Brusselse Griffon Hondenras Informatie, Foto’s, Kenmerken & Feiten

Oorspronkelijk gefokt om ratten te jagen en te doden, is deze voormalige Belgische straathond een karakteristiek en ongewoon hondenras. Hoewel de Brusselse Griffon klein is, is het nauwelijks een verwend nest. Aanhankelijk en levendig, hun intelligentie, gevoel voor humor, en een air van zelf-belangrijkheid houden ze een stap voor op hun mensen, die hoe dan ook dol zijn op hun pups.

Griffons passen zich goed aan het leven in een appartement aan, maar de buren zullen de neiging van deze kleine waakhond om te piepen bij elk teken van wat zij denken dat problemen zijn, misschien niet waarderen. Deze honden hebben ook nogal wat energie voor hun grootte en hebben veel beweging en speeltijd nodig. Beginnende huisdiereigenaren die een volgzaam schoothondje verwachten, kunnen tot de ontdekking komen dat deze pup niet zo lang stil blijft zitten als ze hadden gehoopt. Maar mensen die aan de behoeften van dit ras kunnen voldoen en de training kunnen bijhouden, zullen worden beloond met een liefhebbend, trouw gezinslid.

Zie hieronder voor een volledige lijst van hondenraskenmerken en feiten over Brusselse Griffons!

Meer over dit ras

“Apenkop” is een term die vaak wordt gebruikt om de aantrekkelijke Brusselse Griffon te beschrijven. Deze kleine, stevige hond heeft een intelligente en levendige uitstraling met een bijna menselijke uitdrukking.

Brusselse Griffons, vaak kortweg Griffons genoemd, komen oorspronkelijk uit België, waar hun jachttalent werd gebruikt om stallen vrij van ratten en muizen te houden. Ze werden uiteindelijk meer populair als huisdieren, en deze vrolijke, nieuwsgierige en aanhankelijke honden zijn geweldige metgezellen – voor de juiste persoon. Ze zijn gevoelig, soms humeurig en nerveus, en meer dan een beetje veeleisend van de aandacht van hun eigenaar.

In de V.S. zijn er twee soorten Brusselse Griffons: De ruwharige Griffon en de gladharige Griffon, Petit Brabancon genaamd. In het thuisland van het ras, België, zijn er drie types: de Petit Brabancon (die een gladde vacht heeft, zoals in de Verenigde Staten), de Brusselse Griffon, die een ruwe rode vacht heeft, en de Belgische Griffon, die een ruwe vacht heeft die elke andere kleur dan rood kan hebben.

Het vlakke gezicht van de Griffon, de prominente kin en de grote, wijd uitgespreide ogen hebben geleid tot vele vergelijkingen met de Ewoks of Wookie wezens in Star Wars. Ondanks hun kleine formaat en aaibare uiterlijk, zijn deze stevige honden verrassend zwaar en atletisch. Veel Griffons doen mee aan behendigheids-, gehoorzaamheids- en andere prestatiesporten.

Griffons kunnen het meestal goed vinden met andere honden en huisdieren. Ze zijn erg aanhankelijk en hebben de neiging zich het meest te hechten aan één persoon in het gezin. Ze vinden het vooral heerlijk om met hun favoriete persoon te knuffelen.

Omdat ze klein en actief zijn in huis, zijn het goede honden voor in een appartement, hoewel je ze misschien moet trainen om niet te blaffen bij elk geluid dat ze horen.

Dit unieke ras is niet voor iedereen geschikt. De Griffon heeft een eigenaar nodig die een hond waardeert die meer van dichtbij en persoonlijk is dan onafhankelijk. Lege nesters zijn vaak ideaal, omdat Griffons net kinderen zijn die nooit volwassen worden en naar de universiteit vertrekken. Natuurlijk is deze eigenschap niet voor iedereen even aantrekkelijk. Griffons vragen een grote tijdsinvestering, niet alleen omdat ze veel tijd en aandacht van hun mensen willen, maar ook omdat ze wel 14 of 15 jaar oud kunnen worden.

Hoogtepunten

• Sommige Brusselse Griffons kunnen vraatzuchtig zijn, andere zijn kieskeurige eters. Het is het beste om hun eten af te meten en ze regelmatige maaltijden te geven, in plaats van steeds eten voor ze klaar te zetten.
• Griffons kunnen koppig zijn en moeilijk zindelijk te maken – blijf geduldig, consequent, en gebruik zeker een bench.
• Ze blaffen enthousiast bij elk geluid, waardoor ze goede waakhonden zijn, maar soms ook luidruchtige huisgenoten. Het is aan te bevelen uw hond het commando “stil” aan te leren.
• Griffons zijn gevoelige honden en als ze ruw behandeld worden, kunnen ze angstbijters worden – honden die bijten uit angst in plaats van uit agressie.
• Het is moeilijk om met Griffons te fokken. Ze moeten vaak een keizersnede ondergaan, de nesten zijn meestal klein, en de puppysterfte is hoog.
• Griffons zijn geen honden voor in de achtertuin. Net als andere honden met een korte neus, zijn ze kwetsbaar voor een hitteberoerte, en hun korte haar maakt ze ook kwetsbaar voor de kou. Ze moeten binnen leven met het gezin.
• De vraag naar Griffonpuppy’s steeg explosief nadat een Griffon in de film As Good As It Gets te zien was. Met de toegenomen markt voor puppies kwam onzorgvuldig fokken. Om een gezonde hond te krijgen, koop nooit een puppy van een onverantwoordelijke fokker, puppy molen, of dierenwinkel. Ga op zoek naar een fokker met een goede reputatie die zijn fokhonden test om er zeker van te zijn dat ze vrij zijn van genetische ziektes die ze aan de puppy’s kunnen doorgeven, en dat ze een goed temperament hebben. Griffons kunnen zowel schuw als agressief zijn, vooral als ze afkomstig zijn van fokkers van lage kwaliteit die de ouderhonden niet testen op temperamentproblemen.

Geschiedenis

Brusselse Griffons vinden hun oorsprong in België, waar kleine, terrier-achtige honden werden gefokt om te jagen en ongedierte te doden in stallen, vooral die van door paarden getrokken hansom cabines – het equivalent van de taxi van vandaag – in de steden.

De Brusselse Griffon zoals we die vandaag kennen werd gecreëerd uit verschillende rassen, waaronder de Affenpinscher, Mopshond, en Engels Toy Spaniel. De Affenpinscher heeft bijgedragen tot de grootte en de vezelige vachtstructuur, terwijl de invloed van de Toy Spaniel te zien is in de grote, expressieve ogen, de ronde kop en de opgetrokken onderkaak. In de gladharige variëteit van de Brusselse Griffon, is de invloed van de Mopshond te zien.

Deze kruisingen creëerden uiteindelijk een kleine hond met grote rattenjacht capaciteiten en een bijna menselijk ogend gezicht – de Brusselse Griffon of, zoals ze in Europa worden genoemd, de Griffon Bruxellois.

Na verloop van tijd, werden deze eigenwijze kleine hondjes populair als huisdieren voor zowel edelen als arbeiders. In 1883, creëerden Belgische fokkers een standaard voor het ras – een schriftelijke beschrijving van hoe het ras eruit moest zien – en begonnen ze deel te nemen aan hondenshows. Marie Henriette, de koningin van België en een hondenliefhebster, werd verliefd op de kleine Griffon Bruxellois en begon ze te fokken en te promoten in Europa en daarbuiten. In 1889 werd in Brussel de Club du Griffon Bruxellois opgericht, waarvan de kortharige variëteit de Griffon Brabancon werd genoemd.

Zowel de ruwharige als de gladharige Brusselse Griffon werden in het begin van de jaren 1890 naar Engeland geëxporteerd. In 1898 werd het ras opgenomen in het Engelse stamboek en werden er clubs opgericht om het ras te ontwikkelen.

Rond dezelfde tijd vond de Griffon zijn weg naar de V.S. In 1899 werden de eerste Brusselse Griffons geregistreerd bij de Amerikaanse Kennel Club en werden tentoongesteld op de Westminster Kennel Club hondenshow. De Amerikaanse Kennel Club erkende het ras officieel in 1900.

Het aantal Griffons slonk tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog, toen het fokken van honden – of zelfs het houden van een kleine hond als huisdier – een luxe was die weinigen zich konden veroorloven. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog waren de Brusselse Griffons bijna uitgestorven in hun land van herkomst, België, maar ze hielden stand in Engeland, dankzij de inspanningen van Engelse fokkers.

Brusselse Griffons zijn een vrij zeldzaam ras gebleven, hoewel ze een tijdlang trendy werden aan het eind van de jaren 1950, en opnieuw aan het eind van de jaren 1990, nadat een Griffon Jack Nicholson had overtroffen in de film As Good As It Gets.

Grootte

Griffons zijn meestal 7 tot 8 centimeter groot en wegen 7 tot 12 pond. Af en toe kan een Griffon 20 pond wegen, een teruggrijpen naar de grotere voorouders van het ras.

Persoonlijkheid

Honden zijn individuen, en bij dit ras varieert het temperament van extravert en actief tot gereserveerd, op het randje van verlegen. De meeste vallen ergens in het midden van het spectrum.

De Brusselse Griffon heeft een bazige inslag en zal het huishouden leiden wanneer hij maar mag, maar onder dat stoere uiterlijk is hij een softie die graag bij zijn mensen is en constant hun tijd en aandacht nodig heeft. Ze worden vaak “klittenband honden” genoemd omdat ze graag dicht bij je zijde blijven.

Een Brusselse Griffon die zich genegeerd voelt, zal zijn toevlucht nemen tot wangedrag om uw aandacht te krijgen. Hij houdt er niet van om alleen thuis gelaten te worden en zal een manier vinden om u zijn ongenoegen kenbaar te maken.

Temperament ontstaat niet in een vacuüm. Het wordt beïnvloed door een aantal factoren, waaronder erfelijkheid, training en socialisatie. Puppy’s met een goed temperament zijn nieuwsgierig en speels, bereid om mensen te benaderen en door hen vastgehouden te worden. Kies de puppy die het midden houdt, niet degene die zijn nestgenoten in elkaar slaat of degene die zich in de hoek verstopt. Ontmoet altijd minstens één van de ouders – meestal is de moeder degene die beschikbaar is – om er zeker van te zijn dat ze een leuk temperament hebben waar u zich prettig bij voelt. Een ontmoeting met broers en zussen of andere familieleden van de ouders is ook nuttig om te beoordelen hoe een puppy zal zijn als hij volwassen is.

Zoals elke hond hebben Brusselse Griffons al vroeg socialisatie nodig – blootstelling aan veel verschillende mensen, bezienswaardigheden, geluiden en ervaringen – als ze jong zijn. Socialisatie helpt ervoor te zorgen dat uw puppy opgroeit tot een veelzijdige hond. Hem inschrijven voor een puppy kleuterklas is een goed begin. Regelmatig bezoek uitnodigen en hem meenemen naar drukke parken, winkels waar honden zijn toegestaan of een wandeling maken om buren te ontmoeten, helpt hem ook zijn sociale vaardigheden bij te schaven.

Brusselse Griffels houden van hun mensen, maar ze kunnen onafhankelijke denkers zijn. Train ze met vriendelijkheid en consequentheid, gebruikmakend van positieve bekrachtiging zoals voedselbeloningen en lof. De Brusselse Griffon die hardhandig wordt behandeld, zal koppiger worden en minder bereid om uw bevelen op te volgen. Het beste is om de training interessant te houden. Houd de trainingssessies kort en eindig altijd met een positieve noot, waarbij u hem prijst voor iets wat hij goed heeft gedaan.

Gezondheid

Griffons zijn over het algemeen gezond, maar zoals alle rassen zijn ze vatbaar voor bepaalde gezondheidsproblemen. Niet alle Griffons zullen een of alle van deze ziekten krijgen, maar het is belangrijk om ervan op de hoogte te zijn als je dit ras overweegt.

Als je een puppy koopt, zoek dan een goede fokker die je de gezondheidsuitslagen van beide ouders van je puppy kan laten zien. Gezondheidsverklaringen bewijzen dat een hond getest is op en vrij is van een bepaalde aandoening. Bij Griffons kun je gezondheidsverklaringen verwachten van de Orthopedic Foundation for Animals (OFA) voor heupdysplasie (met een score van redelijk of beter), elleboogdysplasie, hypothyreoïdie en de ziekte van von Willebrand; van de Auburn University voor trombopathie; en van de Canine Eye Registry Foundation (CERF) die certificeert dat de ogen normaal zijn. U kunt de gezondheidsgoedkeuringen bevestigen door de website van de OFA te raadplegen (offa.org).

• Heupdysplasie: Dit is een erfelijke aandoening waarbij het dijbeen niet goed in het heupgewricht past. Sommige honden vertonen pijn en kreupelheid aan één of beide achterpoten, maar het is mogelijk dat u bij een hond met heupdysplasie geen tekenen van ongemak opmerkt. Naarmate de hond ouder wordt, kan artritis ontstaan. Röntgenonderzoek naar heupdysplasie wordt gedaan door de Orthopedic Foundation for Animals of het University of Pennsylvania Hip Improvement Program. Met honden met heupdysplasie mag niet worden gefokt. Als u een puppy koopt, vraag de fokker dan om bewijs dat de ouders getest zijn op heupdysplasie en vrij zijn van problemen. Heupdysplasie is erfelijk, maar kan ook veroorzaakt worden door omgevingsfactoren, zoals een snelle groei door een calorierijk dieet of verwondingen opgelopen door springen of vallen op gladde vloeren. Diergeneeskundige zorg omvat het geven van supplementen en medicijnen aan uw Griffon om artritis te voorkomen of de pijn ervan te verminderen en, in ernstige gevallen, een operatie.
• Patella Luxatie: Dit is een veel voorkomend probleem bij kleine honden. Het wordt veroorzaakt wanneer de knieschijf, die uit drie delen bestaat – het dijbeen (femur), de knieschijf (patella) en het scheenbeen (kuit) – niet goed op zijn plaats zit. Dit veroorzaakt kreupelheid in het been of een abnormale gang, een beetje zoals huppelen of huppelen. Het is een aandoening die al bij de geboorte aanwezig is, hoewel de eigenlijke scheefstand of luxatie pas veel later optreedt. De wrijving veroorzaakt door patella luxatie kan leiden tot artritis, een degeneratieve gewrichtsaandoening. Er zijn vier graden van patellaluxatie, gaande van graad I, een occasionele luxatie die tijdelijke kreupelheid in het gewricht veroorzaakt, tot graad IV, waarbij de draaiing van het scheenbeen ernstig is en de patella niet manueel kan worden uitgelijnd. Dit geeft de hond een krombenig uiterlijk. Ernstige graden van patella luxatie kunnen chirurgische reparatie vereisen.
• Oogproblemen: De opvallende ogen van de Brusselse Griffon worden gemakkelijk gekrabd en raken snel geïrriteerd. Neem contact op met uw dierenarts als de ogen van uw hond rood zijn of als hij er overmatig in wrijft.
• Huidallergieën: Brusselse Griffons kunnen vatbaar zijn voor allergieën. Als uw hond jeuk heeft of overmatig aan zijn poten likt, moet u hem door uw dierenarts laten nakijken.

Verzorging

Griffons zijn zonder twijfel huishonden. Maar zolang ze binnen zijn bij het gezin, zijn ze door hun kleine formaat geschikt voor elk huishouden, van flatgebouwen in de stad tot landgoederen op het platteland. Op beide plaatsen kunnen ze indruk op u maken met hun aangeboren vaardigheid in het rattenjagen.

Ze hebben veel energie en hebben regelmatig beweging nodig om in vorm te blijven, maar ze redden het ook zonder tuin, zolang ze maar elke dag worden uitgelaten of een andere vorm van beweging krijgen. Omdat het honden met een korte neus zijn, kunnen ze de lucht die ze inademen niet koelen, en kunnen ze oververhit raken op hete, vochtige dagen. Een hitteberoerte is gevaarlijk, dus houd uw Griffon op een koele plaats op een warme dag. Als je hem toch meeneemt in de zon, let dan op de tekenen van hitte-uitputting – diep, snel hijgen en sloomheid. Ernstigere symptomen zijn braken of diarree en toevallen. Laat hem niet hard spelen op een warme dag en zorg ervoor dat hij voldoende vers, koel water tot zijn beschikking heeft.

Zijn intelligentie en atletisch vermogen maken de Griffon een kanshebber voor hondensporten zoals behendigheid, gehoorzaamheid en zelfs speuren, zolang je hem ervan overtuigt dat het de moeite waard is. Training moet leuk zijn, en positieve versterking – het belonen van uw hond voor het krijgen van het goed, in plaats van hem te straffen voor fouten – is de enige manier om medewerking van een Griffon te krijgen. Je kunt een Griffon niet dwingen iets te doen, maar je kunt hem wel laten geloven dat het zijn idee is.

Zoals zoveel kleine rassen, kunnen Brusselse Griffons moeilijk zindelijk te maken zijn. Gebruik bench training en wees consequent en volhardend, en uw hond kan uiteindelijk betrouwbaar zijn in huis. Of niet.

Voeding

Aanbevolen dagelijkse hoeveelheid: 1/4 tot 1/2 kop droogvoer van hoge kwaliteit per dag, verdeeld over twee maaltijden.

OPMERKING: Hoeveel uw volwassen hond eet, hangt af van zijn grootte, leeftijd, lichaamsbouw, metabolisme en activiteitenniveau. Honden zijn individuen, net als mensen, en ze hebben niet allemaal dezelfde hoeveelheid voer nodig. Het is bijna vanzelfsprekend dat een zeer actieve hond meer nodig heeft dan een hond die op de bank zit. De kwaliteit van het hondenvoer dat u koopt maakt ook een verschil – hoe beter het hondenvoer, hoe meer het uw hond zal voeden en hoe minder u in de voerbak van uw hond hoeft te schudden.

Houd uw Griffon in goede conditie door zijn voer af te meten en hem twee keer per dag te voeren, in plaats van het voer de hele tijd te laten staan. Als u niet zeker weet of hij overgewicht heeft, doe dan de oogtest en de praktijktest. Kijk eerst naar beneden naar hem. Je moet zijn taille kunnen zien. Leg dan je handen op zijn rug, duimen langs de ruggengraat, met de vingers naar beneden gespreid. U moet zijn ribben kunnen voelen, maar niet zien, zonder hard te hoeven drukken. Als dat niet het geval is, moet hij minder eten en meer bewegen.

Voor meer informatie over het voeden van uw Griffon, zie onze richtlijnen voor het kopen van de juiste voeding, het voeden van uw puppy, en het voeden van uw volwassen hond.

Vachtkleur en vachtverzorging

Ruwharige Brusselse Griffons hebben een pezige, dichte vacht zonder zijdeachtig haar op hun lichaam. Het haar op het hoofd is iets langer rond de ogen, de wangen en de kin. Hoewel de vacht pezig is, mag hij er nooit slordig uitzien.

Gladharige Brusselse Griffons hebben een rechte, korte, glanzende vacht die dicht tegen het lichaam aanligt, zonder een spoor van draderig haar.

Brusselse Griffons zijn er in vier kleuren:

• Red (een roodbruine kleur met misschien een beetje zwart bij de snorharen en de kin)
• Belge (zwart en roodbruin gemengd, meestal met zwart masker en snorharen)
• Black and Tan (zwart met uniforme roodbruine aftekeningen onder de kin, op de poten, boven elk oog, rond de randen van de oren, en rond de vent – de achterkant voor u en mij)
• Zwart

Een volwassen Brusselse Griffon kan een grijze snuit hebben, maar verder zie je geen witte haren op hem.

Om hun vacht netjes te houden, moeten ruwharige Griffons wekelijks geborsteld worden met een borstel met natuurlijke haren of een jachthandschoen om dode haren te verwijderen en daarna gekamd worden met een metalen kam met gemiddelde tanden. Twee keer per jaar hebben ze een speciale vachtverzorging nodig. De vacht moet “met de hand gestript” worden, wat inhoudt dat losse haren er voorzichtig met de hand uitgeplukt worden om nieuwe vachtgroei mogelijk te maken. De fokker van uw BG kan u laten zien hoe u de vacht moet strippen, of u kunt een professionele trimsalon vinden die weet hoe dat moet – niet iedereen weet hoe dat moet.

De voordelen? Strippen houdt de harde, draderige structuur van de vacht in stand en vermindert het krabben en verharen. En dit type vacht is wat vriendelijker voor mensen met allergieën. Je kunt je BG in een schnauzer-klem houden als je geen zin hebt in de tijd of kosten die het strippen van de vacht met zich meebrengt, maar als je allergisch bent kan het de moeite waard zijn om het te laten doen of om te leren het zelf te doen. Het knippen van de vacht maakt het zachter, en de hond zal meer verharen dan hij doet met zijn pezige vacht.

Gladharige Griffons hebben daarentegen weinig verzorging nodig, behalve een wekelijkse borstelbeurt en af en toe een bad als ze naar hondachtig beginnen te ruiken. Als uw Griffon graag buiten speelt en daarna een dutje doet op uw sofa of bed, kan het raadzaam zijn hem wekelijks in bad te doen. Zolang je een shampoo gebruikt die voor honden is gemaakt en goed uitspoelt, zou dit zijn huid of haar niet mogen uitdrogen.

Of hij nu een gladde of een ruwe vacht heeft, de Griffon verhaart weinig haar.

Poets de tanden van uw Griffon ten minste twee tot drie keer per week om de tandsteenafzetting en de bacteriën die daarin op de loer liggen te verwijderen. Dagelijks poetsen is nog beter als u tandvleesontsteking en een slechte adem wilt voorkomen.

Knip de nagels een- of tweemaal per maand als uw hond ze niet vanzelf afslijt. Als u ze op de grond hoort klikken, zijn ze te lang. Korte, netjes geknipte nagels houden de poten in goede conditie en voorkomen dat uw benen bekrast worden wanneer uw Griffon enthousiast opspringt om u te begroeten.

Wen uw Griffon eraan om geborsteld en onderzocht te worden wanneer hij nog een puppy is. Pak zijn poten regelmatig vast – honden zijn gevoelig voor hun poten – en kijk in zijn bek en oren. Maak van het borstelen een positieve ervaring vol lof en beloningen, en u legt de basis voor eenvoudige dierenartsonderzoeken en andere handelingen wanneer hij volwassen is.

Controleer tijdens de verzorging op zweertjes, uitslag of tekenen van infectie, zoals roodheid, gevoeligheid of ontsteking op de huid, in de oren, neus, mond en ogen, en op de poten. De ogen moeten helder zijn, zonder roodheid of afscheiding. Door wekelijks een zorgvuldig onderzoek uit te voeren, kunt u potentiële gezondheidsproblemen vroegtijdig opsporen.

Kinderen en andere huisdieren

Griffons houden er niet van om geslagen te worden, ongewenst geknuffeld te worden, achterna gezeten te worden of gedwongen te worden om bij iemand op schoot te zitten. Als ze in het nauw gedreven worden of niet aan iemands greep kunnen ontsnappen, zullen ze grommen of snauwen. Om deze redenen passen ze niet goed in een huis met jonge kinderen, die vaak niet begrijpen dat een schattige kleine Griffon misschien niet hun “liefde en kusjes” wil.

Het is prima om je Griffon in de buurt van jonge kinderen te laten zijn – in feite is het belangrijk om hem aan kinderen te laten wennen, vooral tijdens de puppytijd, wanneer zijn temperament nog vorm moet krijgen. Maar houd altijd toezicht op uw Griffon als er kinderen in de buurt zijn, en laat jonge kinderen hem nooit oppakken; laat het kind in plaats daarvan op de grond zitten met de hond op schoot. Let op de lichaamstaal van de hond, en stop hem veilig in zijn bench als hij ongelukkig of ongemakkelijk lijkt te zijn met de aandacht van het kind.

Griffons kunnen het meestal goed vinden met andere huisdieren, maar zoals de meeste kleine rassen zijn ze zich totaal niet bewust van hun grootte en zullen ze het opnemen tegen honden die veel groter zijn dan zijzelf. Wees erop voorbereid ze tegen zichzelf te beschermen.