De Bergamaske herdershond komt oorspronkelijk uit Italië, meer bepaald uit het Italiaanse Alpengebied. De Cane da pastore Bergamasco, zoals de Bergamo Herdershond ook wordt genoemd, is als rashond erkend door de FCI (Fédération Cynologique Internationale) met het standaardnummer 194, Groep 1 – Herders- en drijfhonden (behalve Zwitserse Berghonden), Sectie 1 – Herdershonden.
Bergamo Herdershond Profiel
Ras profiel | |
---|---|
Grootte: | 54-62 cm |
Gewicht: | 26-38 kg |
FCI groep: | 1: Herdershonden en drijfhonden |
Sectie: | 1. Schapenhonden |
Land van herkomst: | Italië |
Kleuren: | Fawn, Zwart, Grijs, Zilvergrijs, Zwartbruin, Merle, Licht Fawn |
Levensverwachting: | 13-15 jaar |
Geschikt als: | Begeleiding, bescherming, bewaking en herdershond |
Sporten: | – |
Karakter: | Intelligent, vastberaden, geduldig, alert |
Uitputting behoeften: | Medium |
Slobberend potentieel | – |
Sterkte van het haar | – |
Onderhoud: | medium |
Bontstructuur: | Zeer lang, hard met korte en dichte ondervacht |
Kindvriendelijk: | meer als nee |
Familiehond: | medium |
Sociaal: | – |
Oorsprong en geschiedenis van het ras
De Bergamo Herdershond is een oud ras. Bewijsmateriaal uit de 16e eeuw bewijst deze stelling. Deze oorsprong wordt vooral ondersteund door schriftelijke verwijzingen van de herders uit die tijd.
Het is niet duidelijk hoe deze herdershond uiteindelijk in het Italiaanse Alpengebied terecht is gekomen. Eén theorie suggereert dat de voorouders van de Cane da pastore Bergamasco 2000 jaar geleden naar deze regio kwamen. Sommige verklaringen pleiten ervoor dat nomaden deze herdershonden met hun kuddes meebrachten. Anderen beweren dat Fenicische of Romeinse soldaten hun honden uit Azië meebrachten. Deze veronderstellingen worden ondersteund door vergelijkbare typen herdershonden in Europa. Onder hen zijn bijvoorbeeld de Briard uit Frankrijk en de Gos d’Atura uit Spanje – beide zijn vergelijkbaar in vacht en thuis in bergachtige gebieden.
De herders in Noord-Italië fokten deze honden voornamelijk voor eigen gebruik. Twee kenmerken waren bijzonder belangrijk: prestatiebereidheid en gezondheid. In de 19e eeuw raakte het fokken van rashonden “in de mode”. In 1898 werd een rasstandaard vastgesteld voor de Italiaanse Alpenhond (cane delle alpi) en werd een stamboek geopend. Maar pas in het midden van de 20e eeuw werd de FCI zich bewust van dit regionale hondenras en in 1959 werd de Bergamasco geregistreerd in de categorie herders- en drijfhonden. Hierdoor werd dit hondenras bekender, maar vooral onder liefhebbers van herdershonden met een extravagant uiterlijk.
Vandaag de dag zijn er wereldwijd ongeveer 2000 exemplaren van dit hondenras verspreid. Fokkers van dit zeldzame hondenras gebruiken ongeveer 200 exemplaren voor verdere fok. Wachten op een eigen puppy is een test van geduld. Zo behoort het ras sinds 2011 tot de gedomesticeerde rassen in nood. Dit betekent dat deze lieve en hardwerkende hond met uitsterven wordt bedreigd.
Aard en karakter van de Bergamasco Herdershond
Deze rashond is intelligent, alert en evenwichtig. De goedmoedigheid en genegenheid in verband met zijn mens of zijn gezin zijn goede voorwaarden voor een gezinshond.
De hond is temperamentvol en speels en voert zijn taken met plezier uit. Maar hij zal nooit een “ontvanger van orders” zijn. De Bergamasker wil gezien worden als partner en zal “onzinnige” bevelen in twijfel trekken. Hij heeft een eigen willetje, is zeer wilskrachtig en heeft daarom een ervaren hondeneigenaar nodig.
Welk temperament heeft een Bergamaanse Herdershond?
Deze energieke viervoeter is trouw, aanhankelijk en goedmoedig en gemakkelijk te trainen. Toch zal deze intelligente hond zijn hele leven “zinloze” menselijke instructies in twijfel trekken.
Uiterlijk van de Bergamo Herdershond
De middelgrote hond met zijn ruige lange vacht ziet er imposant uit. De mannetjes bereiken een schofthoogte tussen 58 en 62 cm. De schouderhoogte van de vrouwtjes ligt tussen 54 en 58 cm. Afhankelijk van geslacht en grootte varieert het gewicht tussen 28 en 38 kg.
De bouw is sterk en de verhoudingen geven een vierkant uiterlijk, zodat de lichaamslengte gelijk is aan de schouderhoogte. Het grote hoofd met zijn dunne halflange hangende oren en de bij de vachtkleur passende oogkleur past bij de bouw van de viervoeter. De staart, die tot aan het spronggewricht kan reiken, is het laatste kenmerk. Bij opwinding wordt hij hoger gedragen, zoals een sikkel.
De afwijkende vachtstructuur geeft deze hond zijn primitieve uiterlijk. Het hoofd inclusief de oren, de schouderpartij en de staart worden gedomineerd door geitenhaar, d.w.z. een ruwe bovenvacht. Op de rest van het lichaam zijn de ondervacht en de wol gematteerd. Samen met de toplaag wordt dit karakteristieke “beschermende schild” gevormd. Deze vachtstructuur is al aanwezig in de pup. Bij langere haargroei, meestal tussen het 1e en 2e levensjaar, ontstaan de typische matten. Om deze ontwikkeling te ondersteunen, mogen deze lichaamsdelen niet worden geborsteld.
De meest voorkomende kleur is grijs in verschillende tinten. Andere kleurvarianten zijn blue-merle, isabella of volledig zwart. Witte aftekeningen kunnen voorkomen en zijn toegestaan in de rasstandaard.
Indrukken van het hondenras
Opvoeding & houden van de Bergamasco – Waarop letten?
De opvoeding van deze bijzondere hond uit Italië is niet bijzonder moeilijk, het vereist alleen een gezonde hoeveelheid hondenverstand. Van jongs af aan moeten de speelse en aanhankelijke eigenschappen worden gebruikt. Bovendien is een zekere mate van consistentie vereist. Deze eisen kunnen ook door beginners onder de knie worden gekregen, maar een hondenschool biedt goede ondersteuning op alle leeftijden.
Een “harde” hand is volledig misplaatst in de training – motivatie is hier de sleutel. De intelligentie van deze hond mag niet onderschat worden. Want als de eigenaar zich misdraagt, kan de zogenaamde koppige kant voor problemen zorgen, maar dit hondenras is niet koppig. De Bergamasque trekt alleen de zin van sommige trainingsmaatregelen en/of commando’s in twijfel. Deze slimme kop wil erkend worden als persoonlijkheid en is dan een trouwe, aanhankelijke en bereidwillige metgezel.
De grootte en de aard van de hond bevelen niet aan hem binnenshuis te houden. Een grote tuin met huisje is ideaal om te ravotten en te ontspannen. Een kennel is uit den boze voor dit gevoelige karakter. Gezamenlijke activiteiten dienen als training en versterken de band tussen de mens en zijn viervoeter.
Hoe groot is een Bergamasco?
Mannetjes hebben een schofthoogte tussen 58 en 62 cm. Teven zijn kleiner en de schofthoogte ligt tussen 54 en 58 cm.
Voeding van de Bergamasco
Dit robuuste hondenras heeft geen speciale dieetvereisten – het moet gewoon lekker smaken. Maar natuurlijk moet er aandacht worden besteed aan een gezonde voeding. In de categorie natvoer of droogvoer zijn er voldoende producten van hoge kwaliteit die voldoen aan de eisen van een gezonde voeding. Het vleesgehalte met vitaminen en noodzakelijke voedingsstoffen moet in evenwicht zijn.
Een derde optie is kotsen. Dit voedingsalternatief vereist een zekere kennis van de noodzakelijke samenstelling voor een gezonde hondenvoeding. Rauw vlees voeren is niet voldoende, de hondeneigenaar moet zich intensief verdiepen in de juiste samenstelling van het voer. Bij onzekerheid kan een dierenarts worden geraadpleegd.
Beloningssnacks moeten ook uit het “gezonde” assortiment komen. Kauwbotten, mergpijpjes en dergelijke zijn geschikt voor het gebit en om de hond bezig te houden.
Gezondheid – Levensverwachting en veel voorkomende ziekten
Dit oude en robuuste hondenras heeft geen last van typische rasziekten. Normaal gesproken is een bezoek aan de dierenarts alleen nodig voor de nodige vaccinaties. Voor de zekerheid moeten de heupgewrichten van het volwassen dier worden geröntgend. Enerzijds is het een voorschrift voor de fokkerij en anderzijds is het een zekere zekerheid of er een risico is bij het stoeien en springen, omdat de hond onder bepaalde omstandigheden aan HD kan lijden.
De Bergamasco heeft een levensverwachting van 13 tot 15 jaar. De neiging om een leeftijd van 15 jaar te bereiken is niet ongewoon bij dit hondenras. Met voldoende beweging en “verstandige” voeding heeft deze hond uit Italië geen neiging tot overgewicht. Dit is de verantwoordelijkheid van de hondeneigenaar.
De vachtstructuur beschermt hem tegen kou en hitte zoals in zijn oorspronkelijke habitat, de Alpen.
Hoe oud wordt een Bergamasco?
De levensverwachting ligt tussen de 13 en 15 jaar. De te bereiken leeftijd neigt meer naar 15 jaar.
Verzorging van de Bergamo Herdershond
Het fascinerende aan dit ras is zijn haarpracht, maar – in tegenstelling tot veel veronderstellingen – is de benodigde verzorging niet bijzonder groot. De vacht op het hoofd en de schouders moet regelmatig worden geborsteld. De lange staart moet ook wekelijks geborsteld worden. De rest van de hond is bedekt met lange villi of platen van bont. Zonder menselijk ingrijpen zullen de zogenaamde platen blijven bestaan. Afhankelijk van de smaak kunnen de borden met de hand worden verdeeld. Zo worden de typische villi gevormd. De procedure kan of moet worden herhaald telkens wanneer de vacht wordt vervangen.
Bij volwassen honden moet de lengte van de vacht van tijd tot tijd worden ingekort. Het haar op de buik moet ook worden ingekort. Dit is nodig om de bewegingsvrijheid niet te beperken. Door de vervilting van de ondervacht met de bovenvacht blijft het haarverlies binnen de perken.
Maar dit “beschermende schild” heeft ook nadelen. Bij hevige regen droogt de hond langzamer en “stinkt” hij. Bovendien kost het verwijderen van vuil na het ravotten in de tuin of na de dagelijkse vrije loop meer tijd en is de hond meestal niet “klinisch” schoon.
Natuurlijk omvat de verzorging ook het controleren van de ogen, oren en poten. Vooral de klauwen moeten met de hand worden geknipt als er geen natuurlijke slijtage is.
Bergamasco – Activiteiten en Training
Hij kan nog steeds zijn oorspronkelijke taak als herdershond uitvoeren in zijn thuisland bij de bergboeren. Ook hobbyisten over de hele wereld kunnen van deze dispositie gebruik maken.
In principe heeft dit hondenras veel beweging nodig, maar elke sportieve hondeneigenaar kan deze taak aan. Van eenvoudige wandelingen, die minstens een uur moeten duren, bergwandelingen, joggen tot fietsen, er zijn verschillende mogelijkheden. Hij is ook zeer geschikt als gezelschapshond voor ritten met paarden.
Deze intelligente viervoeter moet ook mentaal uitgedaagd worden. Hiervoor zijn verschillende hondensporten beschikbaar. Zo zouden bijvoorbeeld dogdancing, mantrailing en behendigheid uitdagingen zijn voor het mens-hond team. Andere mogelijkheden zijn verschillende vormen van ophalen of volgen. In principe is het belangrijk dat zowel hond als baas plezier beleven aan de gekozen sport.
Deze intelligente en veelzijdige Bergamasker is ook geschikt als reddings- en therapiehond. Deze activiteit hoeft niet altijd voltijds te worden uitgevoerd, vrijwilligerswerk in bejaardentehuizen is een mogelijk alternatief.
Goed om te weten: Bijzondere kenmerken van de Bergamasker herdershond
De Bergamasco is niet alleen een uitstekende herdershond, maar ook een perfecte waakhond. Vanwege deze kenmerken is hij een bijzondere vertegenwoordiger van de categorie herdershonden.
Een ander bijzonder kenmerk is zijn temperament in combinatie met evenwicht. Deze twee kenmerken worden duidelijk in de werk- en de speelfase. Een “overprikkeld” gedrag is hem volledig vreemd.
Nadelen van de Bergamasco
Het enige nadeel van deze beminnelijke en werkwillige hond is zijn typische vacht. Hij zal altijd vuil in de woonruimte brengen. Bovendien past de geur van de natte hond niet bij elke tweevoeter.
Bovendien is het moeilijk om een hond van dit ras te kopen, omdat de zoektocht naar een fokker langer kan duren.
Is de Bergamo Herdershond een goede match voor mij?
De Bergamasco is trouw, aanhankelijk en speels. Hij voelt zich vooral thuis in gezinnen met kinderen en is daarom geschikt als gezinshond. Eigenaren moeten echter voldoende tijd hebben om de hond voldoende beweging te geven, want dagelijkse beweging moet niet alleen bestaan uit het doorbrengen van tijd in de eigen tuin. De Bergamo hond is geen fan van alleen zijn, want ondanks gewenning verdraagt hij mentaal niet de hele dag eenzaamheid.
Verder kan dit hondenras ook geschikt zijn voor senioren en beginners, maar ze moeten wel fit genoeg zijn en liefst regelmatig naar een hondenschool gaan.
Table of Contents