Hoe u de verlatingsangst van uw hond kunt verlichten

door

Kan uw hond niet alleen thuis zijn en blaft hij ?

verlatingsangst hond
Een van de meest voorkomende klachten van huisdierouders is dat hun honden storend of destructief zijn als ze alleen gelaten worden. Hun honden kunnen urineren, poepen, blaffen, huilen, kauwen, graven of proberen te ontsnappen. Hoewel deze problemen vaak aangeven dat een hond beleefde huismanieren moet worden aangeleerd, kunnen ze ook symptomen van verdriet zijn. Wanneer de problemen van een hond gepaard gaan met ander noodgedrag, zoals kwijlen en het tonen van angst wanneer zijn huisdier ouders zich voorbereiden op het verlaten van het huis, zijn ze geen bewijs dat de hond niet zindelijk is of niet weet op welk speelgoed hij moet kauwen. In plaats daarvan zijn ze aanwijzingen dat de hond verlatingsangst heeft. Scheidingsangst ontstaat wanneer honden van streek raken door de scheiding van hun voogden, de mensen aan wie ze gehecht zijn. Ontsnappingspogingen van honden met verlatingsangst zijn vaak extreem en kunnen leiden tot zelfverwonding en verwoesting van het huishouden, vooral rond de uitgangen zoals ramen en deuren.

Sommige honden die lijden aan verlatingsangst raken opgewonden wanneer hun voogden zich voorbereiden om te vertrekken. Anderen lijken angstig of depressief voor het vertrek van hun voogden of wanneer hun voogden niet aanwezig zijn. Sommigen proberen te voorkomen dat hun voogden vertrekken. Meestal, direct nadat een voogd een hond met verlatingsangst verlaat, zal de hond beginnen te blaffen en ander onheilspellend gedrag vertonen binnen een korte tijd nadat hij alleen is achtergelaten – vaak binnen enkele minuten. Wanneer de voogd thuiskomt, doet de hond alsof het jaren geleden is dat hij zijn moeder of vader heeft gezien!

Bij de behandeling van een hond met verlatingsangst is het doel om de onderliggende angst van de hond op te lossen door hem te leren genieten, of in ieder geval te tolereren, alleen gelaten te worden. Dit wordt bereikt door dingen zo op te zetten dat de hond de situatie ervaart die zijn angst uitlokt, namelijk alleen zijn, zonder angst of angst te ervaren.

Veel voorkomende symptomen van separatieangst

Hieronder volgt een lijst met symptomen die kunnen wijzen op verlatingsangst:

Urineren en poepen

Sommige honden plassen of poepen wanneer ze alleen gelaten worden of gescheiden van hun voogden. Als een hond plast of poept in het bijzijn van zijn voogd, wordt de vervuiling van zijn huis waarschijnlijk niet veroorzaakt door verlatingsangst.

Blaffen en huilen

Een hond die verlatingsangst heeft, kan blaffen of huilen als hij alleen wordt achtergelaten of als hij van zijn voogd wordt gescheiden. Dit soort geblaf of gehuil is hardnekkig en lijkt door niets anders te worden getriggerd dan met rust gelaten te worden.

Kauwen, graven en vernietigen

Sommige honden met verlatingsangst kauwen op voorwerpen, kozijnen of vensterbanken, graven aan deuren en deuropeningen, of vernielen huishoudelijke voorwerpen wanneer ze alleen of gescheiden van hun verzorgers worden achtergelaten. Dit gedrag kan resulteren in zelfverwonding, zoals gebroken tanden, afgeknipte en geschraapte poten en beschadigde nagels. Als het kauwen, graven en vernielen van een hond wordt veroorzaakt door verlatingsangst, komen ze meestal niet voor in de aanwezigheid van zijn voogd.

Ontsnappen

Een hond met verlatingsangst kan proberen te ontsnappen uit een gebied waar hij opgesloten zit als hij alleen of gescheiden van zijn voogd wordt achtergelaten. De hond kan proberen te graven en te kauwen door deuren of ramen, wat kan resulteren in zelfverwonding, zoals gebroken tanden, geknipte en geschraapte voorpoten en beschadigde nagels. Als het ontsnappingsgedrag van de hond wordt veroorzaakt door verlatingsangst, komt dit niet voor als zijn voogd aanwezig is.

Verpakking

Sommige honden lopen of draven langs een specifiek pad in een vast patroon als ze alleen gelaten worden of gescheiden worden van hun voogden. Sommige honden lopen rond in cirkelvormige patronen, terwijl andere honden in rechte lijnen heen en weer lopen. Als een hond pacing gedrag wordt veroorzaakt door verlatingsangst, komt het meestal niet voor wanneer zijn voogd aanwezig is.

Coprophagia

Wanneer ze alleen gelaten worden of gescheiden worden van hun voogden, poepen sommige honden hun uitwerpselen uit en verorberen ze vervolgens hun hele of een deel van hun uitwerpselen. Als een hond uitwerpselen eet vanwege verlatingsangst, voert hij dat gedrag waarschijnlijk niet uit in het bijzijn van zijn voogd.

Waarom ontwikkelen sommige honden verlatingsangst?

Er is geen sluitend bewijs dat precies laat zien waarom honden verlatingsangst ontwikkelen. Echter, omdat veel meer honden die zijn geadopteerd uit asielen dit gedragsprobleem hebben dan die worden gehouden door een enkele familie sinds de puppyjaren, wordt aangenomen dat het verlies van een belangrijke persoon of groep mensen in het leven van een hond kan leiden tot verlatingsangst. Andere, minder dramatische veranderingen kunnen ook leiden tot de aandoening. Hieronder volgt een lijst van situaties die in verband worden gebracht met de ontwikkeling van verlatingsangst.

Verandering van voogd of familie

In de steek gelaten worden, overgave aan een opvangcentrum of het geven van een nieuwe voogd of familie kan de ontwikkeling van verlatingsangst op gang brengen.

Verandering in de planning

Een abrupte verandering in het schema wat betreft wanneer of hoe lang een hond alleen gelaten wordt, kan de ontwikkeling van verlatingsangst op gang brengen. Als bijvoorbeeld de voogd van een hond thuis werkt en de hele dag met zijn hond doorbrengt, maar dan een nieuwe baan krijgt waarbij hij zijn hond zes of meer uur per keer alleen moet laten, kan de hond verlatingsangst ontwikkelen als gevolg van die verandering.

Verandering in verblijf

Verhuizen naar een nieuwe woning kan de ontwikkeling van verlatingsangst op gang brengen.

Verandering in het huishoudlidmaatschap

De plotselinge afwezigheid van een inwonend familielid, hetzij door de dood, hetzij door verhuizing, kan de ontwikkeling van verlatingsangst op gang brengen.

Medische problemen die eerst moeten worden uitgesloten

Incontinentie veroorzaakt door medische problemen

De vervuiling van het huis van sommige honden wordt veroorzaakt door incontinentie, een medische aandoening waarbij een hond “lekt” of zijn blaas leegloopt. Honden met incontinentieproblemen lijken zich vaak niet bewust te zijn van het feit dat ze vervuild zijn. Soms maken ze de urine leeg terwijl ze slapen. Een aantal medische problemen – waaronder een urineweginfectie, een zwakke sluitspier door ouderdom, hormonale problemen na een sterilisatieoperatie, blaasstenen, diabetes, nierziekte, Cushing, neurologische problemen en afwijkingen van de geslachtsdelen – kunnen bij honden urine-incontinentie veroorzaken. Voordat u een poging doet tot gedragsverandering voor verlatingsangst, dient u zich te wenden tot de dierenarts van uw hond om medische problemen uit te sluiten.

Medicijnen

Er zijn een aantal medicijnen die frequent plassen en vervuiling van het huis kunnen veroorzaken. Als uw hond medicijnen gebruikt, neem dan contact op met zijn dierenarts om na te gaan of deze kunnen bijdragen aan de problemen met zijn huisvuil.

Ander Gedragsproblemen uit te sluiten

Soms is het moeilijk te bepalen of een hond verlatingsangst heeft of niet. Sommige veel voorkomende gedragsproblemen kunnen vergelijkbare symptomen veroorzaken. Voordat u concludeert dat uw hond verlatingsangst heeft, is het belangrijk om de volgende gedragsproblemen uit te sluiten:

Onderdanig of opwinding Urineren

Sommige honden kunnen urineren tijdens groeten, spelen, lichamelijk contact of wanneer ze worden berispt of gestraft. Dergelijke honden hebben de neiging om onderdanige houdingen te vertonen tijdens interacties, zoals het laag houden van de staart, het platdrukken van de oren tegen het hoofd, het hurken of omrollen en het blootstellen van de buik.

Onvolledige huiselijke training

Een hond die af en toe in huis plast, is misschien niet helemaal zindelijk. Zijn zoldertraining kan inconsequent zijn geweest of het kan een straf zijn geweest die hem bang heeft gemaakt om te elimineren terwijl zijn baasje toekijkt of in de buurt is.

Urinemarkering

Sommige honden plassen in huis omdat ze een geurmarkering hebben. Een hondengeurmarkeringen ontstaan door het plassen van kleine hoeveelheden op verticale oppervlakken. De meeste mannelijke honden en sommige vrouwelijke honden die een geurmerk hebben, steken een poot op om te plassen.

Juveniele Vernietiging

Veel jonge honden doen aan destructief kauwen of graven terwijl hun verzorgers thuis zijn en ook als ze weg zijn. Zie onze artikelen, Destructief Kauwen, voor meer informatie over deze problemen.

Verveling

Honden hebben mentale stimulatie nodig, en sommige honden kunnen storend zijn als ze alleen gelaten worden omdat ze zich vervelen en op zoek zijn naar iets om te doen. Deze honden lijken meestal niet ongerust.

Overmatig geblaf of gehuil

Sommige honden blaffen of huilen als reactie op verschillende triggers in hun omgeving, zoals onbekende bezienswaardigheden en geluiden. Ze zingen meestal wanneer hun voogden thuis zijn en wanneer ze weg zijn. Voor meer informatie over dit soort problemen, zie onze artikelen, Blaffen en Huilen.

Wat te doen als uw hond scheidingsangst heeft

Behandeling voor milde scheidingsangst

Als uw hond een licht geval van verlatingsangst heeft, kan tegenconditionering het probleem verminderen of oplossen. Counterconditioning is een behandelingsproces dat de angstige, angstige of agressieve reactie van een dier verandert in een aangename, ontspannen reactie. Het wordt gedaan door de aanblik of de aanwezigheid van een gevreesde of afkeurende persoon, dier, plaats, voorwerp of situatie te associëren met iets dat echt goed is, iets waar de hond van houdt. Na verloop van tijd leert de hond dat wat hij vreest eigenlijk goede dingen voor hem voorspelt. Voor honden met verlatingsangst richt de tegenconditie zich op het ontwikkelen van een associatie tussen alleen zijn en goede dingen, zoals heerlijk eten. Om een dergelijke associatie te ontwikkelen, kunt u elke keer dat u het huis verlaat, uw hond een puzzelstukje aanbieden dat gevuld is met voedsel en waar hij minstens 20 tot 30 minuten over doet om het af te maken. Probeer bijvoorbeeld uw hond een KONG® te geven die gevuld is met iets heel lekkers, zoals vetarme roomkaas, spuitkaas of vetarme pindakaas, diepvriesbananen en kwark, of hondenbrokken uit blik. Een KONG kan zelfs worden ingevroren, zodat al het voer nog meer tijd van uw hond in beslag neemt. Zorg ervoor dat u deze speciale speeltjes verwijdert zodra u thuiskomt, zodat uw hond alleen toegang heeft tot deze speeltjes en het hoogwaardige voer binnenin als hij alleen is. U kunt uw hond al zijn dagelijkse maaltijden geven in speciaal speelgoed. U kunt uw hond bijvoorbeeld elke ochtend een KONG of twee knuffels met zijn ontbijt en wat lekkers geven voordat hij naar zijn werk gaat. Houd er echter rekening mee dat deze aanpak alleen werkt bij milde gevallen van verlatingsangst, omdat zeer angstige honden meestal niet zullen eten als hun voogden niet thuis zijn.

Behandeling voor matige tot ernstige verlatingsangst

Matige of ernstige gevallen van verlatingsangst vereisen een complexer desensibiliserings- en tegenconditioneringsprogramma. In deze gevallen is het cruciaal om een hond geleidelijk te laten wennen aan het feit dat hij alleen is door te beginnen met veel korte scheidingen die geen angst veroorzaken en dan geleidelijk de duur van de scheidingen te verhogen gedurende vele weken van de dagelijkse sessies.

De volgende stappen beschrijven in het kort een desensibiliserings- en tegenconditioneringsprogramma. Houd er rekening mee dat dit een korte, algemene uitleg is.

Desensibilisatie en tegenconditionering zijn complex en kunnen lastig zijn om uit te voeren. Angst moet worden vermeden of de procedure zal averechts werken en de hond zal meer bang worden. Omdat de behandeling moet evolueren en veranderen naargelang de reacties van het huisdier, en omdat deze reacties moeilijk te lezen en te interpreteren kunnen zijn, vereisen desensibilisatie en tegenconditionering de begeleiding van een getrainde en ervaren professional. Voor hulp bij het ontwerpen en uitvoeren van een desensibiliserings- en tegenconditioneringsplan kunt u terecht bij een erkend erkend handelaar in toegepast dierengedrag (CAAB of ACAAB) of een door de raad van bestuur erkend handelaar in dierengedrag (Dip ACVB). Als u geen gedragsdeskundige kunt vinden, kunt u de hulp inroepen van een gecertificeerde professionele hondentrainer (CPDT), maar zorg ervoor dat de trainer gekwalificeerd is om u te helpen. Bepaal of zij of hij een opleiding heeft genoten en ervaring heeft met het behandelen van angst met desensibilisatie en tegenconditionering, aangezien dit soort expertise niet vereist is voor CPDT-certificering. Zie ons artikel, Professionele Gedragshulp zoeken, om een van deze experts in uw omgeving te vinden.

Stap één: Voorafgaande aan het vertrek
Zoals hierboven vermeld, beginnen sommige honden zich angstig te voelen terwijl hun verzorgers zich klaarmaken om te vertrekken. Bijvoorbeeld, een hond kan beginnen met tempo te maken, te hijgen en te janken als hij merkt dat zijn voogd make-up aanbrengt, schoenen en een jas aantrekt en vervolgens een tas of autosleutels opraapt. (Als uw hond geen tekenen van angst vertoont wanneer u zich voorbereidt om hem met rust te laten, kunt u gewoon stap twee overslaan). Bewakers van honden die van streek raken tijdens de rituelen voor het vertrek kunnen niet weggaan – zelfs niet voor een paar seconden – zonder dat dit de extreme angst van hun hond veroorzaakt. Uw hond ziet misschien een verklikker die u verlaat (zoals het aantrekken van uw jas of het oppakken van uw sleutels) en wordt zo bang om alleen gelaten te worden dat hij zichzelf niet onder controle kan houden en vergeet dat u terugkomt.

Eén van de manieren om deze “predeparture anxiety” te behandelen is om je hond te leren dat wanneer je je sleutels ophaalt of je jas aantrekt, het niet altijd betekent dat je weggaat. U kunt dit doen door uw hond meerdere keren per dag aan deze signalen bloot te stellen, zonder dat u weggaat. Trek bijvoorbeeld je laarzen en jas aan en kijk dan gewoon tv in plaats van weg te gaan. Of pak je sleutels op en ga dan een tijdje aan de keukentafel zitten. Dit zal de angst van uw hond verminderen, omdat deze aanwijzingen niet altijd leiden tot uw vertrek, en dus zal uw hond niet zo angstig worden als hij ze ziet. Wees u er echter van bewust dat uw hond jarenlang de betekenis van uw vertrekkeuzes heeft geleerd, dus om te leren dat de keuen niet langer uw lange afwezigheid voorspellen, moet uw hond de nepkeuzes vele, vele malen per dag gedurende vele weken ervaren. Nadat uw hond niet bezorgd is als hij ziet dat u zich klaarmaakt om te vertrekken, kunt u verder gaan met de volgende stap hieronder.

Stap twee: Gegradueerde Vertrekhonden/Absenties
Als uw hond minder angstig is voordat u vertrekt, kunt u waarschijnlijk de behandeling voor het vertrek hierboven overslaan en beginnen met een zeer kort vertrek. De belangrijkste regel is om uw afwezigheid te plannen zodat deze korter is dan de tijd die uw hond nodig heeft om van streek te raken. Om te beginnen, train uw hond om uit het zicht te blijven door een binnendeur in het huis, zoals de badkamer, uit te voeren. U kunt uw hond leren om te zitten of te blijven terwijl u naar de andere kant van de badkamerdeur gaat. (U kunt ook contact opnemen met een gecertificeerde professionele hondentrainer voor hulp. Zie ons artikel, Professionele Gedragshulp zoeken, om een CPDT in uw omgeving te lokaliseren). Verhoog geleidelijk de tijd die u aan de andere kant van de deur wacht, buiten het zicht van uw hond. U kunt er ook aan werken om uw hond te laten wennen aan de aanwijzingen voor het vertrek, terwijl u het verblijf oefent. Vraag uw hond bijvoorbeeld om te blijven. Trek dan uw jas aan, pak uw portemonnee en ga naar de badkamer terwijl uw hond blijft slapen.

  • Vooruitgang bij het doen van uitzicht-verblijfsoefeningen bij een slaapkamerdeur, en later bij een uitgangsdeur. Als u altijd door de voordeur naar buiten gaat, doe dan eerst de oefeningen bij de achterdeur. Tegen de tijd dat u met uw hond aan de uitgang gaat werken, moet hij zich niet angstig gedragen omdat hij een geschiedenis heeft van het “blijfspel” spelen.
  • Op dit punt kunt u beginnen met het opnemen van zeer korte afwezigheden in uw training. Begin met afwezigheden die slechts één tot twee seconden duren, en verhoog dan langzaam de tijd dat u uit het zicht van uw hond bent. Wanneer u hebt getraind tot scheidingen van vijf tot tien seconden lang, bouw dan een tegenconditionering in door uw hond een knuffel te geven vlak voordat u de deur uit stapt. Het etensspeelgoed werkt ook als een veiligheidsrichtsnoer dat de hond vertelt dat dit een “veilige” scheiding is.
  • Wacht tijdens uw sessies zeker een paar minuten tussen de afwezigheden door. Na elke korte scheiding is het belangrijk om ervoor te zorgen dat uw hond volledig ontspannen is voordat u weer vertrekt. Als u meteen weer vertrekt, terwijl uw hond nog steeds opgewonden is over uw terugkeer van de vorige scheiding, zal hij zich al opgewonden voelen als hij de volgende afwezigheid meemaakt. Deze opwinding maakt hem misschien minder goed in staat om de volgende scheiding te verdragen, wat het probleem eerder slechter dan beter zou kunnen maken.
  • Vergeet niet om je heel kalm en rustig te gedragen als je naar buiten gaat en naar binnen komt. Dit zal het contrast tussen de tijd dat je er bent en de tijd dat je weg bent verminderen.
  • U moet beoordelen wanneer uw hond in staat is om een toename van de lengte van de scheiding te tolereren. Elke hond reageert anders, dus er zijn geen standaard tijdlijnen. Beslissen wanneer de tijd dat uw hond alleen is kan erg moeilijk zijn, en veel huisdier ouders maken fouten. Ze willen dat de behandeling snel vordert, dus ze stellen hun honden bloot aan een te lange duur, wat angst oproept en het probleem verergert. Om dit soort fouten te voorkomen, let op tekenen van stress bij uw hond. Deze tekenen kunnen zijn: verwijde pupillen, hijgen, geeuwen, kwijlen, beven, ijsberen en een uitbundige begroeting. Als u stress detecteert, moet u een back-up maken en de lengte van uw vertrek verkorten tot een punt waarop uw hond zich weer kan ontspannen. Begin dan weer op dat niveau en ga langzamer vooruit.
  • U zult een aanzienlijke hoeveelheid tijd moeten besteden aan het opbouwen van een afwezigheid tot 40 minuten, omdat de meeste angstige reacties van uw hond binnen de eerste 40 minuten dat hij alleen is, zullen optreden. Dit betekent dat u in weken van conditionering de duur van uw vertrek met slechts een paar seconden per sessie, of elke paar sessies, verhoogt, afhankelijk van de tolerantie van uw hond op elk niveau. Zodra uw hond 40 minuten afstand van u kan verdragen, kunt u de afwezigheid verhogen met grotere stukken tijd (eerst in stappen van 5 minuten, daarna in stappen van 15 minuten). Zodra uw hond 90 minuten alleen kan zijn zonder overstuur te raken of angstig te worden, kan hij waarschijnlijk vier tot acht uur aan. (Probeer hem voor de zekerheid eerst vier uur alleen te laten en werk dan een paar dagen lang tot acht volle uren).
  • Dit behandelingsproces kan binnen een paar weken worden uitgevoerd als u meerdere dagelijkse sessies in het weekend en tweemaal per dag tijdens de werkweek kunt uitvoeren, meestal voor het vertrek naar het werk en ’s avonds.

Een noodzakelijk onderdeel van de separatieangstbehandeling

Tijdens de desensibilisatie voor elke vorm van angst, is het essentieel om ervoor te zorgen dat uw hond nooit de volledige versie van wat dan ook ervaart die zijn angst of vrees uitlokt. Hij moet alleen een lage-intensiteit versie ervaren die hem niet bang maakt. Anders zal hij niet leren om zich rustig en comfortabel te voelen in situaties die hem van streek maken. Dit betekent dat uw hond tijdens de behandeling voor verlatingsangst niet alleen kan worden gelaten, behalve tijdens uw desensibiliseringsessies. Gelukkig zijn er genoeg alternatieve regelingen:

Neem uw hond, indien mogelijk, mee naar het werk.

  • Zorg ervoor dat een familielid, vriend of hondensitter bij u thuis komt en bij uw hond blijft als u er niet bent. (De meeste honden die last hebben van verlatingsangst zijn prima zolang er maar iemand bij hen is. Dat iemand niet per se jou hoeft te zijn).
  • Neem uw hond mee naar het huis van een oppas of naar een hondenopvang.
  • Veel honden die last hebben van verlatingsangst zijn in orde als ze in een auto achterblijven. U kunt proberen uw hond in een auto achter te laten, maar alleen als het weer matig is. Wees gewaarschuwd: honden kunnen een hitteberoerte krijgen en sterven als ze bij warm weer (70 graden Fahrenheit en hoger) in de auto worden achtergelaten, zelfs maar voor een paar minuten. Laat uw hond NIET achter in een auto, tenzij u er zeker van bent dat het interieur van uw auto niet warm wordt.

Naast uw gegradueerde afwezigheden, moeten alle begroetingen (hello’s en afscheidsbrieven) op een zeer rustige manier worden uitgevoerd. Geef uw hond bij het afscheid gewoon een schouderklopje, neem afscheid en ga weg. Op dezelfde manier, wanneer u thuiskomt, zeg dan hallo tegen uw hond en let dan niet meer op hem totdat hij rustig en ontspannen is. De hoeveelheid tijd die uw hond nodig heeft om zich te ontspannen als u eenmaal thuis bent, zal afhangen van zijn niveau van angst en individueel temperament. Om het opwindingsniveau van uw hond te verlagen wanneer u thuiskomt, kan het helpen om hem af te leiden door hem te vragen om een aantal eenvoudige gedragingen uit te voeren die hij al heeft geleerd, zoals zitten, gaan zitten of schudden.

Naar Kratten of niet naar Kratten?

Krattraining kan nuttig zijn voor sommige honden als ze leren dat de kist hun veilige plek is om naartoe te gaan als ze alleen gelaten worden. Voor andere honden kan de bench echter extra stress en angst veroorzaken. Om te bepalen of u al dan niet een krat moet proberen te gebruiken, moet u het gedrag van uw hond tijdens de krattraining en wanneer hij in de krat wordt achtergelaten terwijl u thuis bent, in de gaten houden. Als hij tekenen van stress vertoont (zwaar hijgen, overmatig kwijlen, verwoede ontsnappingspogingen, aanhoudend gehuil of geblaf), is opsluiting in een kist niet de beste optie voor hem. In plaats van een krat te gebruiken, kunt u proberen uw hond op te sluiten in een kamer achter een babyhekje.

Zorg dat uw hond genoeg “werk” te doen heeft.

Het verstrekken van veel fysieke en mentale stimulatie is een essentieel onderdeel van de behandeling van veel gedragsproblemen, vooral die waarbij angst een rol speelt. Het oefenen van de geest en het lichaam van uw hond kan zijn leven sterk verrijken, stress verminderen en zorgen voor de juiste uitlaatkleppen voor normaal gedrag van de hond. Bovendien heeft een fysiek en mentaal vermoeide hond niet veel overtollige energie te besteden als hij alleen gelaten wordt. Om uw hond bezig en gelukkig te houden, kunt u de volgende suggesties proberen:

  • Geef uw hond elke dag minstens 30 minuten aërobe activiteit (bijvoorbeeld hardlopen en zwemmen). Probeer uw hond te trainen voordat u hem alleen moet laten. Dit kan hem helpen te ontspannen en uit te rusten terwijl u weg bent.
  • Speel leuke, interactieve spelletjes met uw hond, zoals apporteren en touwtrekken.
  • Neem uw hond mee op dagelijkse wandelingen en uitstapjes. Neem verschillende routes en bezoek zo vaak mogelijk nieuwe plaatsen, zodat hij nieuwe geuren en bezienswaardigheden kan ervaren.
  • Als uw hond andere honden leuk vindt, laat hem dan buiten de lijn spelen met zijn hondenvrienden.
  • Zorg regelmatig voor voedselpuzzelspeelgoed. U kunt uw hond zijn maaltijden in deze speeltjes voeren of ze vullen met een beetje pindakaas, kaas of yoghurt. Geef uw hond ook een verscheidenheid aan aantrekkelijke eetbare en oneetbare kauwspullen. Puzzelspeeltjes en kauwspullen moedigen het kauwen en likken aan, waarvan is aangetoond dat ze een kalmerend effect hebben op honden. Zorg ervoor dat u ze verstrekt wanneer u uw hond met rust laat.
  • Laat uw hond zijn maaltijden “jagen” door kleine stapels van zijn brokken rond uw huis of tuin te verstoppen wanneer u weggaat. De meeste honden houden van dit spel!
  • Schrijf u in voor een op beloning gebaseerde training om de mentale activiteit van uw hond te verhogen en de band tussen u en uw hond te versterken. Neem contact op met een gecertificeerde professionele hondentrainer voor groeps- of privélessen die u en uw hond veel geweldige vaardigheden kunnen geven om te leren en samen spelletjes te spelen. Nadat u en uw hond een paar nieuwe vaardigheden hebben geleerd, kunt u uw hond geestelijk vermoeien door ze te oefenen vlak voordat u uw hond alleen thuis laat. Zie ons artikel, Professionele Gedragshulp zoeken, om een sonde in uw omgeving te vinden.
  • Doe mee aan hondensporten, zoals behendigheid, freestyle (dansen met uw hond) of flyball.

Medicijnen kunnen helpen

Raadpleeg altijd uw dierenarts of een dierenarts-gedragsdeskundige voordat u uw hond enige vorm van medicatie geeft voor een gedragsprobleem.

Het gebruik van medicijnen kan zeer nuttig zijn, vooral voor ernstige gevallen van verlatingsangst. Sommige honden zijn zo radeloos door een eventuele scheiding van hun huisdier ouders dat de behandeling niet kan worden uitgevoerd zonder de hulp van medicatie. Anti-angst medicijnen kunnen een hond helpen om een bepaald niveau van isolatie te tolereren zonder angst te ervaren. Het kan ook de behandeling sneller doen vorderen.

In zeldzame gevallen kan een hond met een lichte verlatingsangst baat hebben bij een behandeling met medicijnen alleen, zonder dat dit gepaard gaat met gedragsverandering. De hond raakt gewend om alleen gelaten te worden met de hulp van het medicijn en behoudt deze nieuwe conditionering nadat hij geleidelijk aan van de medicatie is afgevallen. De meeste honden hebben echter een combinatie van medicatie en gedragsverandering nodig.

Als u deze optie wilt onderzoeken, praat dan met uw dierenarts, een veterinaire gedragsdeskundige of een gediplomeerd toegepast dierenbezorger die nauw kan samenwerken met uw dierenarts. Zie ons artikel, Professionele Gedragshulp zoeken, om een van deze professionals in uw omgeving te vinden.

Wat NIET te doen

Verscheld of straf uw hond niet. Angstig gedrag is niet het gevolg van ongehoorzaamheid of wrok. Het zijn angstaanjagende reacties! Uw hond vertoont angstig gedrag wanneer hij alleen gelaten wordt omdat hij van streek is en probeert om te gaan met een grote hoeveelheid stress. Als u hem straft, kan hij nog meer van streek raken en kan het probleem nog veel erger worden.