krachtig, beheerst, aanpassingsvermogen
De Spaanse Pointer wordt ook wel de Burgos Pointer of Burgalese Pointer genoemd. Dit ras vindt zijn oorsprong in Castilië, Spanje, met name op de Castiliaanse Hoogvlakte, waar het werd ontwikkeld voor de jacht op klein wild, zoals konijnen en vossen.
Hij valt op door zijn forse gestalte, maar daar staan extreem losse en flaporen tegenover. Toch is dit Spaanse hondenras minder gecentreerd rond zijn exacte stijl en meer voor zijn vermogen om op te sporen, te rennen en te jagen.
Spaanse Pointers, tenslotte, zijn formidabele jachthonden. Ze hebben niet alleen een groot uithoudingsvermogen, maar zijn ook flexibel in het veld. Met andere woorden, ze zijn de perfecte jachthond voor zowat elk terrein in de regio.
- Men denkt dat de Pointers zijn voortgekomen uit de Spaanse Pointer nadat Britse soldaten ze mee naar huis hadden genomen na de Spaanse Successieoorlog.
- De Spaanse Pointer is zeer kalm en laat zich moeilijk bang maken of schrikken.
- Volgens onderzoekers zou deze hond kunnen afstammen van de Pachon Navarra en Sabueso Espanol.
Temperament
Net als veel andere rassen met een jachtachtergrond, is de Burgos Pointer intelligent en in staat om snel taken te leren. Omdat hij gefokt is om voortdurend te rennen op jachttochten, betekent dit dat de pointer veel beweging nodig heeft als hij gedomesticeerd is.
Ondanks zijn jachtafstamming is dit een tamelijk zachtaardig ras met een kalme en milde houding. Hoewel ze niet snel schrikken, geven ze misschien de voorkeur aan de open, stille ruimtes die het platteland biedt, in vergelijking met de drukte van stedelijke omgevingen.
Ondanks deze voorkeur kunnen ze zich goed aanpassen, mits ze de juiste verzorging en voldoende beweging krijgen. En zoals met alle jagers, zal de Spaanse Pointer veel socialisatie nodig hebben om een volgzaam huisdier te worden.
Pachón Navarro
Hoogtepunten: Loyaal, Dapper, Gehoorzaam
Een van de meest opvallende kenmerken van dit ras is zijn gespleten of dubbele neus. Oorspronkelijk werd gedacht dat dit hen een extra reukvermogen gaf, waardoor ze populair werden voor gebruik bij jachtexcursies. Tegenwoordig is het echter een puur cosmetische eigenschap.
Echter, in de 18e en 19e eeuw, was de Pachon Navarro een gewaardeerde hond onder de bloeiende jacht gemeenschap. Maar na de Spaanse Burgeroorlog nam de populariteit van de Navarro sterk en plotseling af.
De flaporen en uitgesproken neus maken een comeback, omdat enthousiastelingen in Spanje aan het werk zijn geweest om dit ras weer op de kaart te zetten. Hoewel er in het land nog maar een beperkt aantal Navarro’s rondloopt, kan juist deze zeldzaamheid ze aantrekkelijk maken.
- Deze honden zouden zijn voortgekomen uit de twee meest voorkomende jachthonden van Spanje in de 13e eeuw.
- De Pachon Navarro werd verondersteld een van de meest populaire rassen te zijn onder de Spaanse aristocraten tijdens de 18e en 19e eeuw.
- Deze honden stierven bijna uit tijdens de Spaanse Burgeroorlog in de jaren 1930. Gelukkig werden ze nieuw leven ingeblazen door liefhebbers.
Temperament
Wanneer ze niet op jacht zijn, heeft de Pachón Navarro een kalme, ontspannen houding. In feite brengen ze hun vrije tijd graag ontspannen door met hun baasjes. Hoewel ze niet de meest actieve honden zijn, houden ze wel van activiteiten waarbij ze hun overvloedige energie kwijt kunnen.
Open tuinen zullen hen uren van plezier en lichaamsbeweging bezorgen. Appartementen daarentegen kunnen hen een benauwd gevoel geven en kunnen tot stress leiden. Desondanks zijn ze erg vriendelijk voor zowel mensen als andere dieren (met enige socialisatie).
Om gelukkig en tevreden te zijn, hebben ze een duidelijke roedelleider nodig. Net als andere jagers, is de Navarro een roedel-hond. Dit kan worden versterkt door ze mee te nemen op wandelingen en ze naast of achter u aan te lijnen.
Wanneer ze hun positie in de roedel kennen, zullen ze zich meer op hun gemak voelen en bereid zijn om zich met de mensen om hen heen bezig te houden. Dit zal zich uiten in een volgzame houding en kalme houding, maar met een air van interesse in de mensen om hen heen.
Ratonero Bodeguero
Hoogtepunten: Atletisch, Levendig, Behendig
De naam van dit Spaanse hondenras verraadt het al. Oorspronkelijk gefokt en opgevoed om te jagen op ratten en muizen in wijnmakerijen in de regio van Andalusië, Spanje, wordt dit hondenras nu gewaardeerd om zijn atletisch vermogen en levendige
Temperament
.
In één oogopslag zou je kunnen denken aan de Jack Russell Terrier, sommigen gaan zelfs zo ver om deze hond de Spaanse Jack Russell te noemen. Dit is geen toeval, want beide rassen hebben Fox Terrier genetica in hun bloedlijnen. Het verschil is waar ze werden gefokt.
De Andalusische Rat Terrier kwam waarschijnlijk naar de Spaanse regio van Jerez vanaf de Britse eilanden. Als zodanig werden ze populair om zijn lenige lichaam en zijn vermogen om ratten te vangen van tussen de vaten wijn, de bescherming van de kwaliteit van deze altijd populaire handelswaar.
- De Ratonero Bodeguero Andaluz wordt aangeduid als de Spaanse Jack Russell vanwege hun vergelijkbare fysieke verschijning en
Temperament
.
- Deze honden werden ontwikkeld in Zuid-Spanje om te jagen op ongedierte dat de vele wijnmakerijen in het gebied teisterde.
- Ondanks hun lange geschiedenis, was het pas in het jaar 2000 dat de Koninklijke Kynologische Vereniging van Spanje ze uiteindelijk tot een officieel inheems Spaans hondenras verklaarde.
Temperament
Met hun lange geschiedenis in de jacht (of liever, ratting), houdt de Andalusische Rat Terrier van een goede jacht. Ze kunnen zeer actief en energiek zijn op het veld. Bovendien houden ze er vooral van om tijd door te brengen met spelen met andere honden.
De Andalusische Terriers zijn ook helder en alert. Hun fokachtergrond zorgt ervoor dat ze altijd op de uitkijk staan, moedig wakend voor bedreigingen voor hun eigenaren. Met andere woorden, het zijn fantastische waakhonden.
Omdat ze gefokt zijn om te werken, houden ze er niet van om te veel tijd door te brengen met rondhangen. In plaats daarvan geven ze er de voorkeur aan op te staan en iets stimulerends te doen. Of het nu spelen is met hun baasjes of gewoon rondrennen in de tuin, dromend van het jagen op ratten, ze hebben speeltijd nodig.
Andalusische Windhond
Hoogtepunten: Speels, Loyaal, Energiek
Zoals de naam al doet vermoeden, komt dit ras uit Andalusië, het gebied in de zuidelijke regio van het Iberisch schiereiland van Spanje. Ter referentie, Sevilla ligt daar. En sinds ze ontdekt zijn, hebben ze hun weg door het hele land gevonden.
In die streek zijn er grotten waar men schilderingen kan vinden die een opvallende gelijkenis vertonen met dit ras. Maar ondanks de mystieke allure die het ras hierdoor krijgt, wijzen genetische tests uit dat dit hondenras niet zo oud is als oorspronkelijk werd gedacht.
Er zijn eigenlijk heel wat variëteiten van deze hond. Plus, ze zijn er in kleine, middelgrote en grote variaties. Maar een eigenschap die ze over de hele linie gemeen hebben, zijn hun geweldige zintuigen. Het zicht, het gehoor en de reuk zijn allemaal fenomenaal.
- De Andalusische Hond is echt een oud ras, want er zijn veel grotschilderingen van hen op het Iberisch schiereiland.
- Algemeen wordt aangenomen dat deze honden meer dan 3.000 jaar geleden door de oude Feniciërs naar Spanje werden gebracht. Hoewel, er is weinig bewijs.
- Hoewel de honden al vele jaren bestaan, was er geen standaard ras voor de Andalusische Hound tot de jaren 1990.
Temperament
Deze honden zijn zeer energiek en hebben een actieve eigenaar nodig die bij hen past. Ze zijn gefokt om op jacht te gaan en dingen na te jagen, dus om ze gelukkig te houden zult u een uitlaatklep voor hun energie moeten vinden. Frisbee of vangen kan goed werken.
Ze zijn ook erg speels, ongeacht hun grootte. Dus als u kleine kinderen hebt, is een kleinere maat van de Andalusische Windhond misschien een betere keus, omdat ze zich soms kunnen laten meeslepen door hun tomeloze energie.
Een deel van hun jachtverleden heeft ze ook achtergelaten met een sterk verlangen om een zelfverzekerde eigenaar te behagen. Ik zou ze echter niet aanraden voor onervaren eigenaren. Ze zullen veel beter reageren op een ferme, consequente training, tenminste, als je een trouwe hond wilt.
Catalaanse Herdershond
Hoogtepunten: Moedig, Intelligent, Gereserveerd
Bedekt met een ruige vacht van staart tot neus, is de beroemde Catalaanse Herdershond (of Gos d’atura català) weer zo’n gemakkelijk herkenbaar ras. Deze Spaanse hond komt uit Catalonië, een gemeenschap in het noord-oosten van Spanje. Denk aan Barcelona.
Ze zijn een ras van de Catalaanse Pyreneese hond, maar ze zijn gespecialiseerd in het werken als herdershond of schaapherder. Van veraf zien ze er misschien uit als een rommeltje van uniform gekleurde vacht, maar bij nadere inspectie zou je kunnen beseffen dat ze een rommeltje zijn van verschillende gekleurde haren.
Een unieke eigenschap van deze hond is dat hij de neiging heeft in twee fasen te vervellen: eerst de voorste helft van zijn lichaam en dan de achterste helft. Het resultaat is dat tegen het einde van de eerste fase, je een hond hebt die eruit ziet alsof hij vergeten is de helft van zijn vacht af te werpen!
- Niet alle onderzoekers geloven dat deze hond afkomstig is uit Catalonië, Spanje. Sommigen suggereren dat ze in plaats daarvan werden gefokt in de Pyreneeën vallei.
- Tijdens de Spaanse Burgeroorlog in de jaren 1930, dienden de Catalaanse Herdershonden als boodschapper honden en waakhonden, naast andere verschillende taken.
- Bijna uitgestorven in de jaren 1970, blies een groep enthousiastelingen dit ras nieuw leven in. Vandaag de dag groeien ze langzaam in populariteit.
Temperament
Zoals een herdershond moet zijn, is dit Spaanse hondenras van nature moedig. Ze staan klaar om hun eigenaars te beschermen en te verdedigen als de nood aan de man komt. Ik bedoel, ze zijn zo ongeveer gefokt om dit werk te doen met kuddes schapen.
Zoals je zult zien bij veel honden met een erfenis van het werken met vee, kunnen Catalanen wantrouwig zijn ten opzichte van vreemden. Immers, hoe kunnen zij weten dat de persoon die zij zojuist hebben ontmoet niet probeert een deel van de schapen van hun eigenaar te stelen?
Een opmerkelijk aspect van deze hond is hun intelligentie en hun vermogen om te presteren in behendigheidswedstrijden en andere hondensporten. In het algemeen hebben ze veel energie en zijn ze altijd blij om manieren te hebben om die met hun baasjes kwijt te kunnen.
Galgo’s Español
Hoogtepunten: Gevoelig, Atletisch, Kalm
Het eerste wat u misschien opvalt is het bekende Greyhoundlichaam, slank en sierlijk. Dat is geen verrassing, want ze worden ook wel de “Spaanse Greyhound” genoemd. Zijn oorsprong is echter iets gecompliceerder dan dat.
Hun oorsprong gaat terug tot Aziatische honden die door de Moren naar Spanje werden gebracht. Van daaruit begon de eerste kruising met lokale jachthonden. Als gevolg daarvan was het eindproduct een van de beste hazenjagende honden die Spanje ooit had gezien.
Uiteindelijk werd het ras verder aangescherpt tot perfectie door zorgvuldig fokken met Greyhound bloedlijnen totdat ze eindigden met een hond geschikt voor koningen, letterlijk. De Spaanse Greyhound was een favoriete metgezel van Spaanse koningen vanwege hun jachtvaardigheden.
- Oorspronkelijk waren deze honden alleen bedoeld voor de elite. Echter, dieven uit de lage klasse begonnen ze te stelen en snel te fokken, waardoor de markt overspoeld werd.
- Er zijn vele theorieën over de oorsprong van deze hond. Een populaire theorie is dat ze werden ontwikkeld door het kruisen van een Ierse Greyhound met de Sloughi.
- Deze honden werden genoemd naar de Keltische stam, genaamd Galliërs. Deze stam bewoonde het Iberisch schiereiland gedurende de 6e eeuw.
Temperament
Ondanks hun lenige vorm en atletisch vermogen, zijn Spaanse Windhonden eigenlijk heel relaxte honden. Hoewel ze altijd in zijn voor een test van hun loopvaardigheden, zijn ze even tevreden met lekker luieren met hun geliefde baasjes.
Ze kunnen zeer gevoelig en aanhankelijk zijn. Deze gevoeligheid en zorgzaamheid geldt ook voor kinderen, voor wie ze zeer beschermend kunnen zijn. Maar met vreemden zijn ze minder open, in plaats daarvan geven ze er de voorkeur aan om afstandelijk te blijven totdat ze iemand kennen.
Aan de andere kant, de Spaanse Greyhound schiet goed op met andere honden. Maar met katten of andere kleinere dieren…laten we het er maar op houden dat ze van een goede jacht houden. Dankzij hun prooidrift, doen ze het het beste in huizen zonder kleinere huisdieren.
Spaanse Mastiff
Hoogtepunten: Toegewijd, Solitair, Relaxed
Met hun hangende huid en oren en hun vriendelijke maar nieuwsgierige ogen zijn Spaanse Mastiffs altijd onmiddellijk te herkennen. Ze hebben niet alleen het typische uiterlijk van het mastiff ras, maar ook het zelfverzekerde en moedige
Temperament
.
Ze zijn massief, en terecht, want ze werden oorspronkelijk gefokt om vee te beschermen tegen grotere roofdieren, zoals wolven. Ze waren echter populairder tijdens de Middeleeuwen, toen dergelijke gevaren een grotere bedreiging vormden voor het levensonderhoud van een herder.
Tegenwoordig bewaken de Spaanse Mastiffs net zo goed een bank als een kudde schapen. Ze zijn zeker niet zo agressief en angstaanjagend als de andere mastiffs, waardoor ze de perfecte grote honden zijn voor in huis.
- Men denkt dat de Spaanse Mastiff meer dan 2000 jaar geleden door de Grieken en Feniciërs naar het Iberisch Schiereiland werd gebracht.
- De gebroken witte vacht helpt deze herdershonden zich te vermengen met de schapen. Bovendien kunnen de schapen de hond zo onderscheiden van roofdieren.
- In 1526, tijdens een massale migratie van 3,5 miljoen Merino schapen, vergezelde een grote roedel Spaanse Mastiff de kudde.
Temperament
Ondanks hun geschiedenis als waakhond, is de Spaanse Mastiff meer een grote brok van genegenheid, althans voor hun eigenaren. Ze zijn zeer toegewijd aan hun eigenaars en kunnen goed opschieten met vreemden als ze goed geacclimatiseerd zijn.
Toch hebben ze de neiging niet goed overweg te kunnen met andere honden. Dit kan echter waarschijnlijk worden tegengegaan door zorgvuldige socialisatie en training. In het algemeen behoren ze tot de meest ontspannen honden die je je kunt voorstellen. Ze genieten van weinig dingen meer dan rond te liggen en te ontspannen.
Ze zijn er niet tegen om mee te gaan hardlopen, maar wees niet verbaasd als een lichte jog al snel verandert in een logge pas en vervolgens in een luie wandeling. Tenslotte zijn ze misschien beter geschikt voor het open platteland, dan voor stadswijken.
Ibizan Hound
Hoogtepunten: Speels, Zachtaardig, Intelligent
Er is iets bijna katachtig, of misschien zelfs hertachtig, aan dit slanke ras. Zijn lange poten, zijn rechtopstaande driehoekige oren, en zijn smalle snuit geven hem allemaal een air van intense alertheid. Hoewel, dat wil niet zeggen dat het geen goede familie honden zijn.
De Ibizan Hound is een echte jachthond met bliksemsnelle snelheden en uithoudingsvermogen. Als u bedenkt dat ze oorspronkelijk werden ontwikkeld om op konijnen en andere kleine dieren te jagen, met een verbazingwekkende snelheid van bijna 40 km/u!
De oorsprong van dit Spaanse ras gaat verder terug dan de meeste mensen kunnen nagaan. Zo’n 5000 jaar terug, naar het Oude Egypte, wel te verstaan. Maar waarschijnlijk kwamen ze pas rond de 8e eeuw na Christus naar Spanje, waar ze op het Ibizaanse eiland aankwamen.
- Oude artefacten suggereren dat de Ibizan Hound al meer dan 5000 jaar bestaat.
- Het eerste koppel Ibizan Hounds kwam naar de VS in 1956, toen Kolonel en Mrs. Consuelo Seoane deze honden importeerden naar Rhode Island.
- Op het eiland Ibiza werden deze honden gebruikt voor de jacht op en het opsporen van konijnen en hazen.
Temperament
Het zijn waakzame en energieke honden die graag met hun baasjes spelen. Ze zijn vriendelijk voor het gezin, zowel volwassenen als kinderen, en schieten goed op met andere honden. Ze kunnen echter wat aarzelend zijn voor ze vreemden vertrouwen.
Maar dit uit zich eerder in vermijding dan in agressie. In feite zijn ze tamelijk zachtaardig en intelligent. Dus hoewel ze geweldige waakhonden kunnen zijn, verwacht niet dat ze veel zullen doen aan de beschermende kant. Ze zullen u eerder waarschuwen.
Een belangrijk ding om op te merken is dat ze de neiging hebben om kleine dieren te achtervolgen of te vangen. Dit zit hen in het bloed. Als ze echter van jongs af aan vertrouwd worden gemaakt met kleinere huisdieren, kunnen ze die gaan zien als vrienden, niet als voedsel.
Presa Canario
Hoogtepunten: Dominant, Voorzichtig, Zelfverzekerd
Ondanks zijn naam lijkt deze hond niet op een klein en schattig kanariepietje. In plaats daarvan komt de naam van zijn plaats van herkomst, de Canarische Eilanden. Meer specifiek, ze komen van de eilanden Tenerife en Grand Canaria.
De Presa Canario, of Canary Mastiff, werd in het verleden gefokt voor zowel het bewaken als het hoeden van vee. Ze zijn ontstaan door fokprogramma’s die verschillende Mastiff rassen en lokale veehonden op de Canarische Eilanden kruisten.
Het resultaat was een grote, imposante hond die de lokale bevolking hielp bij het beschermen en beheren van hun vee. Naast zijn robuuste omvang is een van hun kenmerkende eigenschappen dat ze veel huid hebben! Hun losse huid wordt vaak in rimpels opgehoopt, waardoor ze er lui en slapper uitzien.
- De mastiffs werden oorspronkelijk gefokt om boerderijen op de Canarische Eilanden te beschermen. Ze zouden vaak wilde honden aanvallen en doden die probeerden te stelen van de boerderij.
- In Spanje en aangrenzende landen, waren de Canarische Mastiffs de hond bij uitstek voor illegale hondengevechten.
- In 1996, erkende de Amerikaanse Kennel Club de Presa in de Foundation Stock Service.
Temperament
Deze honden werden gefokt voor het hoeden, dus ze kunnen een behoorlijk dominante inslag hebben. U moet ook rekening houden met een energieke en levendige hond. Hierdoor schieten ze meestal alleen op met andere honden die niet ook zo imposant zijn.
Zoals verwacht, is de Presa Canario een zelfverzekerde en voorzichtige hond – zoals de meeste mastiff honden. Een deel van hun fok heeft ze een karakter gegeven dat weet wat te doen en verwacht dat anderen dat voorbeeld volgen. Daarom zijn ze ideaal voor stevige en ervaren eigenaren.
Maar met hun eigenaars, kunnen deze Spaanse hondenrassen een sterke band ontwikkelen. En ondanks hun intimiderende gestalte, kunnen ze zeer zorgzaam en liefdevol zijn. Hoewel, het zal enige tijd duren voordat ze warm lopen voor vreemden, zoals verwacht van een waakhond.
Pyreneese Mastiff
Hoogtepunten: Moedig, Nederig, Zachtaardig
Nog een majestueuze mastiff hondenras, de Pyreneese Mastiff is een formidabel beest dat de mastiff titel waardig is. Hoewel het oorsprongsverhaal van deze Spaanse honden duister is, wordt algemeen aangenomen dat ze afstammen van molossers van het Assyrische Rijk.
Geïsoleerd in het Pyreneeën gebergte betekende dat ze in staat waren om zich apart te ontwikkelen van hun naaste neven, de Grote Pyreneeën en de Spaanse Mastiff. En hoewel de rassen vergelijkbare eigenschappen delen, kan deze mastiff wel 240 pond zwaar worden!
Deze monsterlijke honden zijn niet alleen voor de show. In feite werden ze gefokt om kudden schapen te beschermen en te bewaken tegen de meest gevaarlijke roofdieren. Ze hebben nog steeds hun instinct om te vechten en te waken in het geval van een waargenomen bedreiging – of als hun roedel nodig is.
- Er zijn aanwijzingen dat deze honden meer dan 3.000 jaar oud zijn, waardoor ze een van de oudste hondenrassen uit Spanje zijn.
- Pyreneese Mastiffs stonden op het punt van uitsterven na de ontwikkeling van het spoor (schapen verschepen was goedkoper) en de wereldoorlogen.
- Ondanks het feit dat ze zo’n oud ras zijn, werden ze pas in 2001 erkend door de Kennel Club, en later, in 2014, door de AKC.
Temperament
Over het algemeen is een Pyreneese Mastiff kalm en zachtaardig. Ze bewaren hun energie en immense kracht voor wanneer het nodig is. Maar met hun waakzaam oog, kunnen maar weinig mensen of dieren voorbij de Pyreneese Mastiff komen.
Het zijn totaal verschillende honden wanneer ze geconfronteerd worden met bekende mensen en vreemden. Deze honden zullen lief en vriendelijk zijn tegen hun soortgenoten, inclusief kinderen en andere honden van de roedel. En als de waakhonden die ze zijn, zijn ze van nature afstandelijk tegenover vreemden.
Als extra grote honden, kan de Pyreneese Mastiff niet tegen lange perioden van lichaamsbeweging. Ja, de hond heeft lichaamsbeweging nodig, maar het duurt een tijdje voordat hun botstructuur zich volledig heeft ontwikkeld. Ga nooit te hard als het gaat om het trainen van deze honden.
Spaanse Waterhond
Hoogtepunten: ijverig, aanhankelijk, beschermend
Een ander Spaans ras met een zeer kenmerkend uiterlijk is de perro de agua español, oftewel de Spaanse Waterhond. Bedekt met een dikke gekrulde vacht vanaf de geboorte, zijn ze een match voor mensen met de beste verzorgingsvaardigheden … of dat zou je denken.
Maar, ondanks de verleiding om dit te doen, moet hun vacht nooit volledig worden geknipt of getrimd! In plaats daarvan moet de vacht minstens één keer per jaar worden geschoren. En, vreemd genoeg, is borstelen hier ook tegen de regels – waardoor ze vrij onderhoudsvriendelijke honden zijn.
Net als een aantal andere Spaanse rassen, heeft deze hond een geschiedenis van werk als herdershond en herdershond. Ze hebben echter ook een aantal bijbaantjes als jachthond, het vinden en ophalen van klein wild voor jagers, vooral uit het water … vandaar zijn naam.
De Spaanse Waterhond heeft een kortere erfenis van slechts een paar honderd jaar en zijn oorsprong is een beetje vaag. Men denkt echter dat hij via Turkije in Spanje terecht is gekomen. Hoewel, we kunnen dit nog niet bevestigen.
- Spaanse Waterhonden zijn al gedocumenteerd op het Iberisch schiereiland vanaf 1100 CE.
- In Spanje en de buurlanden, waren de Canarische Mastiffs de hond bij uitstek voor illegale hondengevechten.
- Na bijna te zijn uitgestorven, werd de Spaanse Waterhond nieuw leven ingeblazen door twee enthousiastelingen, Antonio García Pérez en Santiago Montesinos.
Temperament
Zoals de meeste honden met een waak- of herdersachtergrond, zijn het ijverige honden. Ze zullen instinctief hun huis bewaken, met veel zorg en aandacht. En met hun 20-inch hoogte, zijn ze geen hond die indringers gemakkelijk van zich af kunnen schudden.
Spaanse Waterhonden zijn ook behoorlijk intelligent, en zelfs als ze niet helpen met het hoeden van vee, zijn ze bereid om taken te leren om hun baasjes te helpen. In huis hebben ze een gretig
Temperament
, dus training is zo slecht nog niet.
Ze zijn niet van nature sociaal, maar ze kunnen wel leren vreemden te vertrouwen en van hun gezelschap te genieten als ze maar vroeg genoeg worden opgeleid. Ongeacht hun gevoelens voor vreemden zijn ze echter zeer aanhankelijk, liefdevol en trouw aan hun eigenaars.
Grote Pyreneeën
Hoogtepunten: Intelligent, geduldig, volgzaam
Zoals de naam al doet vermoeden, is de Great Pyreneeën een massieve hond afkomstig uit de regio die Frankrijk van Spanje scheidt, het Pyreneeëngebergte. Hoewel sommigen kunnen betwisten dat het Franse honden zijn, kan men hun populariteit niet ontkennen.
Deze 100-pond honden werden gefokt om te waken over schapen in het bergachtige gebied voor vele eeuwen. Hoewel het relatief kalme en zachtaardige honden zijn, was hun voornaamste taak meer een afschrikmiddel te zijn voor roofdieren, zoals wolven en beren.
De Great Pyreneeën is niets minder dan geweldig. Het is hun moedige aard die hen zo’n legendarische honden voor de bergboeren maakte. Vandaag de dag zijn ze naadloos overgegaan van ultieme beschermer naar liefdevolle en aanhankelijke familiehond.
- Fossielen van de Great Pyreneeën zijn gevonden die teruggaan tot de Bronstijd (1900-1000 v.Chr.) – meer dan 3000 jaar geleden!
- Omdat ze werden gefokt om kuddes schapen te beschermen, is de Pyreneeën van nature een nachtelijk hondenras.
- Nadat het Sint-Bernardusras bijna was uitgeroeid door lawines en de ziekte van Distemper, bliezen de Pyreneeën, samen met andere honden, de Sint-Bernard nieuw leven in.
Temperament
Zonder twijfel is de Pyreneeën een geweldige metgezel voor alle soorten mensen. Dankzij hun zachtaardige karakter behoren ze tot de beste grote hondenrassen voor kinderen. Zo hebben ze de reputatie verdiend uitstekende oppashonden te zijn.
Ondanks hun enorme gestalte, is de Pyreneeën niet bijzonder actief. Dat wil niet zeggen dat een Pyreneeën geen beweging nodig heeft – ze hebben gewoon minder nodig dan andere grote honden. Bij het beschermen van de kudde, hebben ze de neiging om hun energie te sparen.
De Pyreneeën zijn niet zo snel met het aanleren van trucjes en commando’s, hoewel het nog steeds zeer intelligente honden zijn. Ze kunnen echter soms wilskrachtig en koppig zijn, dus een beginnende trainer en eigenaar is niet ideaal voor ze.
Papillon (Phalene)
Hoogtepunten: Energieke, Petite, Nieuwsgierig
Terwijl Spanje is niet het enige land te leggen aanspraak op dit ras, zij nog steeds verdienen een plek op deze lijst voor hun verleden en voortdurende populariteit in het land. Niet alleen hebben de Fransen hen, maar ook de Belgische te beweren.
Het Spaanse hondenras is jonger dan sommige anderen op deze lijst, maar heeft nog steeds een geschiedenis van meer dan 500 jaar. Eeuwenlang zijn ze de attente en liefdevolle metgezellen geweest van de adellijke vrouwen van Europa. Daarom zijn ze vandaag de dag nog steeds topgezelschapsdieren.
Niet te verwarren. Beide naar de Papillon en Phalene zitten werkelijk slechts twee varianten van een enkel ras, met het enige verschil zijnde hun oren.
Naar Papillon zit zo genoemd omdat zijn opstaande oren gecombineerd met de franje vacht rond zijn gezicht geven de indruk van een vlinder (Papillon wezen het Frans woord voor vlinder). Naar de Phalene (Frans voor “mot”) is gelijk, maar met droopier oren.
- Sommige mensen geloofden naar de Papillon eigenlijk afkomstig van China van een hond die uiteindelijk naar de Pekingees werd.
- Het was naar de Frans dat gemaakt naar de Papillon populair. Deze honden waren vervoerd naar het hof van Louie XIV en werd uiterst begeerde naar de Franse Royalty.
- Deze honden zijn geweest te schilderijen van enkele van de wereld meest gerenommeerde kunstenaars, incluis: Goya, Rubens, en Rembrandt.
Temperament
Terwijl naar de Papillon zit te hoog energieke hond, dit neigt te komen uit ter naar de vorm van spel, eerder dan lang en vermoeiend loopje. Deze honden zitten altijd omhoog voor een spel met volwassenen, kinderen, en andere dieren gelijk ter wille van hun pret-loving houding.
Vanwege hun uitbarstingen van energie zijn ze populair voor behendigheidswedstrijden, waar hun hoge hondenintelligentie en mobiliteit echt tot hun recht komen. In feite zijn ze zeer leergierig en extreem slim (top 10 intelligent, onder 138 rassen).
Hoewel het ideaal lijkt om een slimme hond te hebben, kan dit er soms op lijken dat ze ondeugend zijn, vaak in dingen trappen en er een puinhoop van maken. Ze zijn echter ook leergierig en hebben veel toewijding voor hun baasjes.
Maar met een goede gehoorzaamheidstraining zal dit waarschijnlijk geen probleem zijn. Zolang ze genoeg geestelijk stimulerende taken hebben, zou hun gedrag onder controle moeten blijven. En ondanks het feit dat ze over het algemeen vriendelijk en zelfverzekerd zijn, kunnen ze in de buurt van vreemden gereserveerd worden.
Inhoudsopgave