Doberman Pinschers zijn ontstaan in Duitsland tijdens de late 19de eeuw, meestal gefokt als waakhonden. Hun exacte afkomst is onbekend, maar men denkt dat ze een mix zijn van vele hondenrassen, waaronder de Rottweiler, Black and Tan Terrier, en de Duitse Pinscher.
Met hun gladde vacht, atletische bouw en vorstelijke verschijning, lijkt deze pup op een aristocraat. Het zijn zeer energieke en slimme honden die het goed doen in politie en militair werk, hondensporten, en als beschermers en metgezellen van het gezin.
- Hoogte: 63 cm tot 72 cm
- Gewicht: 32 kg tot 45 kg
- Haar: kort
- Kleur: zwart en taankleurig of bruin en taankleurig
- Levensduur: 12 jaar
- Drachtigheidsduur: 63 dagen
Zijn oorsprong
De Doberman is een middelgrote hond van Duitse oorsprong. Hij behoort tot groep 2: honden van het Pinscher- en Schnauzertype, Molossoïden en Zwitserse Berghonden.
Er zijn twee manieren om Doberman te schrijven. De eerste is de officiële naam gegeven door zijn eerste fokker, Frederic Louis Dobermann. De tweede, Doberman, is degene die in het woordenboek staat.
Het ras is ontstaan tussen 1850 en 1870 in Apolda, Thüringen. Hij is het resultaat van verscheidene kruisingen tussen verschillende rassen van “slagershonden”, maar ook van herdershonden. Hij heeft ook gemeenschappelijke voorouders met de Rottweiler. Het doel van deze kruisingen was om een verdedigingshond te verkrijgen.
Met zijn beschermende instinct en afschrikwekkende lichaamsbouw, vestigde de Doberman zich snel als een zeer goede waak-, verdedigings-, herders- en politiehond. Het ras werd in januari 1955 officieel erkend door de FCI (Fédération Cynologique Internationale).
Zijn karakter
De Doberman is een aanhankelijke hond, zeer gehecht aan zijn gezin en kinderen. Met een beschermend instinct zal hij niet aarzelen zijn territorium te verdedigen en zijn leven in gevaar te brengen om zijn meesters te beschermen.
Het is een atletische hond die behoefte heeft aan lichaamsbeweging door middel van sportactiviteiten. Het is niet gemaakt om in een flat te wonen. Omdat hij echter gevoelig is voor kou en vochtigheid, mag hij in de winter niet te lang buiten blijven.
Met een soms koppig en assertief karakter, kan hij dominant en territoriaal zijn tegenover zijn soortgenoten. Het is belangrijk hem van jongs af aan te socialiseren en hem op de juiste manier te trainen. Ondanks zijn imposante gestalte kan hij, als hij goed getraind is, gevoelig en attent zijn, vooral bij kinderen.
Zijn lichaamsbouw
De Doberman is een hond met een imposante bouw. Zowel mannetjes als vrouwtjes wegen gemiddeld 40 tot 45 kg en meten 68 tot 72 cm op de schoft.
Het is een trotse en elegant uitziende hond met een brede snuit en krachtige kaken. Deze middelgrote hond heeft een vacht met een gladde structuur. Zijn kleur kan zwart en taankleurig of bruin en taankleurig zijn.
De oren van deze hond werden vroeger gecoupeerd. Sinds 1 mei 2004 is het in Frankrijk totaal verboden om de oren van uw hond af te laten snijden. Dobermans hebben oren die op natuurlijke wijze naar de zijkanten van het hoofd vallen, met de randen stevig tegen de wangen gedrukt.
Prijs
De prijs van een Doberman varieert naargelang het ras en de afstamming. Mannetjes en vrouwtjes kosten niet hetzelfde. Gemiddeld moet u rekenen op € 800 voor een hond geregistreerd in het LOF (Livre des origines français). De hoogste lijnen met bijzonderheden kunnen verkocht worden voor meer dan 1300€.
Meer over dit ras
Omdat de Doberman Pinscher (in sommige landen gespeld als Dobermann) ontstond aan het einde van de 19e eeuw, zijn ze, in de wereld van honden, de nieuwkomer op het blok. Dit heeft de Dobie, zoals ze liefkozend worden genoemd, er niet van weerhouden één van de meest populaire en erkende rassen in de Verenigde Staten te worden.
Hun uiterlijk is elegant en hun stijl is atletisch; de Dobie is ook intelligent, alert en loyaal. Ze zijn zowel een moedige waakhond als een geliefde familie metgezel.
De felle reputatie van de Dobie gaat hen vooraf. Ze worden gevreesd door degenen die ze niet kennen, stereotiep als zeer agressief en wreed. Waar, ze zijn een formidabele beschermer, maar ze zijn meestal een zachtaardige, waakzame, en liefdevolle hond. Ze gaan niet op zoek naar problemen, maar ze zijn onbevreesd en zullen hun gezin en terrein verdedigen als ze gevaar bespeuren.
De Doberman Pinscher maakt graag deel uit van een gezin. Ze zijn graag dicht bij degenen van wie ze houden en als deze liefde aanwezig is, zijn ze een natuurlijke beschermer. Ze zijn betrouwbaar met de kinderen, vrienden en gasten van het gezin, zolang de hond maar vriendelijk wordt behandeld.
Ondanks hun positieve kwaliteiten, is de Dobie niet het juiste ras voor iedereen. Ze zijn groot, 40 tot 45 kg, en ze zijn zeer actief, zowel lichamelijk als geestelijk. Ze hebben veel beweging nodig.
Ze hebben ook veel mentale uitdagingen nodig om te voorkomen dat ze zich vervelen. Ze hebben een sterke eigenaar/roedel leider nodig die de tijd kan nemen om ze goed te socialiseren en te trainen, en die ze elke dag bezig houdt. Dit kan te veel zijn voor mensen die een meer relaxte levensstijl hebben.
Het huidige uiterlijk van de Dobie is slanker en slanker dan dat van de afgelopen jaren. Hun temperament is ook enigszins veranderd, zeggen liefhebbers van het ras, een beetje zachter geworden dan hun vroege dagen in Duitsland, hoewel ze nog steeds een uitstekende waakhond zijn.
Oorspronkelijk werden de oren van Dobies gecoupeerd om hun vermogen om geluiden te lokaliseren te vergroten, en het couperen van de staart gaf het ras een meer gestroomlijnd uiterlijk. Noord-Amerikaanse fokkers couperen meestal de staarten en knippen de oren van Doberman puppies, hoewel het niet verplicht is. In sommige landen is het couperen van staarten en het knippen van de oren illegaal.
Degenen die ze kennen zeggen dat een goed gesocialiseerde Dobie een uitstekend huisdier en metgezel is, geschikt voor gezinnen met andere honden, zacht voor jonge kinderen, en in het algemeen een loyaal en toegewijd gezinslid.
Hoogtepunten
- De Doberman heeft veel energie en heeft veel beweging nodig.
- Dit ras kan beschermend zijn, dus wees niet verbaasd als ze de rol van gezinsvoogd op zich nemen.
- De Dobie zal de alfa-rol in uw huishouden op zich nemen als u geen sterke leider bent. Vroege, consequente training is van cruciaal belang om uw rol als roedelleider vast te stellen.
- De Dobie is gevoelig voor koud weer en heeft in de winter voldoende beschutting nodig (ze zitten graag in huis naast de open haard).
- De Doberman Pinscher is een familiehond en mag niet alleen gelaten worden. Ze doen het goed als ze bij de gezinsactiviteiten worden betrokken.
- De Doberman heeft de reputatie kwaadaardig te zijn. Ook al heeft uw Doberman een lieve persoonlijkheid, buren en vreemden kunnen bang voor hem zijn.
- Om een gezonde hond te krijgen, moet u nooit een puppy kopen van een onverantwoordelijke fokker, een puppy-molen of een dierenwinkel.
Geschiedenis
Er was eens, aan het eind van de 19e eeuw, een belastingontvanger genaamd Louis Dobermann, die woonde in de stad Apolda, in het district Thüringen in Duitsland. Zijn werk als tollenaar was gevaarlijk omdat er bandieten in de buurt waren die hem konden aanvallen als hij zijn ronde deed.
Omdat Dobermann ook de hondenvanger van de stad was, nam hij vaak een hond mee ter bescherming. Dobermann begon honden te fokken met het idee van een trouwe metgezel en beschermer in gedachten. Het resultaat van zijn fok experimenten was de vroege Doberman Pinscher.
Er zijn geen gegevens over welke honden Dobermann gebruikte om het ras te creëren, maar er wordt gespeculeerd dat de Rottweiler, Duitse Pinscher, en Black and Tan Terrier deel uitmaken van de mix. De Dobie werd voor het eerst tentoongesteld in 1876, waar hij met groot enthousiasme werd ontvangen.
Toen Dobermann in 1894 stierf, ging de ware kennis van de rassen die werden gecombineerd om de Dobie te maken met hem mee naar zijn graf. Vanwege zijn bijdragen aan de ontwikkeling van het ras, werd het echter naar hem vernoemd.
Aan het einde van de 19e eeuw waren de Duitse fokkers, die het werk van de Dobermann voortzetten, vooral bezig met functie in plaats van uiterlijk. Zij wilden de Doberman ontwikkelen tot een “super hond”. In het begin fokten ze alleen de moedigste, slimste, snelste en taaiste honden. Ze slaagden er bijna te goed in. Het ras werd bekend als eigenzinnig en agressief.
Een fokker genaamd Otto Goeller wordt gecrediteerd voor het vormen van de Doberman in een meer bruikbare hond en, in 1900, erkende de Duitse Kennel Club de Dobermann Pinscher als een ras.
Rond 1908, werd de Dobie naar de Verenigde Staten gebracht. Volgens de legende werd een van de eerste Dobies die naar Amerika werd gebracht geshowd en won “Best in Show” op drie opeenvolgende shows voordat een keurmeester het waagde om de mond van de hond te openen om zijn tanden te controleren.
De Dobermann Pinscher Club van Amerika werd opgericht in 1921. Een jaar later, nam het de rasstandaard aan die in Duitsland was geschreven.
De volgende 15 jaar waren cruciaal in de ontwikkeling van de Dobie. Tijdens de Eerste Wereldoorlog, daalde het aantal Dobies in Europa sterk, omdat mensen die honger leden het zich niet konden veroorloven om grote honden te houden. Dobies die overleefden waren eigendom van het leger, de politie en zeer rijke mensen. Fokken was een luxe; alleen de allerbeste werden gefokt.
Na 1921, werden bijna alle Duitse tophonden en hun nakomelingen naar de Verenigde Staten gebracht. Toen kwam de Tweede Wereldoorlog, en de Doberman Pinscher was weer in gevaar in Duitsland. Velen denken dat als de Amerikanen niet eerder zoveel honden naar de Verenigde Staten hadden gebracht, het ras zou zijn uitgestorven.
In het midden van de jaren 1900, lieten de Duitsers het woord Pinscher uit de naam vallen, en de Britten lieten het een paar jaar later vallen.
In de loop der jaren hebben fokkers ijverig gewerkt om de scherpe kantjes van de oorspronkelijke persoonlijkheid van de Dobie af te halen, met goed resultaat. Hoewel de Doberman beschermend is voor zijn gezin en huis, staat hij bekend als een aanhankelijke en trouwe metgezel.
Grootte
Reuen zijn tussen de 25 en 25 centimeter groot; teven zijn tussen de 25 en 50 centimeter groot.
Reuen en teven wegen 40 tot 45 kg; reuen zijn iets groter dan teven.
Persoonlijkheid
Een superintelligente en superactieve hond – dat is wat je krijgt als je een Doberman Pinscher krijgt. U krijgt ook een zeer trouwe, betrouwbare hond die speels en plezierig is in de omgang met het gezin. Ze zijn een natuurlijke beschermer die niet zal aarzelen om op te treden als ze denken dat hun gezin wordt bedreigd, maar ze zijn niet agressief zonder reden.
De Dobie houdt ervan om bezig te zijn, zowel lichamelijk als geestelijk. Ze leren snel, en trainen is gemakkelijk. Omdat ze zo snel leren, is het een uitdaging om de lessen fris en interessant te houden. Ze kunnen hun eigen ideeën over dingen hebben, hoewel ze meestal niet overdreven koppig of eigenzinnig zijn met een eigenaar die consequent en vriendelijk leiding geeft.
De Dobie doet er een tijdje over om volwassen te worden. Ze blijven puppyachtig tot ze drie tot vier jaar oud zijn.
Het temperament wordt beïnvloed door een aantal factoren, waaronder erfelijkheid, training en socialisatie. Puppy’s met een goed temperament zijn nieuwsgierig en speels, bereid om mensen te benaderen en door hen te worden vastgehouden. Een ontmoeting met de ouders, broers en zussen of andere familieleden van de hond kan ook nuttig zijn om te beoordelen hoe een puppy zal zijn als hij volwassen is.
Zoals elke hond, heeft de Dobie een vroege socialisatie nodig – blootstelling aan veel verschillende mensen, bezienswaardigheden, geluiden en ervaringen – als ze jong zijn. Socialisatie helpt ervoor te zorgen dat uw Dobie puppy opgroeit tot een veelzijdige hond.
Een puppy kleuterklas is een goed begin. Regelmatig visite uitnodigen en uw pup meenemen naar drukke parken, winkels waar honden zijn toegestaan of een wandeling maken om buren te ontmoeten, helpt ook bij het bijschaven van hun sociale vaardigheden.
Gezondheid
Dobies zijn over het algemeen gezond, maar zoals alle rassen, zijn ze vatbaar voor bepaalde gezondheidsproblemen. Niet alle Dobies zullen één of alle van deze ziektes krijgen, maar het is belangrijk om ervan op de hoogte te zijn als u dit ras overweegt.
- Von Willebrand’s Ziekte: Een erfelijke bloedziekte, deze aandoening verstoort het vermogen van het bloed om te stollen. Het belangrijkste symptoom is overmatig bloeden na een verwonding of operatie. Andere symptomen zijn bloedneuzen, bloedend tandvlees, of bloedingen in de maag of darmen. Er is geen genezing en een bloedtransfusie uit het bloed van normale honden is momenteel de enige behandeling. De meeste honden met de ziekte van von Willebrand kunnen echter een normaal leven leiden. Een dierenarts kan uw hond op deze aandoening testen; met honden met deze aandoening mag niet worden gefokt.
- Heupdysplasie: Dit is een erfelijke aandoening waarbij het dijbeen niet goed in het heupgewricht past. Sommige honden vertonen pijn en kreupelheid aan één of beide achterpoten, maar andere vertonen geen uiterlijke tekenen van ongemak. (Röntgenonderzoek is de meest zekere manier om het probleem vast te stellen.) Hoe dan ook, artritis kan zich ontwikkelen naarmate de hond ouder wordt. Met honden met heupdysplasie mag niet worden gefokt.
- Progressieve Retinale Atrofie (PRA): Dit is een familie van oogziekten waarbij het netvlies geleidelijk verslechtert. In een vroeg stadium van de ziekte worden zieke honden nachtblind; naarmate de ziekte voortschrijdt, verliezen zij overdag hun gezichtsvermogen. Veel aangetaste honden passen zich goed aan hun beperkte of verloren gezichtsvermogen aan, zolang hun omgeving maar hetzelfde blijft.
- Hypothyreoïdie: Dit is een aandoening van de schildklier die epilepsie, haaruitval, zwaarlijvigheid, lusteloosheid, donkere vlekken op de huid en andere huidaandoeningen zou kunnen veroorzaken. Het wordt behandeld met medicijnen en een dieet.
- Wobbler’s Syndroom: Vermoedelijk is dit een erfelijke aandoening bij Dobermanns. Aangetaste honden lijden aan compressie van het ruggenmerg door instabiliteit van de halswervels of door een misvormd wervelkanaal. Extreme symptomen zijn nekpijn en verlamming van de poten. Chirurgische behandeling staat ter discussie, omdat in sommige gevallen de aandoening zelfs na een dergelijke behandeling kan terugkomen.
- Cardiomyopathie: Dit is een aandoening van de hartspier, die dun en zwak wordt. Het wordt gekenmerkt door een uitzetting of verwijding (dilatatie) van de hartkamers, waardoor het hart abnormaal groot wordt. Deze ziekte leidt uiteindelijk tot hartfalen, omdat de beschadigde hartspier te zwak is om het bloed efficiënt naar de rest van het lichaam te pompen. De behandeling varieert, maar omvat zuurstof, vochttherapie en medicijnen die de hartfunctie verbeteren.
- Albinoïsme: Albinoïsme is een genetische aandoening die de Doberman Pinscher treft. Een albino is niet zomaar een witte hond, maar een hond met roze huid en neus, en blauwe of lichte ogen. Albino’s zijn gevoelig voor zonlicht en kunnen lijden aan een verscheidenheid van gezondheidsaandoeningen, waaronder kanker en oogproblemen. Met albinohonden mag niet worden gefokt.
- Color Mutant Alopecia: Dit is een aandoening van de vacht geassocieerd met blauwe of fawn vachtkleuren. Het treft blauwe en soms rode Dobies. De meeste honden die deze aandoening ontwikkelen worden geboren met een normale vacht; de symptomen beginnen zich meestal te manifesteren als de hond vier maanden tot drie jaar oud is. Naarmate de hond groeit en volwassen wordt, ontwikkelt hij broos haar, gevolgd door haaruitval. Alleen de blauwe gedeelten van de vacht zijn aangetast. Secundaire infecties en ontstekingen komen vaak voor. De aandoening is ongeneeslijk, hoewel shampoos met medicinale werking schilfering en jeuk kunnen helpen verminderen.
- Narcolepsie: Dit is een neurologische aandoening veroorzaakt door het onvermogen van de hersenen om het waak-slaappatroon te reguleren. Een hond met narcolepsie kan plotseling slaperig worden en in feite in slaap vallen. Onderzoek naar een behandeling is aan de gang.
- Gastric Dilatation-Volvulus: Ook wel bloat genoemd, dit is een levensbedreigende aandoening die grote, diepborstige honden zoals Doberman Pinschers kan treffen. Dit is vooral het geval als ze één grote maaltijd per dag krijgen, snel eten, grote hoeveelheden water drinken na het eten en veel bewegen na het eten. Bloat komt vaker voor bij oudere honden. GDV ontstaat wanneer de maag met gas of lucht wordt overvuld en vervolgens verdraait (torsie). De hond is niet in staat te boeren of te braken om zich te ontdoen van de overtollige lucht in de maag, en de normale terugstroom van bloed naar het hart wordt belemmerd. De bloeddruk daalt en de hond raakt in shock. Zonder onmiddellijke medische verzorging kan de hond sterven. Vermoed een opgeblazen gevoel als uw hond een opgezwollen buik heeft, overmatig speekselt en moet kokhalzen zonder over te geven. Hij kan ook rusteloos, depressief, lusteloos en zwak zijn, met een snelle hartslag. Het is belangrijk om uw hond zo snel mogelijk naar de dierenarts te brengen als u deze symptomen ziet.
Verzorging
De Doberman Pinscher is het meest geschikt voor een huis in een buitenwijk of op het platteland, met ruimte om te ravotten. Ze hebben elke dag veel beweging nodig; deze eis kan vermoeiend zijn voor baasjes die niet tegen deze taak zijn opgewassen. Ze hebben een huis nodig met een veilig omheinde tuin, voor hun eigen veiligheid en voor de veiligheid van mensen en dieren die per ongeluk op hun erf komen.
Ze mogen niet gedurende lange perioden alleen worden gelaten of als buitenhond naar de achtertuin worden verbannen. Ze mogen ook niet aan de ketting worden gelegd. De Dobie moet deel uitmaken van het gezin en deelnemen aan alle gezinsactiviteiten.
De Dobie heeft vroegtijdige socialisatie en training nodig. Zoals elke hond, kunnen ze timide of ruzieachtig worden als ze niet goed gesocialiseerd worden toen ze nog jong waren. Vroege socialisatie helpt ervoor te zorgen dat uw Dobie puppy opgroeit tot een goed afgeronde hond.
De publieke reactie op de Dobie is er vaak een van angst. Het is verstandig om hier gevoelig voor te zijn, en uw Dobie in openbare gelegenheden aangelijnd te houden.
Voeding
Typische dagelijkse hoeveelheid: 2,5 tot 3,5 kopjes droogvoer van hoge kwaliteit per dag, verdeeld over twee maaltijden.
OPMERKING: De hoeveelheid die uw volwassen hond eet, hangt af van zijn grootte, leeftijd, lichaamsbouw, metabolisme en activiteitsniveau. Honden zijn individuen, net als mensen, en ze hebben niet allemaal dezelfde hoeveelheid voer nodig. Het is bijna vanzelfsprekend dat een zeer actieve hond meer nodig heeft dan een hond die op de bank zit. De kwaliteit van het hondenvoer dat u koopt maakt ook een verschil. Hoe beter het hondenvoer, hoe beter het is voor de voeding van uw hond en hoe minder u in de voerbak van uw hond hoeft te schudden.
Houd uw Dobie in goede conditie door het voer af te meten en twee keer per dag te voeren in plaats van het steeds te laten staan. Als je niet zeker weet of je hond overgewicht heeft, doe dan een oog- en een handtest.
Kijk eerst naar beneden. Je moet in staat zijn om een taille te zien. Leg dan je handen op hun rug, duimen langs de ruggengraat, met de vingers naar beneden gespreid. U moet hun ribben kunnen voelen, maar niet zien, zonder hard te hoeven drukken. Als dat niet zo is, moeten ze minder eten en meer beweging krijgen.
Voor meer informatie over het voeden van uw Dobie, zie onze richtlijnen voor het kopen van de juiste voeding, het voeden van uw puppy, en het voeden van uw volwassen hond.
Vachtkleur en vachtverzorging
De slanke, gladde vacht van de Dobie is kort en ligt dicht op de huid. Ze kunnen een lichte ondervacht rond de nek hebben. Hun vachtkleuren zijn zwart, rood, blauw en reebruin. Ze hebben roestkleurige aftekeningen boven elk oog; op hun snuit, keel, en borst; en op hun poten en voeten.
De gladde vacht van de Dobie vereist minimale verzorging. Het is een schone hond, met een minimale hondengeur. Laat u niet misleiden door de lengte van hun vacht. De korte vacht verhaart. Wekelijks borstelen met een verzorgingshandschoen of een rubberen borstel is voldoende, net als een bad wanneer de Dobie in iets rolt dat stinkt of in de modder speelt. Regelmatig baden is echter niet nodig.
Poets de tanden van uw Dobie ten minste twee tot drie keer per week om de tandsteenafzetting en de bacteriën die daarin op de loer liggen te verwijderen. Dagelijks poetsen is zelfs beter als u tandvleesproblemen en een slechte adem wilt voorkomen.
Knip de nagels eens per maand als uw hond ze niet vanzelf afslijt om pijnlijke scheurtjes en andere problemen te voorkomen. Als u ze op de grond hoort klikken, zijn ze te lang. Hondennagels hebben bloedvaten, en als u te ver knipt kunt u bloedingen veroorzaken, en uw hond zal misschien niet meewerken als hij de volgende keer de nagelknipper tevoorschijn ziet komen. Dus als u geen ervaring hebt met het knippen van hondennagels, vraag dan een dierenarts of trimsalon om tips.
De oren van uw hond moeten wekelijks worden gecontroleerd op roodheid of een vieze geur, wat kan wijzen op een infectie. Wanneer u de oren van uw hond controleert, veeg ze dan schoon met een watje bevochtigd met een zachte, pH-gebalanceerde oorreiniger om infecties te helpen voorkomen. Steek niets in de gehoorgang; reinig alleen de buitenkant van het oor.
Wen uw Doberman er al aan om geborsteld en onderzocht te worden als hij nog een puppy is. Raak hun poten regelmatig aan – honden zijn gevoelig voor hun poten – en kijk in hun mond en oren. Maak van de verzorging een positieve ervaring vol lof en beloningen, en u legt de basis voor eenvoudige dierenartsonderzoeken en andere handelingen als ze volwassen zijn.
Controleer tijdens de verzorging op zweertjes, uitslag of tekenen van infectie, zoals roodheid, gevoeligheid of ontsteking op de huid, in de neus, mond en ogen, en op de poten. De ogen moeten helder zijn, zonder roodheid of afscheiding. Door wekelijks een zorgvuldig onderzoek uit te voeren, kunt u potentiële gezondheidsproblemen vroegtijdig opsporen.
Kinderen en andere huisdieren
De goed opgevoede Doberman is een geweldige gezinshond. Hij is betrouwbaar en beschermend ten opzichte van de kinderen in het gezin, op voorwaarde dat ze op de juiste manier gesocialiseerd en getraind zijn. Kinderen moeten respectvol en vriendelijk zijn voor de Dobie, en de pup zal dat ook zijn.
Zoals bij elk ras moet u kinderen altijd leren hoe ze honden moeten benaderen en aanraken, en altijd toezicht houden op interacties tussen honden en jonge kinderen om bijten of aan de oren of staart trekken van beide partijen te voorkomen. Leer uw kind nooit een hond te benaderen terwijl hij eet of slaapt, of te proberen het eten van de hond af te pakken. Een hond, hoe vriendelijk ook, mag nooit zonder toezicht bij een kind worden achtergelaten.
Ze zijn ook vriendelijk voor andere honden en dieren in huis, vooral als de hond met hen is grootgebracht. Dobermanns kunnen agressief zijn tegen honden buiten het gezin als ze die als een bedreiging voor hun dierbaren beschouwen.
Inhoudsopgave