In dit artikel onderzoeken we de voor- en nadelen van het Rhodesian Ridgeback temperament.
Dit ras staat bekend als trouw en intelligent, maar maakt dat hen ook territoriaal?
Het werk van hun vroege voorouders omvatte vaak jacht- en bewakingstaken, dus maakt dat hen agressief?
Kunnen Rhodesian Ridgebacks overweg met kinderen en andere dieren?
Laten we het uitzoeken!
Geschiedenis van de Rhodesian Ridgeback
De voorouders van de Rhodesian Ridgeback, een hondenras dat werd ontwikkeld in Zuid-Afrika, gaan terug tot de Khoikhoi jachthonden die werden gefokt met Europese honden.
F.R. Barnes stelde de oorspronkelijke rasstandaard voor de Rhodesian Lion Dog op in 1922. Vervolgens keurde de Zuid-Afrikaanse Kennel Unie in 1927 de naam “Rhodesian Ridgeback” goed.
In 1955 erkende de Amerikaanse Kennel Club het Rhodesian Ridgeback ras als lid van de hound groep.
Dit ras heeft een gespierd frame met een korte en gladde vacht. Met het handelsmerk “ridgeback” heeft hun ruggengraat een streep haar die anders groeit dan andere haren. Hun hoofd is ook lang met een brede schedel en een diepe snuit.
Het zijn energieke honden in hun puppytijd. Maar na enkele korte jaren kan het temperament van de Rhodesian Ridgeback uitgroeien tot rustige metgezellen.
Omdat deze honden vol energie zitten, zullen ze lange wandelingen of trektochten nodig hebben om ze gelukkig en gezond te houden.
Het typische Rhodesian Ridgebacks temperament
Dit ras is actief en zal waarschijnlijk niet de hele dag in uw tuin of huis blijven liggen. In feite zijn jonge Ridgebacks onstuimig, gevoelig voor verveling en kunnen ze grote gaten graven in de grond of in meubels!
Het temperament van de Rhodesian Ridgeback betekent dat het een zelfverzekerd en onafhankelijk ras is.
Gefokt om te jagen, is de Rhodesian Ridgeback gewend om solo te werken en beslissingen te nemen zonder hulp of invloed van andere honden of mensen.
Dit vermogen komt natuurlijk ook voort uit het bezit van veel zelfvertrouwen en intelligentie!
Omdat zoveel van hun voorouders als waakhond werkten, zijn veel moderne Rhodesiërs nog steeds op hun hoede voor onbekende gezichten.
Ze hebben misschien wat tijd nodig om op te warmen voor nieuwe bezoekers, maar bij hun familie staan ze erom bekend dat ze zacht en aanhankelijk zijn.
Goede training en socialisatie zullen een slimme Rhodesian helpen hun intelligentie verstandig te kanaliseren, en een verlegen Rhodesian zelfverzekerd vrienden te maken.
Laten we eens kijken hoe dat er nu uitziet.
Zijn Rhodesian Ridgebacks makkelijk te trainen?
Zoals vele jachtrassen heeft de Rhodesian Ridgeback vaak een onafhankelijk temperament.
Wat betekent dit?
Omdat deze honden gewend waren op afstand van hun baas te werken, leerden ze beslissingen te nemen en daarnaar te handelen zonder onmiddellijke versterking van hun baas.
Dat betekent dat hun gedrag niet altijd gemakkelijk kan worden beïnvloed door traktaties en lof – ze zijn misschien niet zo gemotiveerd door deze dingen als, laten we zeggen, de mensen-bevredigende Labrador.
Ze hebben echter een sterke arbeidsethos en moeten bezig zijn. En ze hebben de hersenkracht om behoorlijk ingewikkelde taken te beheersen.
Ze kunnen dus getraind worden met positieve versterkingstechnieken, maar het kan een ontmoedigende taak blijken voor een beginnende hondentrainer.
Je moet echter nooit je toevlucht nemen tot straf of negatieve bekrachtiging bij welke hond dan ook. Bedenk ook dat oude ideeën over dominantie bij hondengehoorzaamheid achterhaald en ontkracht zijn.
Rhodesian Ridgeback temperament – Het kiezen van de juiste training
De perfecte Rhodesian Ridgeback komt niet voorgetraind uit een doos. Het vergt veel hard werk, toewijding en liefde om ze te krijgen waar je ze hebben wilt.
Wanneer u uw Rhodesian Ridgeback puppy thuisbrengt, geef hem dan een paar dagen de tijd om zich te settelen, en spring er dan meteen in om hem goed gedrag aan te leren.
Onze Puppy Training Gidsen bevatten veel nuttige informatie om u op weg te helpen.
Maak van hun socialisatie een prioriteit, door veel kennis te maken met de mensen en plaatsen die ze als volwassene zullen tegenkomen.
Zolang ze nu positieve en lonende ervaringen hebben met nieuwe mensen en omgevingen, zullen ze dat vertrouwen hun hele leven met zich meedragen.
Laat ze, indien mogelijk, in een puppycursus gaan tegen de tijd dat ze tien tot twaalf weken oud zijn. Dit zal hen helpen te socialiseren en te wennen aan andere honden.
Wees ervan bewust dat sommige puppyklassen vereisen dat bepaalde vaccins up-to-date zijn.
Zijn Rhodesian Ridgebacks vriendelijk?
Het temperament van de Rhodesian Ridgeback houdt in dat hij rustig en meegaand is met familieleden.
Ze kunnen echter op hun hoede zijn voor onbekende gezichten, en dit kan omslaan in angstige agressie als ze niet goed gesocialiseerd zijn.
Door ze al vroeg te leren dat gasten en andere honden welkom zijn, zullen ze op latere leeftijd meer gastvrij zijn.
De Rhodesian Ridgeback staat vooral bekend om zijn agressie naar andere honden, en het is nooit te vroeg om hen te helpen dit te overwinnen.
Vraag uw fokker of uw pups een kans krijgen om andere honden te ontmoeten voordat ze bij u thuis komen.
Veel Rhodesian Ridgebacks hebben nog steeds een hoge prooidrift, wat betekent dat ze beter niet bij katten en andere kleine huisdieren gehouden kunnen worden.
Zijn Rhodesian Ridgebacks agressief?
Rhodesian Ridgebacks werden oorspronkelijk gefokt om te jagen en eigendommen te bewaken. Maar dit betekent niet dat ze agressief moeten zijn.
De meest voorkomende reden voor agressie van honden die geen pijn hebben is angst.
Een gelukkige, zelfverzekerde, goed gesocialiseerde hond, die getraind is met geduld en positieve versterkingstechnieken heeft geen reden om agressief te worden.
Ze kunnen echter wel geneigd zijn tot destructief kauwen.
Dit is bijna altijd een indicatie dat ze zich vervelen of niet genoeg beweging krijgen.
Als ze op dingen als schoenen of meubels beginnen te kauwen, zul je hun dagelijkse bewegingsroutine willen opvoeren, en ervoor zorgen dat het zowel hun geest als hun spieren strekt.
Zorg er ook voor dat ze voldoende speelgoed of botten hebben om op te kauwen als je het huis verlaat.
Natuurlijke instincten van de Rhodesian Ridgeback
De Rhodesian Ridgeback heeft een waardig temperament. Ze zijn meestal rustig en blaffen niet.
Ze zijn trouw en aanhankelijk aan hun familie, maar kunnen op hun hoede zijn rond het onbekende, wat kan leiden tot agressie.
Het zijn slimme en alerte werkers, die zich met ijver en uithoudingsvermogen op de taak kunnen concentreren.
Bovendien bezit de Rhodesian Ridgeback door zijn temperament een aangeboren prooidrift door zijn geschiedenis van rennen en jagen.
Dit maakt hen tot actieve honden die dagelijks beweging nodig hebben om hen in vorm te houden en om te voorkomen dat ze zich vervelen.
Verveling kan ertoe leiden dat ze gaan kauwen, blaffen en graven. Al deze dingen kunnen destructief zijn in huis, dus het is belangrijk om aan hun bewegingsbehoeften te voldoen.
Zijn Rhodesian Ridgebacks goede familie huisdieren?
De Rhodesian Ridgeback is trouw, aanhankelijk en beschermend. Ze schieten ook goed op met kinderen als ze goed worden opgevoed.
De Ridgeback heeft een gelijkmatig temperament als ze volwassen zijn, terwijl ze een leuke, nieuwsgierige en onstuimige metgezel zijn.
Zoals alle dieren kunt u enkele gezondheidsproblemen verwachten. Dit ras kan lijden aan heupdysplasie, sinus dermoide, degeneratieve myelopathie en hypothyreoïdie.
Kortom, deze liefdevolle en beschermende hond zou een geweldige metgezel zijn voor een actief gezin, mits getraind en goed opgevoed.
Hoe is uw Rhodesian Ridgeback?
Als je al een Rhodesian Ridgeback hebt, hoe is hun persoonlijkheid?
Heb je nog advies voor mensen die dit ras voor het eerst overwegen?
Deel ze alsjeblieft in het commentaarvak!
Referenties en bronnen
American Kennel Club, “Rhodesian Ridgeback”.
Judith K. Blackshaw “An overview of types of aggressive behavior in dogs and methods of treatment” Applied Animal Behavior Science, 1991.
- R. S. BARR “Clinical hip dysplasia in growing dogs: the long-term results of conservative management” Journal of Small Animal Practice, 1987.
- E. MANN “Dermoid Sinus in the Rhodesian Ridgeback” Journal of Small Animal Practice, 1966.
Peter A. Graham “Etiopathologic Findings of Canine Hypothyroidism” Veterinary Clinics of North America: Small Animal Practice, 2007.
Inhoudsopgave