Reverse sneezing is een aandoening die voorkomt bij alle soorten honden, maar vaker bij kleinere honden zoals dwergkeeshonden, Terriers en brachycephalische rassen. Het is een “paroxysmale” ademhalingsreactie, wat betekent dat het in spasme-achtige episodes optreedt.
Wat is reverse sneezing bij Honden?
Reverse sneezing komt vrij vaak voor bij honden, maar wordt zelden gezien bij katten. Men vermoedt dat het veroorzaakt wordt door irritatie of ontsteking van de neus-, keel-, of sinusholten. Het kan een manier van de hond zijn om te proberen vreemde deeltjes zoals stof, poeder of andere irriterende of allergene stoffen uit zijn bovenste luchtwegen te verwijderen. Het komt ook voor na periodes van overprikkeling.
Reverse sneezing wordt gekenmerkt door plotselinge, snelle en herhaalde inademingen door de neus, gevolgd door snuivende of kokhalzende geluiden. Het kan alarmerend zijn voor een eigenaar, maar het is niet bekend dat het schadelijk is voor honden zonder onderliggende aandoeningen (zoals hartaandoeningen), en de meeste honden zijn volkomen normaal voor en na een reverse sneezing episode. Het is niet ongewoon dat honden die last hebben van reverse sneezing, dit in de loop van hun leven herhaaldelijk vertonen.
Wat gebeurt er als een hond reversed sneezed?
Tijdens een niesbui staat de hond plotseling stil, strekt zijn kop en nek, en maakt een luid snuivend geluid.
Deze aandoening moet worden onderscheiden van een trachea collaps (vaak gezien bij speelgoed rassen), die wordt gekenmerkt door een luid “toeterende” geluid.
Een trachea collaps is van een ernstiger aard dan een omgekeerde nies.
Wat moet ik doen als mijn hond omgekeerd niest?
Een veelgebruikte remedie is om de neusgaten van de hond even dicht te houden en lichtjes zijn keel te masseren om hem te kalmeren. Lichtjes blazen in zijn gezicht kan ook helpen. Hierdoor zou de hond een paar keer moeten slikken, waardoor de kramp van het omgekeerde niezen meestal stopt. De hond in een koele ruimte of buiten met frisse lucht zetten terwijl u hem verbaal probeert te kalmeren kan ook nuttig zijn.
De meeste honden hebben geen medicatie nodig, maar sommige dierenartsen raden antihistaminica aan als het probleem ernstig, chronisch en allergie-gerelateerd is. Een evaluatie van de omgeving zou ook nuttig zijn bij het bepalen van mogelijke oorzaken van deze gebeurtenissen. Parfums, tapijtreinigers, enz. worden vaak genoemd in de voorgeschiedenis van deze honden.