De laatste decennia is er een enorme verschuiving geweest naar minder bestraffende methoden van hondentraining.
Kijken naar een moderne trainer in actie is een heel andere ervaring dan kijken naar old school traditionalisten.
Weg zijn de geblafte commando’s, de nadruk op ‘respect’ of ‘dominantie’ en zelfs intimidatie.
In veel gevallen is het gebruik van straf volledig vervangen door het gebruik van voedsel en spelletjes.
Is de overstap naar positieve hondentraining een goede zaak?
Maar wacht eens even. Worden we niet meegesleurd in de laatste “rage” of “rage”.
Is dit niet gewoon een voorbijgaande mode? Hoe gaan we onze honden onder controle houden als het snoep op is?
En wat als we niet met eten willen zwaaien of onze honden willen ‘smeken’ of ‘smeken’ om te komen als we ze roepen?
In feite, laten we het op de lijn leggen.
Werken deze nieuwe methoden van hondentraining wel?
Hondentraining in de echte wereld
Positieve versterking training is gebaseerd op gedragswetenschap. Maar het trainen van een hond in een levende omgeving is niet hetzelfde als het bestuderen van ratten in een laboratorium. Dus hoe weten we dat deze moderne wetenschappelijke methoden werken in de echte wereld?
Dit is belangrijk, en het is een vraag die steeds weer opduikt.
Dit gaat niet alleen over wat ik denk, of wat jij denkt. Het gaat om de waarheid.
Laten we eens naar het bewijs kijken.
We beginnen met honden die belangrijke taken uitvoeren in een afleidende omgeving.
Trainingsmethoden voor geleidehonden
Wanneer u ziet hoe een geleidehond zijn blinde geleider veilig over een drukke weg leidt, zich een weg baant door een drukke straat of over een bospad, eekhoorns, balspelletjes, vriendelijke honden en allerlei andere afleidingen negeert, kijkt u naar een hond die is getraind met behulp van positieve versterking.
De Guide Dogs for the Blind Association heeft positieve versterking niet omarmd om deel uit te maken van de ‘in crowd’ of om ‘cool’ te zijn, maar omdat het werkt.
Het werkt zelfs zo goed dat de Amerikaanse geleidehondenorganisatie een stijging van het slagingspercentage van 50% (het oude percentage) naar 80% bij hun honden meldde nadat ze in 2005 waren overgeschakeld op moderne methoden. Naast een aanzienlijke vermindering van de trainingstijd van de geleider.
Trainingsmethoden voor bomopruimingshonden
Hoe zit het met explosieven detectiehonden? Eén verkeerde beweging kan fataal zijn voor geleider en hond. Hoe worden deze honden getraind?
Nogmaals, deze honden worden getraind om hun belangrijke taken uit te voeren met behulp van positieve versterking. U kunt er hier meer over lezen: opleiding van een bom-hond
Training van zoek- en reddingshonden
U zult zoek- en reddingshonden op TV hebben gezien bij aardbevingsgebieden en de nasleep van vreselijke natuurrampen.
Deze honden moeten werken in vaak verschrikkelijke omstandigheden onder allerlei soorten afleiding. En hoe worden ze getraind? Het antwoord is met speelgoed, spelletjes en voedsel.
Beginnen we hier een beetje een patroon te zien?
Het feit is, dat bijna alle dienstverlenende bedrijven die getrainde honden gebruiken, hun honden nu trainen met positieve versterking. Van het leger tot de politie, van medische speurhonden tot honden die jagen op bedwantsen of drugs.
Goede resultaten halen uit uw hondentrainingsmethode
Veel van deze diensten worden gerund door liefdadigheidsinstellingen, kleine bedrijven, overheidsinstellingen of grote commerciële bedrijven.
Deze organisaties zijn niet geïnteresseerd in “rages” en de laatste mode. Zij zijn geïnteresseerd in resultaten.
Hetzelfde patroon van overgang naar op wetenschap gebaseerde trainingsmethoden heeft plaatsgevonden in de hele wereld van de hondensport, van de gehoorzaamheidsring tot werkproeven en behendigheid. Met één opvallende uitzondering. En daar kijken we zo naar.
Wat was de aanleiding voor deze verandering in trainingsmethoden?
De reden dat deze organisaties die voorop lopen in hondentraining allemaal zijn overgestapt op positieve bekrachtigingstraining is omdat ze proeven of pilots uitvoerden en ontdekten dat de nieuwe trainingsmethoden sneller werkten, effectiever waren en geld bespaarden.
De reden dat ze de proeven in de eerste plaats deden was het gewicht van het wetenschappelijk bewijs en omdat ze daartoe werden aangemoedigd door de gedragswetenschappers die hen adviseren.
Training met positieve bekrachtiging is niet nieuw, en wordt al een eeuw lang in laboratoria bestudeerd.
Het is gebaseerd op operante conditionering, of de manier waarop dieren leren door de gevolgen van hun gedrag.
De overgang van laboratorium naar veld, of echte wereld training kostte enige tijd.
Verschillende vooraanstaande gedragsdeskundigen en dierentrainers, zoals Bob Bailey en Karen Pryor waren betrokken bij het pionieren met positieve bekrachtiging bij dieren buiten de laboratoriumomstandigheden.
Er is uitstekende informatie over dit onderwerp te vinden op de website van wijlen Sophia Yin.
Wetenschappelijke studies over hondentraining
Als je geïnteresseerd bent in wetenschap, vind je het misschien leuk om te kijken naar enkele van de actuele wetenschappelijke studies die invloed hebben gehad op de beweging naar positieve versterkingstraining. Nogal wat studies, zoals deze uit 2014, hebben aangetoond dat e-collar training gevolgen heeft voor het welzijn van honden. Dit zal echter voor velen van jullie niet als een verrassing komen.
Wat misschien interessanter is, is dat er meetbare nadelen zitten aan het gebruik van veel mildere vormen van straf. En dat is waar we ons hier op zullen richten.
Hoewel veel van onze oorspronkelijke gegevens over positieve bekrachtigingstraining nu vrij oud zijn, zijn er recentelijk meer studies beschikbaar gekomen die zich specifiek richten op honden.
Een studie uit 2004 toonde aan dat honden die met meer beloningen werden getraind een hoger niveau van gehoorzaamheid vertoonden, en dat honden die met meer straffen werden getraind meer probleemgedrag vertoonden.
Meer recent in 2008. De studie van Emily Blackwell toonde aan dat honden getraind met positieve bekrachtiging minder vaak agressie en angst vertoonden dan honden getraind met strafmethoden.
De studie van Meghan Herron in hetzelfde jaar, toonde aan dat alle bestraffing in verband werd gebracht met hogere niveaus van agressie en angst, zelfs wat velen van ons als milde aversieven zouden kunnen beschouwen zoals ‘staren naar een hond’ of het maken van een grommend geluid naar hem.
Een studie uit 2010 vond een correlatie tussen vaker straffen en opwinding/agressie.
Uiteraard is agressie bij honden ongewenst, maar angst is ook een probleem, omdat het in verband wordt gebracht met een verminderd leervermogen. Het is dus niet verwonderlijk dat een studie uit 2011, waarin honden in hun eigen huis werden bekeken, vond dat positief versterkte getrainde honden beter waren in het leren van nieuwe vaardigheden en interactiever met hun baasjes.
In 2017 werd een overzicht van de literatuur gepubliceerd in het Journal of Veterinary Behavior. Het heet The Effects Of Aversives In Dog Training en concludeert dat degenen die werken met of omgaan met honden moeten vertrouwen op positieve bekrachtiging trainingstechnieken en positieve straf en negatieve bekrachtiging zoveel mogelijk moeten vermijden.
Hoe werkt positieve hondentraining?
Het komt vaak voor dat mensen denken dat ze al positieve hondentrainers zijn. Terwijl ze in feite nog steeds veel verschillende soorten aversief gebruiken in de training.
Met aversief – bedoelen we alles wat de hond niet leuk vindt. Aversieven zijn gewoon hulpmiddelen om ongewenst gedrag te verminderen. Ze zijn wat wetenschappers ook wel “strafmiddelen” noemen. En het gebruik van aversieve middelen is een vorm van straffen.
Straf hoeft niet wreed of gewelddadig te zijn. Intimidatie, blokkeren van lichamen, grommen, het gebruik van rammelflessen enz. Dit zijn allemaal vormen van straf. Meer uitleg over de gedragsmatige betekenis van straf en versterking vindt u in de onderstaande links
Positieve bekrachtigingstraining richt zich op het versterken van gedrag door het geven van wenselijke gevolgen – beloningen zoals speelgoed en spelletjes.
Het vermijdt het gebruik van straf of wat meer traditionele trainers vaak correcties noemen (gevolgen die de hond ongewenst vindt).
Dit lijkt in eerste instantie contra-intuïtief. Waarom niet belonen (voor goed gedrag) en straffen (voor slecht gedrag) en de klus klaren in de helft van de tijd?
Waarom we straf niet opnemen in de moderne hondentraining
Welnu, zoals we hebben gezien, wijst alles erop dat straf het leerproces vertraagt, en we kunnen speculeren over waarom dat zo is.
Uit de tot nu toe beschikbare studies blijkt duidelijk dat angst nauw samenhangt met bestraffende trainingsmethoden, zelfs wanneer er geen sprake is van fysieke bestraffing. Bestraffing wordt ook in verband gebracht met agressie bij honden.
Een van de belangrijkste redenen waarom aversieve vrije training waarschijnlijk zo goed werkt, is dat het voorkomt dat honden “bevriezen” door angst voor consequenties.
Het mengen van de twee soorten training (straf en beloning) lijkt misschien een goed idee, maar zoals sommige van deze studies hebben aangetoond, beïnvloedt de geschiedenis van de manier waarop de geleider de hond op een bepaald moment heeft behandeld, de manier waarop de hond in de toekomst reageert (dus straf in het verleden heeft een negatief effect in de toekomst, zelfs als de geleider nu beloningen gebruikt).
Studies hebben ook aangetoond dat positieve bekrachtiging minstens zo effectief, zo niet effectiever, is dan technieken die berusten op straf. En dit is belangrijk voor wie met honden werkt in aanwezigheid van sterke afleiding.
Hondentraining is daar een goed voorbeeld van.
Trainingsmethoden voor geweerhonden
Ik sprak eerder over een uitzondering op de wijdverbreide toepassing van positieve versterking, en die uitzondering is jachthondentraining, mijn eigen bijzondere interesse en hobby.
De redenen hiervoor zijn complex.
De jachthondengemeenschap heeft een lange geschiedenis van het doorgeven van vaardigheden als een “ambacht” van de ene generatie op de volgende en tot voor kort ontbrak het aan het soort gestructureerde training en beoordelingssysteem dat in bijna elke andere sport wordt aangetroffen.
Nieuwe jachthondeneigenaren modderen maar wat aan, zonder een duidelijk pad te volgen.
Bovendien werken jachthonden in bijzonder afleidende omgevingen met perioden van verveling afgewisseld met perioden van grote opwinding.
In tegenstelling tot veel diensthonden, werken jachthonden volledig los en in nauw contact met levend wild. Dit betekent dat de controle over de gevolgen voor de hond (een essentieel onderdeel van positieve versterkingstraining) een grotere uitdaging is.
Vooruitstrevende jachthondentrainers beginnen zich nu echter de mogelijkheden en voordelen van positieve versterkingstraining te realiseren, vooral in de basistraining en het werken met puppies.
Ze willen steeds meer werken aan de unieke uitdagingen waarmee trainers van positieve bekrachtiging in het veld worden geconfronteerd. Eén voor één worden de struikelblokken weggenomen.
U kunt meer te weten komen over de beweging naar meer positieve methoden van gundog training in het Verenigd Koninkrijk in de Positive Gundogs discussiegroep op Facebook, en op mijn Totally Gundogs website.
Ik zei al eerder dat de leertheorie ons vele jaren geleden de basisregels gaf voor positieve versterkingstraining. Waarom is het pas recentelijk populair geworden?
Het tempo van verandering in hondentraining
Verandering kost tijd. Vooral als er veel verschillende groepen mensen bij betrokken zijn. En veel van de studies die op honden zijn gedaan, zoals hierboven genoemd, zijn vrij recent.
Het duurt een tijdje voordat informatie is doorgesijpeld van onderzoekers naar veldwerkers, en nog langer voordat nieuwe technieken en principes algemeen worden toegepast.
Maar positieve versterking training is er nu, om te blijven. Het is niet een kliekjesachtige minderheid die hun honden op deze manier leren. Er is een consensus onder alle hondengedragstherapeuten, opgeleid tot en met graadniveau, dat positieve versterking het beste en meest effectieve systeem is om onze honden te trainen.
Dit geldt zelfs in landen waar e-collar training nog steeds legaal en populair is. De American Small Animal Veterinary Association bijvoorbeeld, heeft een “position statement” over hondentraining op haar website geplaatst.
Het simpele feit is dat positieve bekrachtigingstraining op grote schaal is overgenomen door mainstream hondentrainers, in de sport en de hondenservice-industrie wereldwijd.
En de laatste bastions van verzet brokkelen af.
De overgang van traditionele naar moderne hondentraining
De meeste hondentrainers/handelaars/eigenaars die al 20 jaar of meer honden trainen zullen begonnen zijn met het gebruik van bestraffende trainingsmethoden. Ik deed dat, net als al mijn tijdgenoten.
Dit is niet iets om je over op te winden, of om met spijt over na te denken.
Het was wat het was.
Zo werden honden getraind.
Het bewijs is nu overtuigend. Er is een betere manier. En de verandering is nog nooit zo eenvoudig geweest.
Hoe zit het met jou? Ben jij al overgestapt? Deel je gedachten hieronder.
Ik werk deze pagina graag bij als er meer onderzoek wordt gepubliceerd, dus laat het me weten als je denkt dat ik iets gemist heb.
Referenties en bronnen
Vieira De Castro et al 2019. Wortel versus stok. De relatie tussen trainingsmethoden en gehechtheid van hondeneigenaren. Toegepaste dierlijke gedragswetenschap
Ziv G 2017. De effecten van het gebruik van aversieve trainingsmethoden bij honden-A review. Journal Of Veterinary Behavior
Cooper J et al 2014. The Welfare Consequences and Efficacy of Training Pet Dogs with Remote Electronic Training Collars in Comparison to Reward Based Training. PLOSone
Blackwell et al 2007. De relatie tussen trainingsmethoden en het optreden van gedragsproblemen, zoals gerapporteerd door eigenaren, in een populatie van huishonden. Tijdschrift voor Veterinair Gedrag
Hiby, E.F et al 2004. Hondentrainingsmethode: hun gebruik, effectiviteit en interactie met gedrag en welzijn. Dierenwelzijn
Herron, M et al 2009. Overzicht van het gebruik en resultaat van confronterende en niet-confronterende trainingsmethoden bij honden in eigendom die ongewenst gedrag vertonen. Toegepaste gedragswetenschappen voor dieren
Masson 2018 Elektronische trainingsapparaten: discussie over de voor- en nadelen van het gebruik ervan bij honden
als basis voor de position statement van de European Society of Veterinary Clinical
Ethologie (ESVCE). Tijdschrift voor diergeneeskundig gedrag
Rooney, N & Cowan, S 2011. Trainingsmethoden en baas-hond interacties: Verbanden met hondengedrag en leervermogen. Toegepaste dierlijke gedragswetenschap
De informatie in dit artikel is bijgewerkt voor 2018
Inhoudsopgave