Welkom bij uw complete gids voor de Frengle, een interessante combinatie van een Franse bulldog beagle mix.
Maar wat kunt u verwachten van een Frengle pup?
En is het combineren van een Franse bulldog met een beagle wel een goed idee?
De Frengle en de controverse rond ontworpen honden
Je zou kunnen denken dat kruisingen, mormels, ontworpen en hybride honden allemaal op hetzelfde neerkomen: het resultaat van het mengen van rassen.
Niet helemaal.
Een designer hond of eerste generatie mix is iets anders.
Dit type kruising komt voort uit het mengen van twee specifiek gekozen rashonden.
Dit is echter voor velen een bron van onenigheid.
Een raszuivere of rashond was, tot vrij recent, het meest wenselijk om te bezitten.
Ze werden gefokt met zuivere bloedlijnen en beschouwd als tophonden.
Tegenwoordig wordt gesteld dat stambomen, met zulke kleine genenpools, soms vatbaarder zijn voor gezondheidsproblemen die inherent zijn aan het ras.
Rasecht vs Mutt
Voorstanders van kruisingen geloven dat het mengen van genetica zal leiden tot een gezondere pup dan de stamboom.
Je hebt misschien gehoord van de term “hybride kracht”.
Een probleem is echter dat je niet kunt zeggen hoe een gekruiste pup zal worden.
Volbloeden zijn voorspelbaarder dan kruisingen, omdat je tot op zekere hoogte weet wat je kunt verwachten.
Wat je ook denkt, er is geen ontkomen aan. Kruisingen zijn er zeker.
Dus, om een idee te krijgen van hoe de toekomstige Frengle hond eruit ziet, laten we eens kijken naar elk van de ouderrassen.
Begin met hun oorsprong.
De geschiedenis van de Franse Bulldog
Het is misschien verrassend dat de Franse bulldog in Engeland zou zijn ontstaan.
In het midden van de 19e eeuw creëerden enkele fokkers in de Midlands een mini bulldog om als gezelschapshond te dienen.
Deze kleine bulldogs werden populair, met name in de kantfabrieken van Nottingham.
Toen de Industriële Revolutie toesloeg, vluchtten diezelfde kantwerksters naar Frankrijk en namen hun schoothondjes mee.
De Fransen hadden een voorliefde voor deze speelgoed buldogjes en probeerden er nuttige werkers van te maken.
Daartoe werden de toy bulldogs gekruist met terrier type rassen om een ratting instinct te creëren.
Ze werden bekend als de Bouledogues Franҫais en waren in de mode in de Parijse Café cultuur.
Tegen het einde van de 19e eeuw werd de Frenchie in heel Europa en zelfs in Amerika bewonderd.
Ongetwijfeld waren de Amerikanen verantwoordelijk voor het laatste opmerkelijke kenmerk van het ras.
Amerikaanse liefhebbers bepaalden dat het “vleermuisoor” de enige aanvaardbare optie was voor de Franse bulldog en dus werd het eerder erkende “rozenoor” uitgesloten.
De geschiedenis van de Beagle
Hoewel het ongetwijfeld een oud ras is, is de exacte oorsprong van de beagle onbekend en onderwerp van grote speculatie.
De vroegste verwijzing lijkt te zijn geweest in Griekenland rond 400 voor Christus.
Een gangbare theorie is dat roedels beagle-type honden werden gebruikt voor de jacht op klein wild.
Hun kleine gestalte betekende dat hun meesters hen te voet konden achtervolgen.
Het te voet volgen van de roedel elimineerde de noodzaak van ruiters te paard en de bijbehorende kosten.
In de Romeinse tijd kwamen deze honden in Engeland terecht, waar ze waarschijnlijk fokten met hun inheemse Britse soortgenoten.
Tegen de 15e eeuw was de beagle bekend en kreeg hij zijn naam.
De grootte en het gewicht van de beagle
Om een idee te krijgen van de verwachte grootte, moeten we opnieuw kijken naar de ouderrassen.
De Franse bulldog is een stevig kereltje, maar weegt gewoonlijk minder dan 28 pond.
Een Frenchie wordt idealiter 11 tot 13 centimeter schofthoogte.
De grootste beagle weegt waarschijnlijk 20 tot 30 pond.
Bij de schouder moet hij 13 tot 15 centimeter groot zijn.
Het uiterlijk van de volwassen Frengle
Zoals alle kruisingen, kunnen volwassen Frengles lijken op een van hun ouders of een mix tussen beide.
De Frenchie lijkt op een Engelse bulldog, behalve zijn oren.
Hun opstaande oren, samen met donkere, ronde ogen, moeten hun meest bepalende kenmerken zijn.
De snuit is breed, en de neus kort en plat.
Hij is compact en gespierd van bouw met een korte, nette vacht.
De kleuren kunnen reekleurig, gestroomd, bont, crème of wit zijn.
De beagle heeft zeker het uiterlijk van een jachthond.
Hij is robuust en solide met een air van vertrouwen zonder agressie.
De beagle heeft flaporen en donkere ogen en een rechte, vierkante snuit.
Zijn vacht is hard, kort en waterdicht.
Men zegt dat elke echte jachthondkleur aanvaardbaar is voor de beagle.
Deze honden zijn meestal wit, tan en zwart. Meestal in driekleur, of twee kleuren, zoals dat heet.
De tan tint kan variëren van licht citroen tot donkerbruin en zelfs diep rood.
Wat er ook gebeurt, een Frengle is zeker een aangenaam gekleurde en bijzonder stevige hond.
Hoe gedraagt een Frengle zich?
Wat betreft temperament en gedrag van een Franse bulldog x beagle, ook dit kan per ras verschillen.
De Franse bulldog is een plezierige en trouwe metgezel die zijn mensen graag een plezier doet.
Hij heeft de neiging rustig te zijn en blaft zelden.
Sociaal en aanhankelijk, de Frenchie maakt vrienden met iedereen.
Ook de beagle is een vriendelijke kerel en is gewoonlijk goed met kinderen, waardoor hij een uitstekend gezinshuisdier is.
Gefokt om in een roedel te leven, zal hij niet gelukkig zijn als hij urenlang alleen gelaten wordt.
Zolang u deze pup goed opvoedt, moeten blaffen en graven (gemeenschappelijke kenmerken van de beagle) geen probleem zijn.
Zorg voor een Frengle
De Frenchie en de beagle hebben weinig verzorging nodig. En een Frengle zou niet anders moeten zijn.
Af en toe borstelen is goed om zijn vacht glanzend en netjes te houden.
Als de Frenchie gezichtsplooien erft, moeten deze in de gaten worden gehouden en schoon en droog worden gehouden om irritatie te voorkomen.
Hetzelfde geldt voor zijn oren.
De nagels moeten regelmatig worden geknipt om pijnlijke overgroei te voorkomen.
Zijn er gezondheidsproblemen waar ik me bewust van moet zijn?
Helaas, ja.
Vooral de Frenchie is een Brachycephalisch ras, wat niet goed is.
Brachycephalic Airway Syndrome kan een combinatie zijn van een lang zacht gehemelte, omgekeerde laryngeale saccules, nauwe neusgaten, en onderontwikkelde en/of vernauwing van de luchtpijp.
Het syndroom veroorzaakt ademnood die, indien onbehandeld, zelfs tot de dood kan leiden.
Extreme voorzichtigheid is geboden bij verdoving van Brachycefale rassen.
Een andere aandoening, hemivertebrae, verwijst naar afwijkingen in de wervels die veel voorkomen bij de Franse bulldog.
Andere zaken om rekening mee te houden zijn:
De beagle daarentegen is een gezond sportief ras.
Toch zouden verantwoordelijke fokkers hun honden op hun gezondheid moeten laten onderzoeken.
De National Beagle Club of America beveelt een evaluatie van heupdysplasie, een onderzoek naar oogcertificering en een DNA-test voor het Musladin-Lueke Syndroom (MLS) aan.
Hoe zit het met hondenoefeningen en training?
De Franse bulldog heeft minimale beweging nodig, hoewel een dagelijkse korte wandeling voor beiden goed is.
Pas wel op bij extreem weer, want zijn platte gezicht maakt hem vatbaar voor ademhalingsmoeilijkheden.
De beagle daarentegen is levendig, energiek, en houdt ervan om elke dag een uur of meer rond te rennen.
Een omheinde achtertuin is essentieel om deze geurhond veilig te houden.
Zoals we hebben besproken, is de Frenchie toegewijd aan zijn mensen en wil hij graag behagen. Hem trainen moet een makkie zijn.
Beagles zijn intelligente zielen en zouden goed moeten reageren op positieve versterkingstraining.
Natuurlijk zijn puppy- en trainingslessen vanaf jonge leeftijd aan te raden voor alle honden.
Dit en positieve versterkingstraining zullen helpen uw huisdier te vormen tot een gelukkige en goed opgevoede hond.
Frengle Puppy Talk
U zult merken dat er weinig Frengle fokkers zijn.
Als u er een vindt, zorg er dan voor dat u de fokker vrijblijvend bezoekt en met dien verstande dat u slechts op zoek bent.
Sta erop om de moeder met de puppies te zien.
Frengle pups zijn vast bijzonder schattig, dus je moet echt je hoofd koel houden.
Het is van vitaal belang om ervoor te zorgen dat elk van de ouders een gezondheidsonderzoek heeft ondergaan om de risico’s van de rassen te beperken.
Doet u dat niet, dan kan u dat duur komen te staan.
Neem in geen geval een puppy omdat je er medelijden mee hebt.
Puppyfabrieken komen veel voor. Door één van hun puppies te kopen, financier je eigenlijk deze gewetenloze mensen.
Wees vooral bereid om weg te lopen.
Moet ik een kreng kiezen?
Zoals we hebben ontdekt, zijn er verschillende ernstige gezondheidsproblemen verbonden aan de Franse bulldog.
Daarom moet je je absoluut inzetten voor de verzorging van zo’n kruising.
Het is jouw beslissing, maar misschien moet je je afvragen of het fokken van honden met gezondheidsproblemen wel het juiste is.
Er zijn zoveel rassen om uit te kiezen. Misschien is een cockapoo of een Havachon een goed alternatief.
Als je je hart hebt verpand aan deze kruising, waarom overweeg je dan geen Frengle rescue?
Er zijn altijd genoeg honden in asielen op zoek naar een thuis.
Ben jij bevriend geraakt met een Frengle? Laat ons er alles over weten in de commentaarsectie hieronder.
Referenties en verder lezen
Barnett, K.C., 1978, “Hereditary Cataract in the Dog,” Journal of Small Animal Practice.
“Brachycephalic Syndrome,” American College of Veterinary Surgeons.
Coates, J.R. en Wininger, F.A., 2010, “Canine Degenerative Myelopathy,” Veterinary Clinics: Small Animal Practice.
Major, S., Pettigrew, R.W. and Fyfe, J.C., 2015, “Molecular Genetic Characterization of Thyroid Dyshormonogenesis in a French Bulldog,” Journal of Veterinary Internal Medicine.
Packer, R., et al., 2017, “Clinical Phenotype of Musladin-Lueke Syndrome in 2 Beagles,” Journal of Veterinary Internal Medicine.
Pocta, S. en Svoboda, M., 2007, “Approach to the Diagnostics of Atopic Dermatitis in Dogs in Conditions of Clinical Practice,” Acta Veterinaria Brno.
Premont, J., et al., 2012, “Perilimbal Pocket Technique for Surgical Repositioning of Prolapsed Nictitans Gland in Dogs,” The Veterinary Record.
Schlensker, E. en Distl, O., et al, 2016, “Heritability of Hemivertebrae in the French Bulldog Using an Animal Threshold Model,” The Veterinary Journal.
Table of Contents