Symptomen, behandeling en preventie van achterpootzwakte bij honden

zwakke achterpoten bij honden

Vandaag gaan we kijken naar de tekenen en symptomen van achterpootzwakte bij honden. We zullen je helpen om de mogelijke oorzaken van deze aandoening te begrijpen, en hoe je de achterpoten van een hond kunt versterken. We zullen kijken naar de effectiviteit van mogelijke supplementen voor honden met zwakke poten en of ze echt werken. En naar de voor- en nadelen van andere medische behandelingen.

Wat is achterpootzwakte bij honden?

Achterpootzwakte is een overkoepelende term voor verschillende aandoeningen waardoor uw hond de controle over zijn achterpoten deels of geheel verliest. Dus of je nu een Golden Retriever hebt waarvan de poten het begeven of een Basset Hound die met haar achterpoten sleept, dit is wat je dierenarts gaat onderzoeken.

Er zijn vele oorzaken van achterpootzwakte bij honden en de exacte oorzaak is vaak moeilijk vast te stellen – zelfs voor dierenartsen. Oudere honden vertonen vaak zwakte in hun achterpoten. Dit ontwikkelt zich meestal geleidelijk in de loop van de tijd. Honden krijgen vaak pijn als ze ouder worden, of je ziet dat een oude hond spieren in zijn achterpoten verliest. Sommige oorzaken van zwakke achterpoten bij honden kunnen echter op elke leeftijd toeslaan.

Plotselinge zwakte of zelfs verlamming kan bijzonder beangstigend zijn. Als dit gebeurt moet u onmiddellijk uw dierenarts raadplegen. Zwakte van de achterpoten van honden kan op verschillende manieren voorkomen. De tekenen zijn deels afhankelijk van de bouw, kracht, leeftijd of aard van uw hond. In andere gevallen houden de specifieke verschijnselen verband met de oorzaak.

Tekenen van achterpootzwakte bij honden

Honden doen veel vreemde dingen zoals onverwacht rollen, de lucht likken en plotseling gaan liggen. Het is normaal om je af te vragen of ze onwel zijn als ze zich anders gedragen. Maar niet alle symptomen zijn een teken van zwakke achterpoten. Afhankelijk van de ernst en de hoofdoorzaak van de achterpootzwakte van de hond, kunt u een of meer van de volgende symptomen opmerken:

  • Hond kan nauwelijks opstaan
  • Zwakte/moeilijkheid om op achterpoten te staan
  • Hond zwaait of loopt zijwaarts op achterpoten
  • Stijfheid in gewrichten en benen
  • Tekenen van pijn in de achterbenen
  • Tegenzin om actief te zijn
  • Gebrek aan evenwicht en coördinatie
  • Instabiliteit (wiebelende achterpoten)
  • Lopen met hun achterpoten heel dicht bij elkaar
  • Struikelend
  • Verlamming
  • Hondenbenen glijden onder hen uit

Als u een van deze tekenen van je moet ook uitkijken voor andere abnormale fysieke tekenen of veranderingen in het gedrag van uw hond. U kunt hierbij denken aan zwelling van de achterpoten, spieratrofie, incontinentie, likken aan de poten of gewrichten en toevallen. Lijkt uw hond ziek – verlies van eetlust, koortsig of lusteloos? Als u met uw hond naar de dierenarts gaat omdat u zwakte van de achterpoten hebt opgemerkt, moet u een volledige anamnese geven. Dit zal hen helpen om de oorzaak van de zwakke achterpoot van de hond vast te stellen.

zwakke achterpoten bij honden

Oorzaken van achterpootzwakte bij honden

De meeste verschillende oorzaken zijn gerelateerd aan de wervelkolom van de hond, het ruggenmerg of de zenuwen die de achterpoten voeden. Ze kunnen worden onderverdeeld in brede categorieën.

  • Letsel aan het ruggenmerg of de zenuwen die de achterpoten voeden. Dit is meestal de meest voor de hand liggende oorzaak van zwakte van de achterpoten van de hond.
  • Degeneratieve en andere ziekten. Deze aandoeningen hebben meestal een genetisch verband en ontwikkelen zich in de loop der tijd. De meest voorkomende is degeneratieve myelopathie, die meestal voorkomt bij oudere honden. Honden kunnen ook “verschoven” schijven en artritis ontwikkelen.
  • Tumoren en kanker. Honden kunnen al vanaf 6 maanden kankergezwellen in hun rug ontwikkelen.
  • Infectieziekten. Een aantal micro-organismen en parasieten kunnen ontstekingen of verlammingen veroorzaken in het ruggenmerg, de schijven of de zenuwen van de hond, waaronder rondwormen en sommige soorten teken.
  • Voedingsstoornissen. Vit B1 (thiamine) deficiëntie, veroorzaakt door een verkeerd dieet, kan achterpootzwakte bij honden veroorzaken. Er zijn meestal ook andere symptomen.
  • Hormonale onevenwichtigheden. De ziekte van Cushing, gekenmerkt door een teveel aan “vecht-en-vlucht” hormonen, heeft als een van de symptomen zwakte van de achterpoten.
  • Vergiftiging. Gifstoffen uit planten of pesticiden kunnen, na huidcontact of het eten van een vergiftigde prooi, verlamming veroorzaken, meestal beginnend bij de achterpoten.
  • Verminderde bloedtoevoer. Wanneer de bloedtoevoer naar het ruggenmerg van de hond geblokkeerd is, kan dit achterpootzwakte of zelfs verlamming veroorzaken.

Sommige rassen zijn vatbaarder voor problemen met hun gewrichten en beenspieren dan andere. Sportieve honden zoals de Golden Retriever, Labrador of Cocker Spaniel hebben bijvoorbeeld meer problemen met hun achterpoten dan sommige andere honden. Ook door fokpraktijken is de kans groter dat een Duitse herder raar loopt of dat een Chihuahua, Basset Hound of Teckel zwakke achterpoten heeft.

Met zoveel mogelijke oorzaken van achterpootzwakte zie je waarom het belangrijk is om je dierenarts te raadplegen voor een diagnose. We zullen nu een paar van de veel voorkomende oorzaken nader bekijken.

Plotselinge zwakte van de achterpoten bij honden

Achterpootzwakte bij honden door sommige van de bovengenoemde oorzaken kan effectief worden behandeld. Het succes van de behandeling hangt echter vaak af van hoe snel ermee wordt begonnen – vooral in het geval van plotselinge achterpootzwakte. Een dwarslaesie veroorzaakt meestal plotselinge achterpootzwakte bij de hond, die ook ernstig en pijnlijk is. Breng uw hond naar de dierenarts als u deze tekenen opmerkt – u bent zich er misschien niet van bewust dat uw hond zich heeft bezeerd tijdens het spelen of door een val. Met kooirust en medicijnen tegen zwelling en pijn is volledig herstel van een ruggengraatletsel vaak mogelijk. Soms is een operatie noodzakelijk.

Een aandoening die dierenartsen vaak zien in de lente – volgend op een uitbarsting van activiteit na de rustige wintermaanden – is een “ruggengraatslag” of fibrocartilagineuze embolie. Het ene moment springt uw hond vrolijk in de lucht om een stok te vangen en het volgende moment gilt hij en kan hij niet meer lopen. Deze aandoening wordt veroorzaakt doordat kleine stukjes kraakbeen van de wervelkolom afbreken en de bloedtoevoer naar het ruggenmerg blokkeren. De pijn verdwijnt meestal snel en met een vroege behandeling is er vaak een volledig herstel.

Achterpootzwakte bij honden

Soms kan uw hond heel goed zijn als hij voor de nacht gaat slapen, maar de volgende ochtend kan hij zijn achterpoten niet meer gebruiken en lijkt hij pijn te hebben. De reden kan een “slip” of hernia zijn. Honden vanaf een jaar oud kunnen deze aandoening krijgen. Tekenverlamming door neurotoxines die in de bloedbaan worden geïnjecteerd is een andere aandoening die plotselinge zwakte van de achterpoten van honden kan veroorzaken. Wanneer honden na verloop van tijd geleidelijk zwak worden in hun achterpoten, is dit meestal genetisch bepaald en gebeurt dit meestal bij oudere honden.

Zwakke achterpoten bij oudere honden

Canine Degeneratieve Myelopathie, ook wel DM genoemd, is de meest voorkomende reden waarom oudere honden progressieve zwakte ontwikkelen in hun achterpoten. Het leidt uiteindelijk tot verlies van blaascontrole en verlamming en in dit stadium is euthanasie de vriendelijkste optie. De aandoening wordt veroorzaakt door een genmutatie. Het leidt tot een geleidelijke degeneratie van het ruggenmerg. De communicatie tussen de hersenen en de zenuwen die het onderlichaam voeden gaat verloren. DM is vergelijkbaar met ALS en de Lou Gehring ziekte bij mensen.

Het probleem begint meestal als de hond ongeveer 9 jaar oud is en er zijn geen behandelingen die de aandoening kunnen omkeren. Oorspronkelijk werd gedacht dat DM vooral bij Duitse herders voorkwam, maar het komt voor bij veel verschillende hondenrassen. Er is nu een DNA-speekseltest beschikbaar om het gen dat DM veroorzaakt op te sporen. Door te screenen kunnen fokkers voorkomen dat ze fokken met honden die drager zijn van het gen en hopelijk zal de incidentie van DM de komende jaren afnemen.

Andere aandoeningen bij oudere honden die kunnen leiden tot progressieve zwakte van de achterpoten zijn artritis, tumoren en degeneratieve schijfziekte. Er zijn behandelingsmogelijkheden voor deze aandoeningen, zodat ze moeten worden uitgesloten alvorens te besluiten dat een hond DM heeft.

Diagnose van de oorzaak van zwakke achterpoten bij de hond

Wanneer u uw dierenarts bezoekt, zorg er dan voor dat u alle symptomen die u hebt opgemerkt doorgeeft, zelfs als u denkt dat ze geen verband houden met de achterpootzwakte. Met de geschiedenis van de aandoening in gedachten, zal uw dierenarts uw hond zorgvuldig onderzoeken. Hij zal de bewegingen, de reflexen en het pijngevoel van de hond beoordelen. Ze kunnen urine- en bloedonderzoek doen om te controleren op infecties.

Afhankelijk van de bevindingen kan de dierenarts röntgenfoto’s of zelfs een CT- of MRI-scan aanbevelen. Op röntgenfoto’s zijn alleen botten te zien en ze geven geen beeld van problemen met weke delen zoals tumoren of zenuwschade. Bedenk ook dat met alle verschillende mogelijke oorzaken van zwakke achterpoten bij honden veel van de tests en onderzoeken worden gedaan om bepaalde aandoeningen uit te sluiten. Zodra uw dierenarts de resultaten van alle tests heeft, kan hij een diagnose stellen en een behandelplan opstellen.

Behandelopties voor zwakke achterpoten bij honden

De behandeling die voor uw hond wordt voorgeschreven hangt uiteraard af van de oorzaak van de achterpootzwakte. En ook van de leeftijd. De symptomen van een oudere hond met zwakke achterpoten kunnen worden behandeld met medicijnen om het hem comfortabel te houden. Meer agressieve behandelingen (zoals een operatie) zijn mogelijk beschikbaar, maar worden niet aanbevolen. Uw dierenarts kan medicijnen voorschrijven tegen infecties, pijn en ontstekingen. Misschien adviseert hij zelfs enkelgewichten voor honden. Deze enkelgewichten voor honden zijn ontworpen om de kracht in hun poten op te bouwen, zodat ze betere controle en beweging krijgen.

Voor trauma en sommige degeneratieve ziekten kan kooirust voldoende zijn voor herstel. Voor sommige aandoeningen, zoals een hernia, wervelfracturen of tumoren kan een operatie nodig zijn. Een fysiotherapeut kan worden ingeschakeld voor massages, koude- en warmtetherapie, magnetische therapie en elektrische stimulatie van de spieren en zenuwen. Later kan uw hond een oefenroutine krijgen tijdens de revalidatie of om hem zo lang mogelijk mobiel te houden.

In het geval van een permanente handicap kan uw dierenarts hulpmiddelen aanbevelen die de zwakke achterpoten van de hond ondersteunen – zoals een handharnas of zelfs een karretje met 2 wielen voor hun achterhand. Dit geeft uw huisdier enige mobiliteit en helpt hem actief te blijven.

Zwakke achterpoten bij honden

Achterpootzwakte bij honden voorkomen

Er is een verband tussen degeneratieve aandoeningen en de algemene gezondheidstoestand. Als ouder kunt u helpen om achterpootzwakte te voorkomen, te minimaliseren of uit te stellen door:

  • Ervoor te zorgen dat uw hond regelmatig beweging krijgt, aangepast aan zijn leeftijd.
  • Uw hond een gezonde en evenwichtige voeding geven.
  • Ervoor zorgen dat uw huisdier niet te zwaar wordt.
  • Het bijhouden van de aanbevolen vaccinatie en parasieten controle schema’s.
  • Hem naar de dierenarts brengen voor regelmatige controles.

De achterpoten van mijn hond zijn zwak, wat moet ik doen?

Dus, als u zich afvraagt wat u moet doen als uw hond zwakke achterpoten heeft, is het antwoord om meteen uw dierenarts te raadplegen. Als het gaat om het ruggenmerg en de zenuwen, kan een vroege behandeling vaak blijvende schade voorkomen of minimaliseren. Als de zwakte heel plotseling is ontstaan of gepaard gaat met andere verontrustende verschijnselen, kunt u zelfs een bezoek aan de spoedeisende hulp overwegen. Uw dierenarts zal de oorzaak van het probleem opsporen en vervolgens de juiste behandeling voorschrijven om het gezondheidsprobleem aan te pakken.

Referenties en verder lezen:

  • Coates, J. & Wininger, F. 2010. Canine degeneratieve myelopathie. Veterinary Clinics of North America: Small Animal Practice.
  • Elliot, P. 2018. Achterpootzwakte bij honden : wanneer de achterpoten van uw hond het begeven. Petful.nl.
  • Thomas, W.B. Disorders of the Peripheral Nerves and Neuromuscular Junction in Dogs. MSD Veterinair Handboek.
  • Thomas, W.B. Disorders of the spinal column and cord in dogs. MSD Veterinary Manual.
  • Vetmed. 2018. Plotselinge verlamming van huisdier in de lente kan “spinale beroerte” zijn. Vetmed.com