Het onderwerp hondenbotten verdeelt de diereneigenaars: sommigen denken dat botten in de hondenbak absoluut geschikt zijn voor de soort, zelfs noodzakelijk om de viervoeters van belangrijke voedingsstoffen te voorzien. Anderen daarentegen beschouwen botten van welke soort dan ook als een belangrijke risicofactor en zien ervan af in hondenvoer. Zijn kauwbotten een vloek of een zegen?
Als men alleen zou afgaan op hondenvoorkeuren, zouden botten duidelijk deel uitmaken van het dagelijkse hondenleven: de meeste honden zijn dol op knagen en kauwen! Het is een zinvolle en aan de soort aangepaste activiteit die overeenstemt met de aard van de hond. Zijn voorouders, de wolven, houden het daar immers ook niet bij: zij eten alle delen van hun prooi, inclusief huid en beenderen. Dit laatste zelfs met een bijzonder genoegen: kauwen is een deel van de beloning na een uitputtende drijfjacht en ontspant het dier. De Canis lupus familiaris heeft zich door domesticatie anders ontwikkeld en zijn spijsvertering, die “besmet” is geraakt door het voederen met kant-en-klare producten, is zeker niet meer identiek aan die van wolven. Maar als u uw hond dicht bij de natuur wilt voeren, mogen botten niet op zijn menu ontbreken. Voorwaarde is dat het dier gewend is aan dit bijzondere culinaire ingrediënt. En: de beenderen mogen niet worden gekookt of op een andere manier worden verhit.
Mogen honden botten eten?
Het antwoord op deze vraag is een kwestie van gezond verstand: met mate gevoed, maken botten deel uit van een natuurlijk hondendieet. Botten mogen – en moeten – gevoerd worden als de hond gezond is en zijn maagdarmkanaal gewend is aan de harde lekkernij. Als het dier alleen kant-en-klaar voedsel kent – droog of nat – is zijn maag niet aangepast aan het verteren van beenderen: Het moet eerst voldoende maagzuur en spijsverteringssappen produceren om botkalk te kunnen afbreken. Botconsumptie moet dus geleidelijk worden aangeleerd. Het gaat er niet om de hond te leren op de juiste manier met botten om te gaan, maar om het organisme te laten wennen aan de inname van de botsubstantie. Als uw hond een beginneling is, moet u langzaam en beheerst beginnen. Honden met barf zijn meestal gewend aan botten.
Botten alleen rauw voeren
Hondenbezitters die bang zijn voor het voeren van botten hebben gedeeltelijk gelijk: gekookte – of anderszins verhitte – botten zijn levensgevaarlijk en mogen nooit in de voerbak van de hond terechtkomen. Blootstelling aan temperatuur – bij koken, braden of grillen – verandert de structuur van de beenderen: ze worden poreus en breken bij breuk in scherpe stukken, die de hond ernstig kunnen verwonden. Restjes van gegrilde kip, varkensribbetjes of het benige ingrediënt van runderbouillon zijn voor sommigen misschien te lekker om weg te gooien, maar ze horen zeker niet thuis op het menu van de hond. Als botten – dan alleen rauw! Dit is inclusief de gedroogde variant, zoals Hopey’s bony chews. Deze kluiven worden niet verhit en zijn als een iets esthetischer optie voor de verse vleesbotten in het barfer menu.
Kauwbotten: Mineralenbron voor de hond
Barfers weten het: naast spiervlees, orgaanvlees en groenten en fruit is het voeren van botten erg belangrijk voor honden. Met een goede reden. Botten bevatten belangrijke mineralen en sporenelementen zoals calcium, fosfor, kalium, natrium, ijzer en magnesium, die nodig zijn voor diverse processen in het lichaam. Net als calciumhoudende voedingsmiddelen in de menselijke voeding, zorgen anorganische stoffen in de beenderen van geslachte dieren ook bij honden voor sterke botten. De zouten calciumfluoride, calciumcarbonaat, calciumfosfaat, calciumchloride en magnesiumfosfaat geven stabiliteit en sterkte aan het skelet van de hond.
Andere voordelen van botten voor honden
Iedereen die wel eens een hond heeft zien kauwen op botten kent het voordeel van het voeren van botten: u houdt uw viervoeter lang bezig en gelukkig. Het knagen aan botten, het knabbelen van vleesrestjes of het uitlikken van beenmerg past bij de aard van de hond en wekt bij het dier gevoelens van geluk op. Trouwens, kauwen op botten reinigt ook de tanden: Het mechanische schuren werkt op de tandplak als een effectieve tandenborstel. Ook de kauw- en hoofdspieren worden getraind en versterkt.
Botten ja, maar niet te vaak!
Botconsumptie is gezond, maar alleen met mate. Als u uw hond te veel botten geeft, riskeert u een overaanbod aan calcium en pijnlijke constipatie. Terwijl de eerste bijwerking pas op lange termijn een rol speelt en niet onmiddellijk merkbaar is, is de zogenaamde “hondenpoep” een direct nadeel van te veel botten: Kleine gekauwde botresten worden in overmaat door het lichaam vervoerd, niet verteerd. Eenmaal in het rectum wordt het water aan de feces onttrokken – zo ontstaat de typische beenderfeces, een droge, harde cementachtige massa. Als botten af en toe worden gegeven of als ze nog veel vlees bevatten, zal de ontlasting ook aanzienlijk lichter en droger zijn, maar zal de hond geen problemen ondervinden bij het legen. Na een beendermeel zal een scheutje melk of bakolie in de kom de ontlasting ook zachter maken.
Welke botten voor honden?
In principe zijn alle beenderen van geslachte dieren geschikt als hondendelicatessen. Als uw hond de neiging heeft om hele stukken te verorberen, raden wij de echt grote kauwartikelen aan, zoals paardenbotten of hambotten – uw viervoeter zal hier gewoon met plezier op kauwen en het vlees eraf knagen in plaats van het in zijn geheel te verorberen. Om te beginnen – of voor kleinere honden – zijn kalkoennekken of eendennekken ook goed. Voor een kleine traktatie tussendoor zijn zachtjes gedroogde, hapklare kippenvleugeltjes het perfecte alternatief.
- Botten moeten alleen rauw gevoerd worden, nooit gekookt of gebakken.
- Maximaal 1-2 per week
- Geef puppy’s grote stukken die niet kunnen worden doorgeslikt maar alleen worden aangeknaagd, of dunne botjes zoals kippenvleugels of eendennekken.
- Begin langzaam met ongetrainde honden
- Geef botten alleen onder toezicht
Inhoudsopgave